Orthomeria sp. Pandora

Straszyk Orthomeria sp. Pandora

Gatunek ten został odkryty przez Thierry’ego Heitzmanna w 2009 roku i jeszcze w tym samym roku trafił do europejskich hodowców. Obecnie jest on dość szeroko rozpowszechniony w zagranicznych hodowlach (Czechy, Niemcy, Francja, Szwajcaria, Holandia czy Belgia). Do Polski trafił za sprawą dwóch hodowców, Bartka Roma i Marka Kubiaka; prosto z Filipin w postaci jaj, niestety jego hodowla się nie udała, głównie za sprawą niskiego procentu klucia. Obecnie znajduje się on w Polsce w co najmniej dwóch hodowlach (jaja sprowadzone z Czech).

Nazewnictwo

Nazwa polska: –

Synonimy

Brak

Występowanie

Wschodnia część wyspy Luzon (Filipiny)

Wielkość

samica 7-8 cm, samiec 4–5 cm

Wygląd

Dymorfizm płciowy dość słabo widoczny we wczesnych stadiach, bardzo łatwo o pomyłkę. W stadium subimago widać już wyraźne różnice, samica jest szersza i masywniejsza od samca subimago.

• Samica

  Samice dorastają do 8 cm. W ostatnim stadium przybiera brązową barwę, pojawiają się skrzydła, które to jednak są za małe, by samica mogła podejmować aktywne próby lotu. Posiada czerwone oczy, kontrastujące z resztą ciała. Za skrzydełkami przed zakończeniem odwłoka widać charakterystyczną białą plamkę.

• Samce

  Mniej masywne od samic, dorastają maksymalnie do 5 cm. Barwa tułowia czarna z kontrastującymi, czerwonymi oczyma. Skrzydełka z szaro-czarnym użyłkowaniem. Pokrywy skrzydłowe w górnej części brązowo-czarne z pomarańczowymi lub żółtymi obrzeżeniami. Znakomity lotnik w przeciwieństwie do samicy, potrafi przelecieć spory dystans.

• Młode

  Po wykluciu mają ok. 1,5 cm długości. Bardzo ruchliwe i niezwykle ciekawie ubarwione – czarne z równomiernymi, naprzemiennie rozłożonymi zielonkawymi pasami. Czułka dość długie, czarne z zielonkawymi punktami. Wraz z kolejnymi wylinkami barwa owadów zmienia się – zwiększa się przewaga koloru zielonego.

  

   

• Jaja

  Wymiary jaj to ok. 3×3 mm. Wyglądem przypominają nasiona jakiejś rośliny (podobnie jak jaja niektórych innych gatunków straszykowatych). Powierzchnia gładka, kolor brązowawy.

  

 

Hodowla

• Dorosłe owady

  Hodowla dorosłych owadów nie jest trudna. Wystarczy zapewnić im odpowiednią wilgotność (optymalny przedział 65-75%), pokojową temperaturę (20-24°C) oraz odpowiednią wentylację zapobiegającą rozwojowi pleśni. Dorosłe podobnie jak larwy są bardzo ruchliwe, rozbiegają się po całym terrarium przy każdej manipulacji w nim, np. przy zmianie pokarmu. Po chwili zatrzymują się i zastygają w bezruchu, jednak kiedy znów wyczują zagrożenie rzucają się do ucieczki po raz kolejny. Podobnie reagują na spryskiwanie terrarium wodą. Samice po upływie 3-4 tygodni od ostatniej wylinki zaczynają składać jaja, nieco wcześniej kopulują już z samcami.

• Młode

  Na 20 wyklutych młodych do starszych stadiów dotrwało 15, a więc 75% przeżywalność u tego gatunku to minimum. Najprawdopodobniej gdybym poświęcił owadom więcej uwagi, z pewnością przeżyłyby wszystkie. W każdym stadium są bardzo ruchliwe, rosną dość szybko (w mojej hodowli cały cykl od wyklucia do osiągnięcia stadium imago zamykał się po upływie 3-4 miesięcy). Wilgotne ręczniki papierowe i codziennie spryskiwanie roślin żywieniowych i ścian pojemnika hodowlanego pozwolą utrzymać w nim odpowiednią dla tego gatunku wilgotność. Młode nie powinny mieć wówczas problemów z linieniem na kolejne stadium. Temperatura pokojowa, podobnie jak u osobników dorosłych.

• Jaja

  Inkubację najlepiej przeprowadzić w inkubatorze pudełkowym na wilgotnych ręcznikach papierowych, piasku, wermikulicie lub włókninie kokosowej w temperaturze oscylującej w granicach 20-23°C. Inkubacja trwa zazwyczaj do 3-5 miesięcy, w zależności od panującej w inkubatorze temperatury. Procent klucia jaj sprowadzonych z Czech od znajomego hodowcy wyniósł 100%.

Żywienie

Jeśli chodzi o gatunki roślin dostępne w Europie, to podstawową i najłatwiej rośliną pokarmową dla tego gatunku jest ognik (Pyracantha sp.). W zasadzie jest to jedyna roślina odpowiednia dla tego gatunku i rosnąca w naszym klimacie. Dodatkowo jest to roślina zimozielona (zachowuje liście na zimę), a więc nie trzeba się martwić o organizowanie zapasów – np. mrożonki.

Terrarium

Terrarium o wymiarach 20x20x30 cm [dł./szer./wys.] zapewni pełny komfort nawet 5-6 parom. Podłoże najlepiej wyłożyć ręcznikami papierowymi, na których łatwo będzie znaleźć jaja. Co najmniej połowę przestrzeni powinien wypełniać pokarm, sięgający do górnych partii terrarium (gałązki uprzednio należy włożyć do naczynia z wodą, np. słoika lub pojemnika po kliszy – wówczas dłużej zachowają świeżość), nie należy jednakże zapominać o pozostawieniu wolnej przestrzeni dla owadów (poruszanie się, przechodzenie wylinek). Alternatywnym podłożem może być włókno kokosowe.

Rozmnażanie

Płciowe.
Opracowanie i źródła informacji
Opracował Maciej Zelek (Raist) na podstawie własnych i cudzych doświadczeń hodowlanych.

Liczba wyświetleń: 1855