Phyllocrania paradoxa – modliszka liściogłowa

Phyllocrania paradoxa

Pochodząca z Afryki subsaharyjskiej Phyllocrania paradoxa to jeden z najbardziej spektakularnych i jednocześnie najprostszych gatunków w hodowli. W hodowlach amatorskich dostępne są od kilkunastu lat. Jest to jeden z pierwszych masowo hodowanych gatunków modliszek.

Nazewnictwo

Nazwa polska: Modliszka liściogłowa

Nazwa angielska: Ghost mantis

Nazwa niemiecka: Geistermantis (IGM No. 10)

Systematyka
Rząd:	Mantodea
Rodzina:	Hymenopodidae
Podrodzina:	Epaphroditinae
Rodzaj:	Phyllocrania
Gatunek:	Phyllocrania paradoxa (Burmeister, 1838)

Występowanie

Afryka subsaharyjska, Madagaskar.

 

Wielkość

• Samiec: 5-6,5 cm
• Samica: 5,5-7 cmWielkość może zależeć od pochodzenia danej populacji modliszek.

Długość życia

• Co ciekawe, i dosyć rzadkie u modliszek samce i samice tego gatunku przechodzą tyle samo wylinek (7).

• Samiec: około pół roku – w tym około 2 miesiące jako owad dorosły.
• Samica: do 8-10 miesięcy – w tym około 4 miesięcy jako owad dorosły.

 

Trudność hodowli

Phyllocrania paradoxa jak większość gatunków o rozległym zasięgu terytorialnym, jest gatunkiem bardzo łatwym w hodowli, odpornym na błędy początkującego hodowcy. Toleruje wahania wilgotności i temperatury.

Hodowla

• Temperatura

  • Dzień: 26-30°C
  • Noc: 20-24°C

• Wilgotność

  • Dzień: 50-70%
  • Noc: 60-80%
  • Wskazówki: nie jest konieczne spryskiwanie pojemników, utrzymanie właściwej wilgotności zapewnia regularne podlewanie podłoża. Wilgotność powinna zmieniać się na przestrzeni życia modliszek – w naturze, dorosłe przystępują do rozrodu pod koniec pory suchej, młode wykluwają się z pierwszych kokonów już z nastaniem pory deszczowej. O ile więc w przypadku osobników dorosłych wilgotność może utrzymywać się na poziomie „pokojowym”, o tyle w przypadku nimf, zwłaszcza młodszych powinna być nieco wyższa.

• Terrarium

  • Wielkość: dla osobników imago co najmniej 15x15x15 cm. Dla postaci larwalnych dowolne mniejsze pojemniki, których wysokość będzie stanowiła co najmniej dwukrotność długości modliszki. Przy zapewnieniu obfitości pokarmu polecany jest chów zbiorczy modliszek – pojemniki zbiorcze dla larw L1-L3 powinny mieć co najmniej 20x20x20 cm, dla L4-L5 30x30x30 cm, dla imagines 30x30x50 cm.
  • Wystrój: półpustynny/tropikalny. Gatunek można trzymać zarówno w pojemnikach wyposażonych w suche gałązki i liście (modliszki pięknie prezentują się na suchych sporofitach krajowych gatunków paproci), jak i żywe rośliny (wskazane jeśli chcemy by modliszki przybrały zieloną barwę). Jako podłoże najlepiej zastosować mieszankę torfu/włókna kokosowego z piaskiem.
  • Podłoże: powinno być lekko wilgotne.

• Żywienie

  • Dla młodych głównie pokarm latający, takie jak: Drosophila melanogaster, Drosophila hydei, młode imago barciaka mniejszego i większego, dla osobników podrośniętych dorosłe muchy, ćmy, motyle, pszczoły oraz biegające (karaczany, świerszcze). P. paradoxa nie są aktywnie polującym gatunkiem, korzystając ze swojego maskującego ubarwienia czekają nieruchomo na ofiarę.

  
  

• Hodowla grupowa

  • Tak. Jest to jeden z najłagodniejszych gatunków. Jednakże, tak jak u wszystkich gatunków modliszek, sporadycznie dochodzi do kanibalizmu, zwłaszcza jeśli owady nie mają zapewnionego stałego dostępu do karmy..

 

Rozmnażanie

• Dymorfizm płciowy

  • Samiec: od stadium L3 przedplecze obłe, węższe. Starsze osobniki – wyrostek na głowie dłuższy i cieńszy, o równej szerokości na całej długości. Osobniki dorosłe – czułki bardzo długie – antenowate – na pierwszy rzut oka przypominają nanizane na sztywną nić koraliki , odwłok wąski przykryty przez wystające poza jego obrys prostokątne skrzydła z charakterystycznym, tworzącym wyraźny znak X żyłkowaniem przy końcach.
  • Samica: od stadium L3 przedplecze szersze, trapezowate, z szpiczasto zakończonymi bokami. Starsze osobniki – wyrostek na głowie krótszy, rozszerzający się ku dołowi. Osobniki imago- czułki krótsze, odwłok szeroki, widoczny spod przylegających skrzydeł.

• Dojrzałość płciowa

  • Osobniki obydwu płci dojrzałość osiągają po około 2 tygodniach od ostatniej wylinki.

• Czas kopulacji

  • Kilka godzin

• Ooteka

  • Pierwsza: po 4-8 tygodniach od wylinki imaginalnej
  • Kolejne: co około 2 tygodnie (przy obfitym karmieniu nawet co kilka dni).
  • Liczba: 10 do kilkunastu – gatunek jest niezwykle płodny, tak, jak u większości modliszek pojedyncza kopulacja wystarcza samicy do złożenia dużej liczby zapłodnionych kokonów.
  • Wygląd: podłużne, cienkie, ciemnobrązowe (przez około tygodnia po złożeniu jasne – jeżeli kokon nie ciemniej świadczy to na ogół o tym, że jest niezapłodniony), długości 3-8 cm.
  • Inkubacja: 25-28°C, wilgotność 70-80%, 4-6 tygodni
  • Liczba larw: 10-50

    

    

• Larwy

  • Wielkość: 6 mm
  • Wygląd: czarne, z wyraźnym wyrostkiem na głowie i białymi paskami na przedpleczu i nogach.
  • Pokarm: L1 polują na D. melanogaster i wylęg świerszczy.
  • Wskazówki: larwom trzymanym zbiorowo należy dostarczyć dużą ilość pożywienia a także liczne gałązki, na których będą swobodnie polować i linieć nie wadząc sobie wzajemnie.

Uwagi

W zależności od wilgotności i wystroju wnętrza zbiornika hodowlanego – modliszki tego gatunku przybierają różne barwy, od popielato-beżowej, poprzez brąz, po intensywną czerń. Osobniki trzymane w wysokiej wilgotności często przybierają barwę żółtawo-zieloną. Bez względu na warunki środowiskowe – dorosłe samce są beżowo-brązowe (bardzo rzadko zdarzają się osobniki o zielonkawym ubarwieniu – o takim przypadku poinformował Kamil Stajniak), samice najczęściej ciemnobrązowe lub czarne, niekiedy zielone.

Opracowanie i źródła informacji

Jakub Urbański „mantid” na podstawie własnych doświadczeń oraz:

BURMEISTER, H.C.(1838):Handbuch der Entomologie. Fangschrecken,Mantodea.-Handbuch der Entomologie,2:V-VIII,517-552;Berlin/Germany
http://www.mantodea.info
http://www.mantisonline.de

Za dodatkowe informacje i korektę opisu, autor serdecznie dziękuje Kamilowi Stajniakowi.

Liczba wyświetleń: 56552