[3]
Loading...
Aphonopelma aberrans – ptasznik
Gatunek ten wcześniej znany pod nazwą Eurypelma aberrans obecnie uznany został za nomen dubium.
Literatura
- Gabriel, R. (2013). Revised taxonomic placement of the South American species of Aphonopelma Pocock, 1901 (Araneae: Theraphosidae). Arachnology 16(2): 33-37. doi:10.13156/arac.2013.16.2.33
Poniżej prezentujemy opis sprzed uznania za nomen dubium
Aphonopelma aberrans – ptasznik
Gatunek ten wcześniej znany pod nazwą Eurypelma aberrans obecnie uznany został za nomen dubium.
Gatunek sklasyfikowany w 1917 roku przez Chamberlin’a, na podstawie młodego osobnika. Samica została opisana w tym samym roku. Na wolności występuje w południowej części Chile, na suchych terenach. Inna nazwa to Eurypelma aberrans. Angielska nazwa tego ptasznika to Casa Blanca Chesnut Tarantula. W naturze wytrzymuje duże wahania temperatur – od 40°C w dzień do 10°C w nocy.
Dorasta do 5 cm ciała.
Podstawowym ubarwieniem tego ptasznika jest brąz. Niektóre osobniki są rude. Odwłok porośnięty jest dłuższymi włoskami.
Terrarium dla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary 25/20/25 cm (dł./wys./szer.). Jako podłoża można użyć torfu lub substratu kokosowego. Na kryjówkę nadaje się korzeń lub kawałek kory. Wymaga temperatury w granicach 28-33°C. W nocy pożądane są spadki do 18-20°C. Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 60-70%.
Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze kończyn krocznych haczyki.
Młode jedzą larwy mącznika młynarka i much. Starszym i dorosłym osobnikom podajemy świerszcze, karaczany i szarańczę.
Autor: Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
H.J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 2, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, 2000-2005;
Uzupełnienie nowinami taksonomicznymi Krzysztof Lis na podstawie:
Literatura
- Gabriel, R. (2013). Revised taxonomic placement of the South American species of Aphonopelma Pocock, 1901 (Araneae: Theraphosidae). Arachnology 16(2): 33-37. doi:10.13156/arac.2013.16.2.33
Liczba wyświetleń: 2137
