[5]
Loading...
Avicularia urticans – ptasznik
Obecnie gatunek ten jest uznawany za Avicularia juruensis.
Literatura
- Fukushima, C. S. & Bertani, R. Taxonomic revision and cladistic analysis of Avicularia lamarck, 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae) with description of three new aviculariine genera. Zookeys 1–185 (2017). doi:10.3897/zookeys.659.10717
Poniżej prezentujemy opis sprzed uznania za synonim
Avicularia urticans – ptasznik
Obecnie gatunek ten jest uznawany za Avicularia juruensis.
Gatunek sklasyfikowany w 1994 roku przez Schmidt’a. Na wolności występuje w Peru, w lasach deszczowych. W naturze poluje czasami na nietoperze i żaby. Angielska nazwa tego ptasznika to Peruvian Pinktoe Bird Eater.
Pająk ten zaliczany jest do największych ptaszników z rodzaju Avicularia. Dorasta do 5-6 cm ciała, z rozpostartymi odnóżami do 16 cm.
Podstawowym ubarwieniem tego pająka jest świetlisty brąz. Na tarczce grzbietowej znajduje się czarny, gwiaździsty wzór. Odwłok podłużny. Odnóża dość gęsto owłosione. Samce mają na ciele niebieski połysk. Młode około 5-6 wylinki zmieniają ubarwienie – ich tarczka grzbietowa i odnóża stają się czarno-brązowe, a odwłok pozostaje czerwony z czarnym wzorkiem. Małe pajączki do 5 wylinki są niezwykle kolorowe – ich tarczka grzbietowa jest czarna, odnóża różowe z czarną stopą, odwłok czerwony w czarne i żółte paseczki.
Wymaga wysokiego, przewiewnego i wilgotnego terrarium o wymiarach 30/30/20 cm (dł./wys./szer.). Jako podłoże można zastosować torf lub substrat kokosowy. Konieczne są gałęzie – pająk użyje ich do budowy kryjówki z sieci. Optymalna temperatura dla tego gatunku to 25-27°C(w nocy może spadać do 21-22°C), a wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 80%. Pająki tego gatunku bywają aktywne także w dzień.
Dojrzałe samce mają na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), nie posiadają natomiast haczyków na przedniej parze odnóży.
Młode pajączki niechętnie jedzą larwy mącznika młynarka i much, natomiast przepadają za owadami latającymi i skaczącymi. Bardzo lubią muchy i małe świerszcze. Starsze i dorosłe osobniki bez problemu jedzą świerszcze i młodą szarańczę.
Gatunek nie jest agresywny, ale szybko biega i dobrze skacze. Jest też bardzo delikatny i wrażliwy na zmiany wilgotności oraz temperatury. Polecany jest dla ludzi, którzy mają już pewne doświadczenie w trzymaniu ptaszników. Na temat życia Avicularia urticans w naturze jeszcze niewiele wiadomo.
Opracowanie i źródła informacji
Autor: Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
M. Toran, Amatersky arachnolog, nr 2, 2002;
M. Toran, Bezobratle potvurky, 2004;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 1, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, 2000-2005;
Rick C. West, www.birdspiders.com
www.poecilotheria.com
www.cyriocosmus.com
http://geagallerie.free.fr/galerie2.htm
Uzupełnienie nowinami taksonomicznymi Krzysztof Lis na podstawie:
Literatura
- Fukushima, C. S. & Bertani, R. Taxonomic revision and cladistic analysis of Avicularia lamarck, 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae) with description of three new aviculariine genera. Zookeys 1–185 (2017). doi:10.3897/zookeys.659.10717
Liczba wyświetleń: 5517
