[6]
Loading...
Ceratogyrus darlingi – ptasznik
Nazewnictwo
Nazwa angielska: Rear Horned Baboon, African Horned Tarantula
Starsze nazwy Ceratogyrus bechuanicus, Ceratogyrus schultzei
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
| Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
| Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
| Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
| Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
| Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
| Rząd: | Pająki (Araneae) |
| Podrząd: | Opisthothelae |
| Infrarząd: | Mygalomorphae |
| Rodzina: | Theraphosidae |
Ceratogyrus darlingi (Pocock, 1897).
Wygląd
Samica dorasta do około 6 cm (tj. długość głowotułowia + odwłoka), samce do 4-5 cm (ale nie ma zasady może nam się trafić mniejszy albo większy. W ubarwieniu dominuje kolor szary taki też jest odwłok, pokrywają go czarne oraz brązowe cętki. Karapaks na środku posiada bardzo charakterystyczny dla tego gatunku wyrostek tzw.róg, który pochylony jest w kierunku odwłoka od którego promieniście odchodzą na przemian czarne i szare pasma. Odnóża masywne. Uda czarne lub ciemnoszare, dalsze człony odnóży jaśniejsze. Jak u innych Ceratogyrus występuje wokół oczu charakterystyczne czarne znamię w kształcie litery „U”.
Występowanie
Zimbabwe, Mozambik, Zambia, RPA, Namibia.
Biotop
W naturze zamieszkują tereny stosunkowo suche, często swoje obszerne gniazda-kryjówki tworzą z pajęczyny u podnóży drzew lub pomiędzy trawami.
Długość życia
Dorosłe samice żyją w optymalnych warunkach około 15 lat. Samce maksymalnie 1,5-2 lat po ostatniej wylince.
Aktywność
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Gatunek bardzo agresywny, zdenerwowany przeważnie atakuje. Nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka, co jest istotną informacją dla alergików.
Jadowitość
Dysponuje dużą siłą jadu. Według badań, współczynnik LD50 dla tego gatunku wynosi 0,1mg/kg. Śmierć u badanych gryzoni występowała na skutek paraliżu mięśni oddechowych
Cechy szczególne
Charakteryzuje się dość szybkim tempem wzrostu i dojrzewania.
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Młode pająki oraz podrostki można trzymać w różnego typu pojemnikach plastikowych czy też szklanych. Dla dorosłych osobników będzie odpowiednie terrarium o wymiarach 30/30/20 cm. Jako podłoza używamy np. włókna kokosowego, torfu lub ziemi ogrodowej, można je również wymieszać z piaskiem. Wszelkiego rodzaju korzenie, liany itp., które włożymy do terrarium dla ozdoby posłużą jedynie jako rusztowanie dla wyjątkowo gęstej sieci pajęczyny, którą pająki te wytwarzają.
Temperatura
W dzień 27-29°C ze spadkiem do 24°C w nocy.
Wilgotność
Wilgotność utrzymujemy na poziomie 50-60%.
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Dorosłe karmimy świerszczami, szarańczami karaczanami itp. Młode larwami much, wylęgiem świerszczy, karaczanów (oczywiście odpowiednio dobranymi do wielkości pająka) itp. Gatunek żarłoczny, rzadko urządzający głodówki.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Samce zwykle smuklejsze, posiadają ciemniejsze ubarwienie od samic. Na przednich odnóżach występują haczyki służące przytrzymywaniu samicy podczas kopulacji oraz bulbusy na nogogłaszczkach.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Rozmnażanie bardzo łatwe. Dorosłe samice bardzo chętnie kopulują i rzadko starają się zabić samca. Po udanej kopulacji i upływie około 1-2 miesięcy samice składają jaja w kokonie który wbudowywują w ściany kryjówki. Po upływie około 4 tygodni w kokonie pojawiają się nimfy I po kolejnych 10-15 dniach nimfy II, polującymi pająkami stają się po kolejnym linieniu ( około 3 tyg). Samica po ponownym odkarmieniu dosyć często potrafi złożyć kolejny „zdrowy” kokon.
Opracowanie i źródła informacji
Wojtek Pałasz 'Charliie’, na podstawie własnych doświadczeń, informacji otrzymanych od bezpośrednich obserwatorów w środowisku naturalnym oraz:
N. I. Platnick, The World Spider Catalog;
Raporty rozmnożeniowe
Liczba wyświetleń: 22899
