[8]
Loading...
Cyriocosmus ritae – ptasznik
Nazewnictwo
Nazwa angielska: Peruvian Black & White Dwarf
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
| Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
| Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
| Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
| Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
| Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
| Rząd: | Pająki (Araneae) |
| Podrząd: | Opisthothelae |
| Infrarząd: | Mygalomorphae |
| Rodzina: | Theraphosidae |
Gatunek sklasyfikowany w 1998 roku przez Pérez-Miles’a.
Wygląd
-
Młode osobniki
Po przejściu wylinki z NII osiągają wielkość ok 5-7 mm. U młodych osobników można dostrzec charakterystyczny czarny ornament na karapaksie oraz czarne chelicera, owalne lusterko, jasnopomarańczowe pasy po bokach czarnego odwłoku. Coxa, trochanter, patella, tibia, metatarsus również jasnopomarańczowe, femora i tarsus czarne. Kądziołki przędne kremowe.
-
Podrostki
Odwłok czarny z widocznym lusterkiem w kolorze rdzawym oraz jasnymi (prawie białymi) pasami po bokach. Karapaks również kremowy, a na nim wyraźny czarny ornament. Coxa, trochanter, patella, tibia, metatarsus jasnopomarańczowe/kremowe; femora oraz tarsus czarne. Kądziołki kremowe. Chelicera czarno-kremowe. Z czasem u podrostków ciemnieją kądziołki przędne, tibia i metatarsus; natomiast coraz jaśniejsze są patella i chelicera.
-
Dorosła samica
Odwłok czarny z rdzawym lusterkiem w kształcie podobnym do serca, dwiema symetrycznie położonymi kropkami (między lusterkiem, a karapaksem) oraz z pięcioma parami przecinających go po bokach kremowy paskami. Karapaks jasnopomarańczowy/rdzawy z czarnym ornamentem. Coxa, trochanter i część femora są tego samego koloru co karapaks. Końcówki femora od strony patella są już czarne. Patella są prawie białe/jasne kremowe, również chelicera w tym kolorze. Tibia, metatarsus i tarsus oraz kądziołki przędne dorosłych samic są czarne/ciemnoszare.
Wentralna część odwłoka jest jasna z ciemnoszarym geometrycznym ornamentem, który zaczyna się pod płytką płciową, a kończy przy kądziołkach przędnych. Samice dorastają do 3 – 3,5 cm długości ciała. Łączna długość rozstawu odnóży to ok 6 cm.
-
Dorosły samiec
Jak cały rodzaj, dorosłe osobniki tego gatunku posiadają haki goleniowe oraz bulbusy na nogogłaszczkach. Odwłok czarny z lusterkiem w kształcie podobnym do serca intensywnego pomarańczowego/rdzawego koloru, dwiema symetrycznie położonymi kropkami (między lusterkiem, a karapaksem; są słabo widoczne u dorosłych samców) oraz z pięcioma parami przecinających go po bokach białymi pasami. Karapaks bardzo jasny kremowy/biały z czarnym ornamentem (ornamenty dorosłych osobników różnią się kształtem). Coxa, trochanter i część femora są tego samego koloru co karapaks. Końcówki femora od strony patella są już czarne. Patella są białe, tego samego koloru są chelicera oraz metatarsus (zwłaszcza na I parze odnóży krocznych). Tibia, tarsus oraz kądziołki przędne dorosłych samców są czarne/ciemnoszare. Samce dorastają do 1,5-2,5 cm długości ciała. Łączna długość rozstawu odnóży to ok 6-7 cm.
Odmiany barwne
Występują prawdopodobnie dwie formy barwne gatunku Cyriocosmus ritae. Powyższy opis ubarwienia dotyczy osobników z Peru. Natomiast różnice między osobnikami z Brazylii i Peru to przede wszystkim inny kształt ornamentu na karapaksie oraz brak symetrycznych jasnych kropek na odwłoku (między lusterkiem, a karapaksem) u osobników z Brazylii.
Występowanie
Dokładny obszar występowania: Brazylia (stan Acre – Rio Branco, Humaitá); Peru (Colonia).
Biotop
W naturze zamieszkują lasy tropikalne lub ich pogranicza, gdzie adaptują szczeliny przy korzeniach drzew, spróchniałe gałęzie lub już istniejące naturalne jamy i wgłębienia. Na obszarze ich występowania temperatura w ciągu roku wynosi średnio 27-29°C, a roczna uśredniona suma opadów to ok. 3000 mm.
Długość życia
Jak u wszystkich przedstawicieli Cyriocosmus spp. jest stosunkowo krótka. Samice dożywają do 7-8 lat przy dobrych warunkach, a samce giną zazwyczaj po kilku miesiącach od ostatniej wylinki.
Aktywność
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Z obserwacji wynika, że osobniki tego gatunku nie są w żadnym stopniu agresywne – czując zagrożenie wolą uciec do swojej kryjówki aniżeli zaatakować.
Jadowitość
Jad Cyriocosmus spp. jest słaby dla człowieka, natomiast wystarczająco silny, aby poradzić sobie z ofiarami dużo większymi od nich samych.
Cechy szczególne
Gatunek stosunkowo niedawno pojawił się w Polsce i został również jakiś czas temu rozmnożony w naszym kraju. Od razu zyskał sporą popularność i obecnie nie ma problemu z dostępnością młodych osobników. Gatunek wyczesuje z odwłoka włoski parzące typu III.
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Młode pająki oraz podrostki z racji niewielkich rozmiarów można trzymać w kliszówkach/pojemnikach/niewielkich terrariach. Dla dorosłych osobników będzie odpowiednie terrarium o wymiarach 10/10/10 cm lub 15/15/15 cm z ok. 5-centymetrową warstwą np. włókna kokosowego.
Temperatura
W dzień 26-28°C z niewielkimi spadkami w nocy.
Wilgotność
Utrzymujemy na poziomie 70-80%.
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Młode chętnie jedzą małe świerszcze i larwy mącznika młynarka, starszym osobnikom podajemy duże świerszcze, karaczany i szarańczę.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze kończyn krocznych haczyki.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Samice osiągają dorosłość przy 2-2,5 cm DC. Samiec po ostatniej wylince posiada bulbusy oraz haczyki. Samca powinno się zostawić u samicy na kilka godzin, ponieważ pająki często dość długo zbierają się do kopulacji. Kopulację można powtarzać w celu zwiększenia szansy na kokon. Kokon tworzony jest przez samicę po ok. 4 tygodniach od kopulacji, natomiast po około miesiącu w kokonie powinny być już nimfy. Liczba jaj w kokonie to 100-150 sztuk – informacje zaczerpnięte z raportów rozmnożeń.
U młodych osobników nie ma problemu z karmieniem. Pająkom z rodzaju Cyriocosmus spp. można podawać martwe lub żywe owady karmowe dopasowane odpowiednio do wielkości pająka.
Opracowanie i źródła informacji
Anna Małecka (Obli/oblivion)
Opracowano na podstawie doświadczeń własnych oraz:
– Revision od Cyriocosmus Simon, 1903, with notes on the genus Hapalopus Ausserer, 1875 (Araneae: Theraposidae); Zootaxa 846: 1-31;
– Cyriocosmus perezmilesi sp. n. from Bolivia (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae); Radan Kaderka, 2007;
– Cyriocosmus venezuelensis sp. n. from Venezuela (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae);
– http://www.arachnoboards.com/ab/
– www.theraphosidae.cz/
Liczba wyświetleń: 5925
