Eupalaestrus weijenberghi – ptasznik
Nazewnictwo
Starsze nazwy to Eurypelma saltator, Weyenberghia weijemberghi, Weyemberghiana weijemberghi, Pterinopelma wejienberghi, Pterinopelma saltator i Lasiodora weijenberghi.
Angielska nazwa tego gatunku to White-collared Tarantula.
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
Rząd: | Pająki (Araneae) |
Podrząd: | Opisthothelae |
Infrarząd: | Mygalomorphae |
Rodzina: | Theraphosidae |
Sklasyfikowany w 1894 roku przez Thorell’a.
Wygląd
Dorasta do 5 cm ciała, a z rozpostartymi odnóżami mierzy około 15 cm.
Podstawową barwą tego ptasznika jest bardzo ciemny brąz do czarnego, czasem z niebieskawym połyskiem. Na kończynach występują słabo widoczne jaśniejsze kreseczki. Odwłok porośnięty długimi, ciemnymi włoskami. Młode są szare z ciemną plamką na odwłoku. Ubarwienie dorosłych osobników pojawia się około 6 wylinki. Nie ma różnic w ubarwieniu samic i samców.
Występowanie
Eupalaestrus weijenberghi (Thorell, 1894) na wolności występuje w Argentynie i Urugwaju.
Biotop
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Długość życia
Samce żyją 4-5 lat, samice dożywają 18 lat.
Aktywność
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Jego najczęstszą obroną jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka, jednak większość osobników tego nie robi.
Jadowitość
Pająk ten nie ma jadu niebezpiecznego dla człowieka.
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Wymaga terrarium o wymiarach 30/30/20 cm (dł./szer./wys.). Jako podłoże można zastosować torf lub substrat kokosowy. Młode tego gatunku lubią kopać. W terrarium powinna znaleźć się kryjówka w postaci kawałka kory lub korzenia.
Temperatura
Gatunek ten dobrze się czuje w przedziale 28-33°C (nocą temperatura może spadać do 18-20°C).
Wilgotność
Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 60-80%.
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Młodym ptasznikom podajemy larwy owadów: much, mącznika młynarka, muszki owocowe. Starszym i dorosłym pająkom podajemy świerszcze, karaczany i szarańczę.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dojrzałe samce mają na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze odnóży krocznych haczyki. Przy dopuszczaniu samica nie jest agresywna w stosunku do samca.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Uwagi
Należy uważać, aby nie przesadzić z wilgotnością – młode tego nie lubią i mogą szybko zakończyć życie w takich warunkach. Nadaje się dla początkujących.
Opracowanie i źródła informacji
Autor: Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 1. 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
P. Klaas, Vogelspinnen im Terrarium, 1993;
Rick C. West, www.birdspiders.com;
www.cyriocosmus.com;
Własne doświadczenia.
Liczba wyświetleń: 1741
Biotop, aktywność brakuje i rozmnażanie