Scolopendra valida

Scolopendra valida

Scolopendra valida (Lucas, 1840) jest gatunkiem średniej wielkości; osiągającym maksymalnie 16 cm długości ciała. Niemałą ciekawostką u tego gatunku jest występowanie półksiężycowatej bruzdy na segmencie zagłowowym, jest to jedyny gatunek Starego Świata posiadający taką bruzdę, jedynie gatunki Nowego Świata, w tym te największe posiadają taką bruzdę. Kolorystyka zbliżona do Scolopendra cingulata, jedynie kilka ostatnie segmentów odbiega od jej typowego ubarwienia, przechodzi w kierunku koloru pomarańczowego. Charakterystyczna jest również terminalna para nóg, zdecydowanie grubsza niż u innych gatunków, od Scolopendra cingulata odróżnimy ją również po zazwyczaj mniejszej ilości łysych członów anten, ma ich od 4 do 6 z czym częściej ma ich 4. Łącznie wszystkich członów może być 19 a nawet 27.

Biotop

Gatunek spotykany na Wyspach Kanaryjskich, w Kamerunie, Sudanie, Etiopii, Syrii, na południu Półwyspu Arabskiego, w zachodnich Indiach, na południu Iranu oraz Iraku oraz w rejonie Zatoki Perskiej. Biotop w którym występuje to typowy biotop basenu Morza Śródziemnego; roślinność to lasy i zarośla krzewiaste – makia.

Aktywność

Gatunek aktywny w nocy; zazwyczaj późno, albo nad ranem.

Temperatura

Temperatura w dzień 20-30°C, w nocy 18-22°C.

Wilgotność

Wilgotność powietrza 50-70%.

Żywienie

Dorosłe osobniki karmimy świerszczami, karaczanami, młode natomiast małymi świerszczami, larwami mącznika młynarka, pinkami, itp. Pokarm niezjedzony usuwamy na następny dzień. Przy grymaszącym osobniku możemy uprzednio zabity pokarm zostawić na małej miseczkę (np. nakrętce po wodzie mineralnej), rano go usuwamy, jak i wszystkie niezjedzone resztki. Zapobiegnie to wdarciu się pleśni, która jest niebezpieczna dla skolopendr.

Terrarium

Minimalne wymiary dla dorosłego osobnika to 30×15 cm w podstawie, oraz wysokość większa niż długość osobnika. Gruba warstwa podłoża, najlepiej torfu lub włókna kokosowego zmieszanego z piaskiem i wermikulitem. Obowiązkowym elementem wystroju jest miseczka na wodę oraz kryjówka (kawałek kory, kamień, itp). Dodatkowo możemy dodać roślinki lub inne elementy wystroju wedle uznania. Jeżeli terrarium (bądź pojemnik) jest ciągle zaparowane i szybko pojawia się pleśń, najprawdopodobniej mamy za słaba wentylację. W przypadku plastikowego pojemnika, zwiększenie ilości dziurek powinno poprawić sytuację.

Rozmnażanie

W Polsce brak doniesień, wśród hodowców zagranicznych udane.

 

Opracowanie i źródła informacji
Opracował: Grzegorz Pełka (2007) na podstawie własnych doświadczeń i literatury:
Dr. Graf Attems. 1930. Das Tierreich – Scolopendromorpha;
J.G.E. Lewis. 1981. The biology of centipedes, Cambridge University Press;
Oraz stron:
http://www.scolopendra.eu
http://atshq.org
http://scolopendra.be

Liczba wyświetleń: 1488