Scolopendra canidens

Scolopendra canidens

Scolopendra canidens (Newport, 1844) jest niewielkim gatunkiem, który między innymi możemy spotkać w południowej Europie. Dorosłe osobniki osiągają maksymalnie 8 cm długości. Dość łatwo rozpoznać ten gatunek po ubarwieniu. Głowa w ciemnopomarańczowej tonacji, karapaks oraz nogi zazwyczaj jasnożółte, nieraz wręcz barwy słomkowej, albo lekko popadając w zieleń, szczególnie nogi. Najcharakterystyczniejszą cechą tego gatunku są ciemne plamy biegnące po środku karapaksu znacząc końcówkę każdego tergitu. Anteny posiadające 18-23 człony, z czego pierwsze 5-6 jest połyskujące.

Biotop

Scolopendra canidens występuje w Europie, północno-wschodniej Afryce oraz południowo-zachodniej Azji. Spotkamy ją na Cykladach, w Egipcie, Libii, czy na bliskim wschodzie. W Europie biotop w którym występuje to typowy biotop basenu Morza Śródziemnego; roślinność to lasy i zarośla krzewiaste – makia.

Synonimy

• Scolopendra affinis (Newport, 1844)
• Scolopendra aralocaspia (Kessler, 1876)
• Scolopendra cyrenaica (Verhoeff, 1908)
• Scolopendra lopadusae (Pirotta, 1878)
• Scolopendra spinigera (Newport, 1844)
• Scolopendra canidens puncticornis (Brolemann, 1930)
• Scolopendra dalmatica africana (Verhoeff, 1908)
• Scolopendra oraniensis africana (Attems, 1902)

Temperatura

Temperatura w dzień 20-28°C, w nocy 10-18°C.

Wilgotność

Wilgotność powietrza 50-70%.

Żywienie

Dorosłe osobniki karmimy świerszczami, karaczanami, młode natomiast małymi świerszczami, larwami mącznika młynarka, pinkami, itp. Pokarm niezjedzony usuwamy na następny dzień. Przy grymaszącym osobniku możemy uprzednio zabity pokarm zostawić na małej miseczkę (np. nakrętce po wodzie mineralnej), rano go usuwamy, jak i wszystkie niezjedzone resztki. Zapobiegnie to wdarciu się pleśni, która jest niebezpieczna dla skolopendr.

Aktywność

Gatunek aktywny w nocy.

Terrarium

Minimalne wymiary dla dorosłego osobnika to 20×10 cm w podstawie, oraz wysokość większa niż długość osobnika. Gruba warstwa podłoża, najlepiej torfu lub włókna kokosowego zmieszanego z piaskiem i wermikulitem. Obowiązkowym elementem wystroju jest miseczka na wodę oraz kryjówka (kawałek kory, kamień, itp). Dodatkowo możemy dodać roślinki lub inne elementy wystroju wedle uznania. Jeżeli terrarium (bądź pojemnik) jest ciągle zaparowane i szybko pojawia się pleśń, najprawdopodobniej mamy za słaba wentylację. W przypadku plastikowego pojemnika, zwiększenie ilości dziurek powinno poprawić sytuację.

Rozmnażanie

W Polsce brak doniesień, wśród hodowców zagranicznych udane.

 

Opracowanie i źródła informacji
Opracował: Grzegorz Pełka (2007) na podstawie własnych doświadczeń i literatury:
Dr. Graf Attems. 1930. Das Tierreich – Scolopendromorpha;
J.G.E. Lewis. 1981. The biology of centipedes, Cambridge University Press;
Oraz stron:
http://www.scolopendra.eu
http://atshq.org

Liczba wyświetleń: 1022