[4]
Loading...
Byrsotria fumigata – karaczan
Byrsotria fumigata (Guérin-Méneville,1857) to karaczany średniej wielkości, oscylującej wokół 40-45 mm, chociaż zdarzają się samice sięgające 50 mm długości.
Ubarwienie ciemnooliwkowe, z przejaśnieniami na krawędziach przedplecza oraz zewnętrznych brzegach skrzydeł pierwszej pary.
Osobniki dorosłe charakteryzuje silny dymorfizm płciowy obejmujący długość skrzydeł, kształt przedplecza, oraz masywność budowy ciała.
Samce lżejszej budowy ciała występują w dwóch podstawowych formach uskrzydlenia:
skrzydła obu par skrócone, mniej więcej do połowy długości odwłoka (druga para jeszcze silniej zredukowana), bądź pełnej długości skrzydła obu par sięgające za odwłok.U długoskrzydłych samców widzimy także nieco inaczej uformowane przedplecze.
Z moich obserwacji wynika, że może być to spowodowane zagęszczeniem populacji i interakcjami chemicznymi z tym związanymi.
Samce z mniejszych populacji, gdzie zagęszczenie osobników jest niewielkie, po pewnym czasie zaczynają wykazywać skrzydlatość, natomiast samce przebywające od kilku pokoleń razem z osobnikami tego samego gatunku w większym zagęszczeniu przejawiają zjawisko skrócenia skrzydeł obu par.
W pełni rozwinięte skrzydła umożliwiają lot na pewne odległości i mogą pomóc w poszukiwaniu partnera.
Samice zawsze dotknięte brachypterią, skrzydła zawsze jednakowo silnie skrócone, czworokątnego kształtu pokrywy silnie przylegają do ciała.
Samice przejawiają ponadto znacznie masywniejszą budowę ciała.
Występowanie
Kuba (Ameryka Środkowa). Środowisko obfitujące w bogatą ściółkę, gdzie znajdą liście i większe struktury umożliwiające gromadzenie się.
Aktywność
Owady przeważnie aktywne nocą, można zaobserwować również słabszą aktywność za dnia. W stanie spoczynku zagrzebane w podłożu, bądź ukryte pod korą, liśćmi itp.
Żywienie
Gatunek wszystkożerny, owady z chęcią konsumują pokarm zarówno pochodzenia zwierzęcego jak i roślinnego.
W naturze oczyszczają ściółkę ze wszystkiego, co nadaje się do zjedzenia, przyczyniając się do przerobu substancji organicznych na odchody i dalszego ich obiegu w naturze.
Terrarium
Zbiornik przeznaczony na hodowlę nie musi być specjalnie dużych rozmiarów, na początek wystarczy pojemność około 50l, przy czym ważne są gabaryty: powinien być stanowczo szerszy niż wyższy.
Kryjówki mogą stanowić płaty kory, kawałki drewna, łupiny orzecha kokosowego.
Należy pamiętać o dość grubej 5-6 cm warstwie podłoża. Może je stanowić mieszanina torfu z włóknem kokosowym, torf, można dodać rozdrobnione kawałki kory drzew liściastych, jednak nie mogą one stanowić przewagi nad właściwym podłożem.
Oświetlenie
Zbiornik ustawiamy w miejscu zacienionym i nie stosujemy żadnego doświetlania.
Temperatura
Powinna wynosić optymalnie ok. 26-29°C, nocą może dochodzić do spadków, jednak nie poniżej 20°C
Wilgotność
W przypadku wilgotności gatunek ten nie ma specjalnych wymagań, jednak najlepiej utrzymywać jej poziom w okolicach 70%. Zraszanie na wybraną ściankę zbiornika. Owady chętnie spijają wodę z elementów wystroju.
Żywienie
Również w tym przypadku owady nie są specjalnie wybredne, przepadają za słodkimi dojrzałymi owocami (np.gruszki, jabłka, banany, śliwki), obgotowanymi warzywami czy mięsnymi resztkami drobiu z obiadu, jako białkowe urozmaicenie. Jako źródło białka również doskonale służą wysokobiałkowe płatki dla ryb.
Dymorfizm płciowy
Jak wspomniałem w opisie, w przypadku tego gatunku występuje silny dymorfizm płciowy, tak więc określenie płci nie powinno nastręczyć większych problemów. Jednakże standardowo: ostatni segment odwłoka samicy stanowi szeroka, płaska płytka, natomiast u samca występuje pod postacią małego podzielonego segmentu.
Rozmnażanie
Podobnie jak w przypadku innych karaczanów spotkamy tu zrytualizowany taniec godowy samców.
W niedługim czasie po zapłodnieniu, samica tworzy ootekę, następnie inkubuje ją we własnym ciele i po około miesiącu daje na świat młode osobniki. Okres larwalny trwa około 100 dni.
Uwagi
Ciekawy obiekt obserwacji dla pasjonata. Jako karma dla zwierząt drapieżnych hodowla nieco mniej opłacalna niż chociażby Nauphoeta cinerea, czy Blaptica dubia, które to gatunki lepiej znoszą błędy w hodowli oraz mnożą się wydajniej.
Nie spaceruje po gładkich powierzchniach.
Jak w przypadku wszystkich hodowanych zwierząt niezwykle ważne jest zachowanie przyzwoitej higieny: regularnie sprzątamy zanieczyszczenia, unikając w ten sposób ich rozkładu oraz inwazji nieproszonych gości pod postacią roztoczy czy grzybów.
Opracowanie i źródła informacji
Według własnych doświadczeń: Łukasz Matczak „Nosgoth”
Liczba wyświetleń: 2917
