Brachypelma emilia – ptasznik
Nazewnictwo
Starsze nazwy to Mygale emilia, Eurypelma emilia, Euathlus emilia i Brachypelma aemilia.
Nazwa angielska: Mexican True Red Leg Tarantula, Mexican Red Leg Tarantula.
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
Rząd: | Pająki (Araneae) |
Podrząd: | Opisthothelae |
Infrarząd: | Mygalomorphae |
Rodzina: | Theraphosidae |
Jako gatunek sklasyfikowany w 1856 roku przez White’a.
Wygląd
Jest to jedna z mniejszych Brachypelma.
Dorasta do 6-7 cm DC, a rozpostartymi odnóżami mierzy około 13-15 cm.
Brachypelma emilia jest ładnie ubarwionym ptasznikiem. Tarczka grzbietowa jest pomarańczowa z czarnym trójkątem od strony szczękoczułków, odwłok szaro-czarny porośnięty dłuższymi pomarańczowymi włoskami. Odnóża czarne z pomarańczowymi goleniami, gęsto owłosione. Nie ma różnic w ubarwieniu samców i samic. Młode są różowe z ciemną plamką na odwłoku. Kolory zaczynają pojawiać się około czwartej-piątej wylinki. Barwy są intensywniejsze po linieniu, później są przytłumione.
Występowanie
Brachypelma emilia (White, 1856) na wolności występuje w Meksyku i Panamie.
Biotop
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Długość życia
Samice żyją około 20 lat, samce około roku-dwóch po ostatniej wylince.
Aktywność
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Jest to jeden z najłagodniejszych gatunków. Bardzo rzadko trafia się osobnik niezrównoważony. Jego obroną jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka. Jeżeli nie chcemy mieć zwierząt z łysym odwłokiem, należy jak najmniej manipulować u niego w terrarium i unikać brania go na ręce. Poza tym, jeżeli pająk wyczesze włoski na rękę właściciela, mogą one wywołać swędzenie, nawet po dokładnym umyciu dłoni.
Jadowitość
Brachypelma emilia nie ma jadu niebezpiecznego dla człowieka.
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Wymaga terrarium o wymiarach 30/20/20 cm (dł./szer./wys.). Podłożem może być torf lub substrat kokosowy o warstwie około 10 cm. Ptaszniki te lubią kopać w podłożu i szybko przemeblowują swoje terytorium. Do pomieszczenia zwierzęcia można włożyć konar, kamienie, połówkę orzecha kokosowego. Można także tam umieścić miseczkę z wodą – niektóre osobniki często piją z niej wodę. U niektórych osobników zaobserwowano, że kiedy chcą się ochłodzić wchodzą do wody. Żywe rośliny się nie nadają, ponieważ pająk je wykopie. Dla ozdoby można włożyć do terrarium roślinki sztuczne lub kępy suchej, ozdobnej trawy..
Temperatura
Optymalna temperatura dla tego gatunku to 25-27°C (raczej nie powinna spadać poniżej 20°C).
Wilgotność
Wilgotność powinna mieścić się w granicach 50-60%.
Oświetlenie
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Dorosłe i podrośnięte osobniki karmimy świerszczami, karaczanami, owadami łąkowymi, szarańczą. Młodym podajemy larwy mącznika młynarka. Samce rosną szybciej niż samice. Nie ma problemów z karmieniem tego gatunku.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Samce mają na przedniej parze odnóży krocznych haczyki, a na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy).
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
W niewoli łatwo się rozmnaża. Przed kopulacją należy parę dobrze nakarmić. Samica nie przejawia agresywności w stosunku do samca. Po około 2 miesiącach (okres ten może się oczywiście nawet znacznie wysłużyć) od kopulacji samica składa do kokonu od 200 do 800 jaj. Zdarza się także, że pająki kopulują, po czym samica po kilku miesiącach linieje. Młode przechodzą pierwszą wylinkę 8-10 tygodni od zrobienia kokonu. Świeżo wyklute pajączki mają około 5 mm wielkości. Samce dojrzewają po 13-15 wylince (2-2,5 roku), samice po 16-17 (3-4 lata). Miałam dwa samce – jeden z nich po 12 wylince nie był jeszcze dorosły, drugi dojrzał po 14 linieniach. Oczywiście zdarzają się wyjątki – słyszałam o samicach, które po 10 wylince (wiek: 3,5 roku) wytwarzały kokony. Takie młode samiczki mają w kokonach zwykle mniej jajeczek – około 250-300 szt.
Uwagi
Gatunek objęty prawną ochroną.
Opracowanie i źródła informacji
Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
G. Sradler, Vogelspinnen, 2000;
P. Cieślak, Pająki ptaszniki;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
V. Honsa, Sklipkan, nr 5, 2000;
P. Klaas, Vogelspinnen im Terrarium, 1993;
Rick C. West, www.birdspiders.com
www.poecilotheria.com
www.tarantulas.ru
www.cyriocosmus.com
własne doświadczenia
Liczba wyświetleń: 32494