Tliltocatl (Brachypelma) vagans – ptasznik czerwonoodwłokowy

Tliltocatl (Brachypelma) vagans – ptasznik czerwonoodwłokowy

Nazewnictwo

Nazwa angielska: Angielskie nazwy tego gatunku to Mexican Red Rump Tarantula oraz Mexican Black Velvet Tarantula.

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Jako gatunek opisany w 1975 roku przez Ausserera. Jeszcze niedawno spotykano go pod nazwą Eurypelma dupontii. Inna nazwa to Eurypelma vagans.

Wygląd

Dorasta do 7 cm ciała.

Ubarwienie samic i samców nie różni się. Tarczka grzbietowa jest czarna z jasną obwódką, odnóża są czarne, odwłok również czarny, porośnięty długimi czerwonymi włoskami. Włoski na odnóżach są czarne. Młode są różowe z ciemną plamką na odwłoku, barwy osobników dorosłych pojawiają się po 5-6 wylince.

Występowanie

Brachypelma vagans – ptasznik czerwonoodwłokowy (Ausserer, 1875) na wolności występuje w Meksyku, Belize i na Kostaryce.

Biotop

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Długość życia

Samice dożywają 20 lat, samce żyją około roku po ostatniej wylince. Jeden z moich samców przeżył pól roku, drugi prawie co do dnia rok

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Na wolności zajmuje nory po innych zwierzętach, ale także kopie własne. Często występuje w pobliżu ludzkich osiedli.

Ptaszniki te są jednak agresywne, nierzadko dochodzi do ukąszeń. Ale są wyjątki i czasami zdarza się osobnik łagodny. Dla większego bezpieczeństwa należy manipulować w terrarium w rękawicy.

Wyczesuje włoski parzące z odwłoka.

Jadowitość

Jad tego gatunku nie jest groźny dla człowieka. Po ukąszeniu bolesność kończyny utrzymuje się około 3 tygodnie.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Potrzebuje terrarium o wymiarach 30x20x20 cm (dł. x szer. x wys.). . Podłożem do terrarium może być torf lub substrat kokosowy, o warstwie około 7-10 cm. Do pomieszczenia pająka można włożyć konar lub połówkę orzecha kokosowego oraz miseczkę z wodą. Niektóre osobniki zawzięcie kopią w podłożu i całkowicie zmieniają wystrój.

Temperatura

Optymalna temperatura dla tego gatunku to 25-27°C (nocą 20°C).

Wilgotność

Wilgotność powinna utrzymywać się w okolicach 75%.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Ptaszniki karmimy szarańczą, świerszczami, owadami łąkowymi, karaczanami. Od czasu do czasu można podać małą mysz. Młode lubią larwy mącznika młynarka i larwy much.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzały samiec ma na przedniej parze odnóży krocznych haczyki, a na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy).

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Rozmnażanie nie stwarza większych problemów. Przed kopulacją należy parę dobrze nakarmić – samica bywa czasami agresywna w stosunku do samca. Jeżeli za pierwszym razem nie dojdzie do zbliżenia, należy zostawić pająki w spokoju i spróbować za kilka dni. Moja para kopulowała dopiero za trzecim razem. Za pierwszym i drugim samiec był gotowy, okazywał to bębnieniem odnóżami o podłoże; samica jednak była dość agresywnie nastawiona. Za trzecim razem to samica zachęcająco stukała odnóżami w szybę terrarium. Niestety, jak to się czasami zdarza, samica przeszła wylinkę nie wytwarzając kokonu. W takim wypadku konieczne jest dopuszczenie pary po raz kolejny, ponieważ nasienie zostaje na wylince. Po około miesiącu do trzech od kopulacji samica wytwarza kokon. Po około dwóch miesiącach wykluwa się do 300 młodych. Samiec Brachypelma vagans dojrzewa po 10-12 wylinkach (1,5-2 lata), samica po 13-14 wylinkach (2-3 lata).

Uwagi

Gatunek objęty ochroną II załącznik CITES.

 

Opracowanie i źródła informacji

Awikularia

Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
G. Stadler, Vogelspinnen, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
P. Klaas, Vogelspinnen im Terrarium, 1993;
M. Toran, Bezobratle potvurky, 2004;
Rick C. West, www.birdspiders.com
www.tarantulas.ru
własne doświadczenia

 

Raporty rozmnożeniowe

Raport rozmnożenia Brachypelma vagans autorstwa Fabiana 'Fabian’
Gatunek:	Brachypelma vagans (Ausserer, 1875)
Wielkość samicy:	6.5 cm długości ciała
Wielkość samca:	~ 5 cm długości ciała
Opis kopulacji:	22-02-2006 I-sza kopulacja 04-03- 2006 II-ga kopulacja
Data zrobienia kokonu	20-06-2006
Data odebrania kokonu:	04-07-2006
Rozwój nimf:	24-07-2006 pierwsze Nimfy I 08-2006 na początku sierpnia pojawiają się już Nimfy II
Informacje dodatkowe	178

Liczba wyświetleń: 39522