[9]
Loading...
Avicularia metallica – ptasznik metaliczny
Gatunek ten jest obecnie uznawany za nomen dubium. Ze względu na podobny wygląd osobniki znajdujące się w hodowli to najprawdopodobniej Avicularia avicularia.
Literatura
- Fukushima, C. S. & Bertani, R. (2017). Taxonomic revision and cladistic analysis of Avicularia Lamarck, 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae) with description of three new aviculariine genera. ZooKeys 659: 1-185, Suppl. 1-5. doi:10.3897/zookeys.659.10717
Poniżej prezentujemy opis sprzed uznania za nomen dubium
Avicularia metallica – ptasznik metaliczny
Gatunek ten jest obecnie uznawany za nomen dubium. Ze względu na podobny wygląd osobniki znajdujące się w hodowli to Avicularia avicularia.
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
| Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
| Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
| Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
| Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
| Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
| Rząd: | Pająki (Araneae) |
| Podrząd: | Opisthothelae |
| Infrarząd: | Mygalomorphae |
| Rodzina: | Theraphosidae |
Występowanie
Gujana / Brazylia / Surinam, możliwe że także inne kraje Ameryki Południowej
Nazewnictwo
Nazwa angielska: White – toe, Metallic Pink – toe
Wygląd
Młode osobniki podobne do większości innych z grupy Avicularia avicularia, około 5 wylinki zaczynają się przebarwiać, a koło 7 zaczynają pojawiać się cechy typowe dla gatunku. Wśród osobników tego gatunku występują znaczne różnice w wyglądzie wynikające między innymi z tego że odłowy pochodziły z różnych lokacji i ściągano je na przestrzeni wielu lat. Generalnie możemy wydzielić dwa typy Avicularia metallica występujące w hobby, nazwane potocznie „red hairs” i „ white hairs”. Do tego pierwszego typu zaliczają się pająki o wyglądzie nieco podobnym do Avicularia avicularia, lecz większe i o innych proporcjach, u których występuje znaczna, widoczna na pierwszy rzut oka ilość czerwonawych setów ,natomiast tak zwane „white hairs” mają wyraźną przewagę białych i kremowych zakończeń włosków, przy czym na odwłoku powinny występować niemalże same biało zakończone sety, zaś na ostatniej parze odnóży mogą pojawić się pojedyncze czerwonawe na całej długości włoski. Do Avicularia metallica „white hairs” zaliczamy większość odłowów przywiezionych w ostatnich latach takich jak Avicularia metallica „Cayenne”, Avicularia metallica „Surinam”, niektóre odłowy z Gujany, prawdopodobnie także Avicularia sp. „Kwitara River” należy do tego gatunku, ale warto podkreślić że dopóki nie zostanie to naukowo potwierdzone, lub wykluczone, każdy z tych odłowów, dostępnych w hobby należy utrzymywać pod pierwotnymi nazwami handlowymi i rozmnażać tylko we obrębie danego importu i następnych jego pokoleń.
Powszechnie za najbardziej wartościowe w hodowli uznaje się Avicularia metallica „white hairs” jako wariant najbardziej zbliżony do pierwotnie odławianych osobników i takie też są najchętniej rozmnażane i kupowane, do tego nie ma pewności że tzw. Avicularia metallica „red hairs” nie jest tak naprawdę innym gatunkiem z grupy Avicularia avicularia sprzedawanym dawniej pod złą nazwą.
Kolory obu wariantów stają się bardziej intensywne zaraz po linieniu, u „white hairs” kremowe zakończenia widoczne są najlepiej właśnie wtedy.
Ubarwienie dorosłego samca na ostatniej wylince zmienia się znacząco, stąd też nie istnieje możliwość weryfikacji gatunku już po linieniu na dorosłość. U dorosłych samców Avicularia metallica „white hairs” występują najczęściej mniej lub bardziej liczne białe zakończenia włosków , których nie znajdziemy u „red hairs”
Dorosłe samice obu wariantów osiągają maksymalnie prawie 8 cm DC (ale zwykle nie przekraczają 7 cm), samce dorastają do około 5,5 cm DC (ale zwykle nie przekraczają 4,5 cm).
Dorosłe, starsze samice są niezwykle masywne, o dużej rozpiętości, najedzone osobniki mają szerokie odwłoki dużych rozmiarów, co połączeniu z białymi zakończeniami setów poszerzającymi optycznie odnóża robi niezwykłe wrażenie.
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Pająki tego gatunku niemal nigdy nie przejawiają agresji, za to bardzo chętnie bronią się podobnie jak inne Avicularie wyczesywaniem włosków w napastnika poprzez pocieranie o niego odwłokiem. Z tego też powodu manipulacja przy nich może być utrudniona, szczególnie w gnieździe, z którego czasami nie sposób pająka wyciągnąć. Jad słaby. Należy zachować ostrożność podczas karmienia, pająki tego gatunku są zwykle dość „ żarłoczne” wiec może się zdarzyć że omyłkowo rzucą się na rękę lub pęsetę.
Długość życia
Samice dożywają minimum 6-7 lat, samce minimalnie pół roku po ostatniej wylince, chociaż w dobrych warunkach żyją nawet do roku.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Samice osiągają dojrzałość płciową około 10–11 wylinki, przy minimum 5 cm długości ciała, trzeba jednak pamiętać o tym że zbyt wczesna kopulacja może spowolnić a nawet zatrzymać wzrost samicy, w związku z tym nie zaleca się dopuszczania przed osiągnięciem przez samicę około 5,3-5,5 cm długości ciała. Trwa to zwykle 1,5-2 lata. Samce dojrzewają zwykle po około 9–10 wylince, co zajmuje im 1–1,5 roku. Samce posiadają haki na przednich odnóżach, którymi podnoszą samice podczas kopulacji. Napełnionego samca umieszczamy w terrarium samicy, kontrolując cały przebieg kopulacji i w razie potrzeby asekurując samca. Po zakończonej kopulacji samca przekładamy do osobnego pojemnika. Dopuszczanie powtarzamy 2-3 razy napełnionym samcem. Kokon budowany jest zwykle od 1,5 do 4 miesięcy po kopulacji. Zostawiamy go z samicą na minimum 3,5 tygodnia, po czym odbieramy (po tym czasie w kokonie powinny być już nimfy II) Samica składa zwykle 70–200 jaj.
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Młode Avicularia metallica karmimy aktywnie poruszającym się pokarmem np. karaczanami szarymi, tureckimi, młodymi świerszczami. Starsze chętnie jedzą wszelkiego typu karaczany, można urozmaicić dietę drewnojadami, szarańczą, a nawet niedużymi karaczanami madagaskarskimi.
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Młode utrzymujemy w pojemnikach wyższych niż szerszych, dobranych do wielkości malucha. Dorosłe osobniki wymagają terrarium o minimalnych wymiarach 20x20x35 cm, ale w przypadku tak dużego gatunku możemy pokusić się o większe terrarium. W środku umieszczamy sztuczne, lub naturalne, ale wyłącznie niepleśniejące elementy wystroju takie jak liście i korzenie. Dbamy o dobrą wentylację terrarium zapobiegającą tworzeniu się pleśni. Raz na kilka dni zraszamy ścianki terrarium, przedstawiciele rodzaju Avicularia bardzo chętnie pobierają z nich wodę.
Temperatura
Utrzymujemy temperaturę w zakresie 25-30°C. Pająk powinien mieć możliwość wyboru najlepszej dla niego temperatury, jeżeli terrarium ogrzewane jest równomiernie to ustalamy pośrednią temperaturę.
Wilgotność
Utrzymujemy wilgotność w przedziale 75-90%, warto wspomnieć że u osobników utrzymywanych w skrajnie wysokiej wilgotności zauważono zmianę koloru białych zakończeń włosków na ciemniejszy, wpadający w czerwony. Przyczyny takich zmian nie są znane. Zapewniamy dobrą wentylację.
Uwagi
Avicularia metallica, ptasznik metaliczny jest jednym z najbardziej popularnych i chętnie hodowanych gatunków ze swojego rodzaju, rozmnażana była juz wielokrotnie, ale pewnym problemem może być dobór osobników do rozmnażania , spowodowane jest to ogromną różnorodnością w wyglądzie poszczególnych pająków, oraz dodatkowo faktem że osobniki z każdego odłowu powinny być kojarzone tylko w jego obrębie, aż do czasu dopóki naukowo zostanie zbadana dokładna przynależność gatunkowa każdego odłowu.
Opracowanie i źródła informacji
KATARZYNA PAŚ „PASIA”
opracowano na podstawie własnych doświadczeń
Fukushima, C. S. & Bertani, R. (2017). Taxonomic revision and cladistic analysis of Avicularia Lamarck, 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae) with description of three new aviculariine genera. ZooKeys 659: 1-185, Suppl. 1-5. doi:10.3897/zookeys.659.10717
Uzupełnienie nowinami taksonomicznymi Krzysztof Lis na podstawie:
Fukushima, C. S. & Bertani, R. (2017). Taxonomic revision and cladistic analysis of Avicularia Lamarck, 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae) with description of three new aviculariine genera. ZooKeys 659: 1-185, Suppl. 1-5. doi:10.3897/zookeys.659.10717
Liczba wyświetleń: 21360
