Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [10]
Loading...
7521
0
Mrówki – Opisy, Owady – Opisy

Camponotus herculeanus – gmachówka cieśla, gmachówka koniczek

Camponotus herculeanus – gmachówka cieśla, gmachówka koniczek

Wygląd
  • Królowa – matowo-czarna, nasada odnóży czerwonawo-brązowa. Ciało z rzadkimi, dłuższymi włoskami.
  • Robotnice – Gatunek polimorficzny. Stwierdzamy wyraźny podział na kasty – piastunki, zbieraczy i żołnierzy. W odróżnieniu do Camponotus ligniperda jest bardziej masywna, jednak trudna do odróżnienia na pierwszy rzut oka. Dwubarwna – czarna głowa i odwłok, czerwonawy do ciemnobrązowego tułów.

Wygląd

  • Królowa: 14-16 mm,
  • Samiec: 10-12 mm,
  • Robotnice: 7-12 mm
Występowanie Występuje w całej Polsce, jednak najczęściej zamieszkuje lasy iglaste w dolnej części kraju. Preferuje zacienione stanowiska, drążąc korytarze w spróchniałych drzewach. Gatunek sucholubny. Pierwotnie gniazduje w ziemi. W miarę rozrostu kolonii, przenosi się do szczelin martwego drewna, gdzie tworzy szerokie korytarze. Rzadko uszkadza żywe drewno – wybiera na gniazdowanie głównie martwe części nawet na żyjącym pniu.
Żywienie Spadź oraz drobne owady.
Cechy szczególne Jest to druga co do wielkości mrówka występująca w Polsce. Cechą szczególną jest fakt, że formy płciowe przychodzą na świat późnym latem, biorąc udział w aktywnym życiu kolonii aż do czasu hibernacji. Po wybudzeniu, skupiają się już tylko na przygotowaniach do lotu godowego.

Jest gatunkiem górskim. Gniazduje najczęściej na południowo-wschodnich i południowych stokach. Bardziej skryta niż Gmachówka drzewotoczna i mniej agresywny w stosunku do innych dużych gatunków mrówek. Obserwowana w sąsiedztwie kolonii Formica sanguinea oraz Manica rubida. Nie wykazują chęci do walki. Monoginiczna, kolonie zakładane są w sposób klasztorny, zjawisko pleometrozji możliwe.

Hodowla Gatunek świetnie nadający się dla cierpliwych osób, które zaakceptują skryty tryb życia tych owadów. Najlepiej formikarium w orientacji pionowej z wypełnieniem korkowym lub z balsy. Formikarium o niskiej wilgotności areny i niższych partiach gniazda. Gatunek podatny na infekcje grzybicze. Wymaga stałej wentylacji.

Karmimy je miodem, żółtkiem jajka, cukrem i witaminami. Staramy podawać się w miarę duże ilości owadów. Należy pamiętać, że te, które nie zostaną spożyte należy wymienić.

Zalecane dogrzewanie do 33 stopni Celsjusza w wyższych partiach lub arenę. Gatunek zalecany osobom z pewnym doświadczeniem.

Hibernacja Tak
Ochrona gatunkowa Nie
Lot godowy Pierwsza połowa maja, sporadycznie w czerwcu.

Opracowanie i źródła informacji
Opracowała: Marta Anna Szelegieniec (Lilith66)
Uzupełnienie: Jakub Klimczak
Na podstawie własnych doświadczeń i danych z serwisu formicopedia.org

Liczba wyświetleń: 7521

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu