Caribena laeta – ptasznik

Caribena laeta – ptasznik

 

Nazewnictwo

Nazwa angielska: Rufous-white Woolly Bird Eater

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Caribena laeta (Koch, 1842)

Wygląd

Jeden z mniejszych przedstawicieli rodzaju. Dorosłe samice osiągają do 6 cm długości ciała (ale zwykle nie przekraczają 5 cm), dorosłe samce stosunkowo duże rozpiętością odnóży w porównaniu do samicy, jednak rzadko przekraczają 3,5 cm długości ciała.

Bardzo charakterystycznie ubarwiony ptasznik, młode podobne do Caribena versicolor, niebieskie na całym ciele, z jaśniejszym wzorkiem na odwłoku, około 8 milimetrów długości ciała. Od 4 wylinki stopniowo nabierają koloru brązowego, na początku bardzo słabo widocznego, ale z każdą kolejną wylinką znika coraz więcej koloru niebieskiego, a w jego miejsce wchodzi kolor brązowy. Około 8 wylinki nie ma już śladu po młodzieńczym , niebieskim kolorze, wzorek na odwłoku stopniowo przechodzi w plamę ciemniejszych włosków o charakterystycznym kształcie. Dorosłe osobniki ubarwione jednolicie brązowo , dorosłe samce bardzo podobnego koloru, ze złotymi przebłyskami. Długie włoski na całym ciele podobnego koloru co krótkie.

Występowanie

W naturze zamieszkuje lasy deszczowe w Brazylii i w Puerto Rico.

Biotop

Lady deszczowe.

Długość życia

Samice dożywają 5-7 lat, samce zachowują pełną sprawność zwykle do minimum pół roku po ostatniej wylince, ale zdarza się że w dobrych warunkach dożywają nawet 8-10 miesięcy.

Aktywność

 

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Caribena laeta to najagresywniejszy gatunek ze znanych nam w hodowli przedstawicieli swojego rodzaju. Dorosłe samice zwykle bardzo chętnie i bez wahania atakują, zdarza się że także dorosłe samce przejawiają agresję wobec samic. Z tego powodu nie jest to pająk polecany na pierwszego ptasznika.

Jadowitość

Jad dość słaby.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze kończyn krocznych haczyki.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Rozmnażanie dość proste, samice są zdolne do złożenia kilku dużych kokonów w ciągu swojego życia.

Dojrzałość płciową samice osiągają przy około 3 cm długości ciała, ale najlepiej poczekać aż samica dojdzie do 3,5 cm, co zwykle zajmuje jej nie więcej niż 1,5 roku. Samce dojrzewają najczęściej przy 9-10 wylince, co przy dobrym karmieniu i odpowiednim dogrzewaniu nie zajmuje więcej niż rok. Jest to jeden z najszybciej dojrzewających przedstawicieli rodzaju.

Napełnionego samca wkładamy ostrożnie do terrarium samicy, uważnie obserwując jej reakcję. Samice często są agresywne w stosunku do samca i po kopulacji próbują go zjeść, dlatego cały czas asekurujemy samca i po zakończonej kopulacji wyjmujemy go do osobnego pojemnika. Kopulacje powtarzamy 2-3 razy, po napełnianiu się samca. Samica buduje kokon zwykle po 1-3 miesiącach, po kolejnym miesiącu możemy kokon odebrać, najprawdopodobniej młode będą już w stadium NII. W kokonie jest zwykle od 70 do 150 młodych, ale zdarzają się znacznie większe kokony z ponad 200 młodymi.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Młode Caribena laeta karmimy niewielkim, aktywnie poruszającym się pokarmem np. karaczanami szarymi, tureckimi wylęgiem świerszcza. Starsze chętnie jedzą wszelkiego typu karaczany, można urozmaicić dietę drewnojadami, lub dużymi mącznikami.

Hodowla grupowa

Gatunek ten zupełnie nie nadaje się do hodowli grupowej. Młode trzymane razem bardzo szybko zdychają, zwykle jeszcze w trakcie pierwszej wylinki co najmniej połowa młodych pada.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Dorosłe osobniki trzymamy w terrarium o minimalnych wymiarach 15x15x20 cm (zalecane wyższe). Ważne aby zapewnić ptasznikowi sztuczne, lub naturalne, ale niepleśniejące elementy wystroju takie jak korzenie, liście itp. ). Raz na kilka dni skraplamy ścianki terrarium – pająki tego gatunku chętnie spijają z nich wodę. Regularnie usuwamy resztki pokarmu.

Temperatura

Temperatura na poziomie 25-28°C (ważne aby pająk miał możliwość wyboru optymalnej dla niego temperatury), z delikatnymi spadkami nocnymi (2-3°C).

Wilgotność

Wilgotność powinna wynosić 75-85%.

Uwagi

Gatunek znany i hodowany w Polsce od kilku lat, rozmnożony już wielokrotnie, z powodu bardzo charakterystycznego wyglądu łatwo rozpoznawalny i nie krzyżowany z innymi gatunkami.

 

Opracowanie i źródła informacji
KATARZYNA PAŚ „PASIA”
opracowano na podstawie własnych doświadczeń

Liczba wyświetleń: 7808