[28]
Loading...
Candoia aspera – boa nowogwinejski
Nazewnictwo
Nazwa polska: Boa nowogwinejski
Nazwa angielska: New Guinea viper boa, New Guinea ground boa
Nazwa niemiecka: Pazifikboa
Wielkość
Maksymalna długość samic tego gatunku to 80 do 90 cm, samce natomiast osiągają przeciętnie 60 cm. Jest to jednak wąż o bardzo masywnej budowie ciała.
Długość życia
Gatunek ten jest dość rzadko spotykany w hodowli, a większość osobników pochodzi z odłowu co utrudnia określenie dokładnej długości życia. Wiadomo jednak, że wynosi minimum 20 lat.
Wygląd
Krępy, masywny wąż, który swym wyglądem do złudzenia przypomina żmiję. Głowa bardzo płaska, szeroka o trójkątnym kształcie dobrze wyodrębniona od ciała. Pionowa źrenica. Grzbiet i boki ciała mogą mieć kolor od ciemnego brązu, poprzez żółć aż do pomarańczowej, a nawet czerwonej barwy. Kolory te często mieszają się ze sobą. Gatunek ten posiada również czarne, poprzeczne pasy, które niekiedy tworzą na grzbiecie zygzakowaty wzór, mniej lub bardziej widoczny w zależności od osobnika. Łuski brzuszne są koloru czarnego.
Podgatunki
- Candoia aspera aspera (GÜNTHER 1877)
- Candoia aspera schmidti (STULL 1932)
Występowanie
Jego obszar występowania to Papua Nowa Gwinea, Irian Jaya oraz inne, mniejsze indonezyjskie wyspy.
Cechy szczególne
Gatunek ten jest jednym z najwybitniejszych przykładów mimikry u węży. Jego krępa budowa ciała, duża trójkątna głowa, a nawet łuski na których można dostrzec charakterystyczny kil, uznawany za cechę szczególną żmijowatych.
Aktywność
Węże te jak większość dusicieli aktywne są głównie nocą, jednak nawet wtedy nie wykazują zbyt dużej chęci do przemieszczania się. Polują z ukrycia.Większość doby spędzają w wybranym przez siebie miejscu wyczekując na niczego nieświadomą ofiarę, która gdy tylko znajdzie się w ich zasięgu zostaje błyskawicznie złapana i uśmiercona poprzez uduszenie.
Biotop
Ze względu na swą budowę nie jest to wąż stworzony do wspinaczki. Zamieszkuje dolne partie tropikalnego lasu. Preferuje tereny podmokłe i często widywany jest w płytkich zbiornikach wody stojącej, bądź płynącej o dość wolnym nurcie. Można znaleźć go również zagrzebanego w gęstym poszyciu.
Terrarium
Zbiornik dla tego gatunku nie musi być wysoki, gdyż wąż stroni raczej od wspinaczki. Bardzo ważnym elementem jest spory basen z wodą. Powinien być on na tyle duży aby gad swobodnie się w nim mieścił. Należy również pomyśleć o ogrzaniu go za pomocą kabla bądź maty grzewczej, gdyż nasz pupil będzie spędzał w nim naprawdę dużo czasu. W takim wypadku zbyt zimna woda mogłaby spowodować problemy z trawieniem lub prowadzić do przeziębień. Innymi elementami wystroju powinny być korzenie i rośliny pod którymi Candoia będzie mogła znaleźć schronienie. Jako podłoże stosujemy wszelkiego rodzaju substraty dobrze chłonące i zatrzymujące wilgoć, a więc torf, podłoże cyprysowe lub ich mieszanki. Powinno być go na tyle dużo aby umożliwić zagrzebanie się w nim.
Wielkość terrarium
Dla młodych osobników wystarczy zbiornik o wymiarach 30x20x20 cm (dł. x szer. x wys.). Kiedy wąż przekroczy długość 30-40 cm powinniśmy pomyśleć o docelowym terrarium. Jego wielkość minimalna to 80x40x40 cm (dł. x szer. x wys.), jednak myślę, że gad nie ucierpiałby gdyby zbiornik ten był trochę niższy.
Oświetlenie
Do dna lasu tropikalnego nie dociera za dużo światła. Oświetlenie więc nie powinno być zbyt intensywne. Najlepiej stosować punktowe żarówki o ciepłym świetle służące zarazem do utrzymania odpowiedniej temperatury w terrarium. Zachowujemy cykl dwunastogodzinny, który możemy nieco skracać aby stymulować węże do rozrodu.
Temperatura
Gatunek ten nie jest zbyt ciepłolubny. Najcieplejsza strefa w terrarium powinna mieć 28-29°C, natomiast w chłodniejszej części 23-24°C w zupełności wystarczy aby nasz podopieczny czuł się dobrze w swoim zbiorniku. W nocy natomiast termometr powinien pokazywać od 19 do 24°C.
Wilgotność
Informacje wkrótce..
Żywienie
Dorosłe osobniki w środowisku naturalnym polują głównie na płazy, gekony i scynki. Prawdopodobnie łupem ich padają również małe ssaki i ptaki, które korzystają z wodopoju lub kąpieli w płytkich zbiornikach. Zdobyczą młodych candoi padają głównie płazy a niekiedy niewielkie gatunki jaszczurek. W niewoli za pokarm dla starszych gadów służą głównie myszy oraz niewielkie szczury o wadze nie przekraczającej 70g. Karmienie nowo narodzonych węży nastręcza jednak pewne trudności. Niekoniecznie jest to jednak związane z rodzajem pokarmu, natomiast głównie z jego wielkością. Noworodki mysie są bowiem często zbyt duże na pierwszy posiłek. Do rozkarmienia w takiej sytuacji doskonale nadają się noworodki myszy pigmejskiej. Młode węże pozostawione z nimi na noc w niewielkim boksie w większości przypadków konsumują zaproponowany im posiłek.
Dymorfizm płciowy
Oczywiście sondowanie jest jedną z najpewniejszych metod określenia płci. Jednak u dorosłych osobników Candoia aspera można ją z powodzeniem określić na podstawie dymorfizmu. Dwadzieścia centymetrów więcej samicy naprawdę rzuca się w oczy przy tych niewielkich wężach. Samica jest przy tym również znacznie „potężniejsza” od samca. Kolejną cechą są pazury odbytowe, które u samców są duże i dobrze widoczne, u samic niezauważalne.
Rozmnażanie
Aby pobudzić nasze zwierzęta do rozrodu w okresie zimowym (październik, listopad) warto obniżyć nocną temperaturę w zbiornikach hodowlanych. Spadek ten trwać może od sześciu do ośmiu tygodni i powinien być rozciągnięty w czasie. Minimalna temperatura w tym okresie powinna wynosić 20°C. Niektórzy hodowcy zalecają nawet obniżenie jej do poziomu 16-17°C. Biorąc jednak pod uwagę dużo większe ryzyko przeziębienia związane z tak sporym spadkiem temperatury, korzyści z tego płynące są według mnie zupełnie niewspółmierne. Zwłaszcza, że nie jest to jedyny czynnik skłaniający węże do rozpoczęcia kopulacji. Kolejnym, być może nawet istotniejszym niż temperatura jest rywalizacja. Dopuszczenie do samicy kilku samców naraz zwiększa chęć do przekazania swoich genów. Kiedy już samica zacznie na dobre kopulować z jednym z kandydatów resztę należy odseparować. Łączenie trwać może od dwóch tygodni do dwóch miesięcy a w niektórych przypadkach nawet i dłużej. Kiedy węże stracą zainteresowanie sobą, możemy je rozdzielić i czekać na efekty. Oczywiście może się zdarzyć, że brak któregoś z powyższych czynników (a nawet obu) może również zaowocować skuteczną kopulacją i uzyskaniem potomstwa.
Ciąża u tych gadów o niesłychanie wolnym metabolizmie trwa od siedmiu do dziewięciu miesięcy. W tym czasie powinniśmy dołożyć wszelkich starań aby warunki w terrarium były jak najlepsze co przełoży się na ilość i żywotność młodych. Samica może dać miot w ilości od pięciu do czterdziestu młodych, zazwyczaj liczy on jednak piętnaście, dwadzieścia sztuk. Noworodki mierzą od ośmiu do dwunastu centymetrów. Samic nie powinno rozmnażać się częściej niż raz na dwa, trzy lata. Gatunek ten jest rzadko rozmnażany w warunkach hodowlanych, a taki stan rzeczy nie wynika z trudności uzyskania przychówku, a raczej z uciążliwości utrzymania młodych Candoi przy życiu. Odmawiają bowiem często pokarmu a powodem tego najczęściej jest nie tyle rodzaj podawanej karmy co jej wielkość. Nawet jednodniowe oseski mysie okazują się czasem zbyt duże co sprawia, że młode węże rezygnują z ataku. Rozwiązaniem tego problemu są noworodki myszy pigmejskiej. Są one jednak dość rzadko spotykane w handlu i zdobycie ich może być uciążliwe. Mimo tego zachęcam wszystkich do hodowli tych „mini” dusicieli gdyż to bardzo piękne i pełne gracji węże.
Uwagi
Większość osobników tego gatunku spotykanych w handlu to osobniki z odłowu. Pomijając już kwestie zdrowotne, opieka nad nimi jest dość uciążliwa gdyż wiele z nich jest bardzo agresywnych i nie waha się atakować w samoobronie.
Opracowanie i źródła informacji
Opracowano w oparciu o własne doświadczenia oraz o poniższe artykuły:
Jason Richardson: The Viper Boa Candoia aspera, Reptilia (73): 22-27
Salvador Colvee, Edgar Weffer, 2004: Candoia aspera-The Short-Tailed Ground Boa, Reptilia (33): 43-49
www.kingsnake.com/candoia/book
www.ruddockreptiles.com
Copyright by Karolina Rychterowicz & Adam Orłowicz 2012
Wszystkie prawa zastrzeżone. Zgodnie z prawem o ochronie praw autorskich do własności intelektualnej [Dz.U.1994r.Nr24poz.83; Dz.U.2000r.Nr80poz.904] zabrania się, bez zgody obu autorów, modyfikowania, kopiowania i rozpowszechniania całości bądź też fragmentów niniejszej pracy. Zastrzeżono nienaruszalność treści i formy artykułu.
Liczba wyświetleń: 4434
Brak wilgotności.