Acanthoscurria chacoana – ptasznik

Acanthoscurria chacoana – ptasznik

Nazewnictwo

Inna nazwa to Acanthoscurria altmanni.

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Gatunek sklasyfikowany w 1909 roku przez Brctes’a.

Wygląd

Podstawowym ubarwieniem osobników dorosłych jest czerń. Tarczka grzbietowa czarna z białawą obwódką, odwłok czarny z rzadkimi czerwonawymi włoskami, odnóża czarne z białawymi kreseczkami na drugim członie (samica Acanthoscurria chacoana przypomina wyblakłą samicę Acanthoscurria geniculata). Podrostki ubarwione są nieco inaczej, niż osobniki dorosłe. Ich podstawowym ubarwieniem jest kolor czarny. Odwłok porośnięty gęstymi, długimi czerwonymi włoskami. Odnóża są również gęsto owłosione; występują na nich dość dobrze widoczne, białawe kreseczki. Dojrzałe samce są ubarwione podobnie, jak podrostki. Młode są różowe z ciemną plamką na odwłoku, która zanika w miarę wzrostu pajączka.

Samice tego gatunku dorastają do 9 cm DC. Samce są nieco mniejsze.

Występowanie

Na wolności występuje w Brazylii, Boliwii, Paragwaju i Argentynie.

Biotop

Zamieszkuje gęste, tropikalne lasy, wraz z wieloma innymi południowoamerykańskimi gatunkami ptaszników i większością z rodzaju Acanthoscurria.

Długość życia

Samica Acanthoscurria musculosa może żyć nawet do 15 lat, natomiast samiec około 3-4 lat.

Aktywność

Aktywny jest przede wszystkim nocą.

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Gatunek rzadki w hodowli. Jego najczęstszą obroną jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka. Niektóre osobniki są agresywne, ale ich ukąszenie nie stanowi niebezpieczeństwa dla człowieka. Nadaje się dla osób, które już mają pewne doświadczenie w trzymaniu ptaszników.

Jadowitość

Jad nie stanowi zagrożenia dla życia człowieka. W literaturze możemy spotkać informacje, iż jad który znajduje się w gruczołach jadowych tego pająka, może spowodować śmierć nawet 32 myszy o wadze 20 g. Wielu hodowców tego gatunku zapewnia jednak, iż nie jest on szczególnie groźny dla człowieka (za wyjątkiem uczulonych na jad).

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Młode pajączki trzymamy w pojemniczkach po kliszy lub na mocz (te drugie za kilkadziesiąt groszy można dostać w każdej aptece). Terrarium dla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary 20x30x20 cm.

Jako podłoże stosujemy włókno kokosowe lub torf. Jego warstwa powinna wynosić 5 cm. Możemy również wyłożyć na nim mech, który doskonale utrzymuje wilgotność. W terrarium powinien znaleźć się przedmiot, który posłuży pająkowi za kryjówkę. Może być to kawałek kory, skorupa po orzechu kokosowym, czy też przewrócona doniczka – możliwości jest bardzo wiele. Polecam również umieścić w terrarium mały pojemniczek z wodą, który pomoże utrzymać odpowiednią wilgotność, oraz uchroni naszego podopiecznego przed ewentualnym przesuszeniem. Wszelkie pozostałe elementy wystroju, takie jak np. sztuczne rośliny zależą tylko i wyłącznie od inwencji terrarysty. Pająkowi jednak nie są one do niczego potrzebne.

Temperatura

Temperatura powinna wynosić 26-29°C.

Wilgotność

Wilgotność utrzymujemy na poziomie około 75%, utrzymujemy ją poprzez regularne spryskiwanie terrarium odstaną wodą.

Oświetlenie

Pająki nie wymagają dodatkowego oświetlenia – wręcz przeciwnie, są to zwierzęta które preferują życie w ciemnościach. Oczywiście tyczy się to również gatunku Acanthoscurria suina. Możemy jednak zamontować w terrarium czerwoną żarówkę niewielkiej mocy, gdyż ptaszniki nie widzą czerwonego światła. Takie rozwiązanie pozwoli nam obserwować w nocy naszego podopiecznego bez płoszenia go, oraz pomoże utrzymać odpowiednią temperaturę.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Dorosłym ptasznikom można podać od czasu do czasu oseska mysiego. Karmimy je 2-3 razy w tygodniu świerszczami, pasikonikami, karaczanami i szarańczą. Młodym podajemy larwy mącznika młynarka i larwy much.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzałe samce mają na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej parze odnóży krocznych spore haczyki.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Gatunek ten sporadycznie jest rozmnażany w niewoli. Dobrze nakarmione pająki nie powinny przejawiać zbytniej agresji względem siebie. Po około 4 miesiącach od kopulacji samica sporządza kokon, do którego składa przeważnie około 500 jaj.

Uwagi

Jest to gatunek zalecany dla średnio zaawansowanych hodowców.

 

Opracowanie i źródła informacji

autor: Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, 2000-2005;
http://geagallerie.free.fr/;

Liczba wyświetleń: 1783