Loading...
Anabioza (gr. anabiosis – ożywienie, powrót do życia) →
- stan życia utajonego, umożliwiający różnym organizmom przetrwanie trudnych warunków bytowania.
- stan życia utajonego, charakteryzujący się dużym ograniczeniem czynności życiowych, który pozwala roślinom i niższym zwierzętom na przetrwanie trudnych warunków (np. niskiej temperatury); diapauza.
- u niektórych roślin, zwierząt bezkręgowych lub ich zarodków, zdolność powrotu do życia po przejściowym zapadnięciu w stan pozornej śmierci wywołanej warunkami atmosferycznymi.
- odwracalny, czasowy stan wstrzymania lub zminimalizowania czynności życiowych (metabolizmu) w organizmach niższych zwierząt i roślin, wywołany niesprzyjającymi warunkami otoczenia, np. niską temperaturą, brakiem wody lub tlenu. Po zmianie warunków na dogodne stan anabiozy mija.
Anabioza występuje u wrotków, nicieni, porostów, mszaków, nasion roślin kwiatowych, form przetrwalnikowych, np. cyst pierwotniaków, zarodników bakterii. Z anabiozą związany też jest sen zimowy ssaków, płazów, gadów i sen letni (estywacja) m.in. niektórych ryb, ślimaków i żółwi.
Wyróżniane są:
- anhydrobioza – odrętwienie z powodu brak odpowiedniej ilości wody,
- anoksybioza – odrętwienie wywołane niewystarczającą ilością tlenu,
- encystacja – odrętwienie wywołane brakiem odpowiedniej ilości pożywienia,
- osmobioza – odrętwienie wywołane zmianą ciśnienia osmotycznego w środowisku.
Liczba wyświetleń: 1731
