Loading...
Kobielatkowate (Anthribidae, Billberg, 1820)
Rodzina owadów (Insecta) z rzędu chrząszczy (Coleoptera) średnio liczna w gatunki. Na świecie opisano ich dotychczas ok. 3.000, z czego z Polski 23.
Nie należą do dużych owadów. Zakres długości ciała to 1,6 – 16 mm. Posiadają 11 lub 9 członowe, proste, buławkowate czułki. Buławka zbudowana jest z trzech członów. Głowa przypłaszczona, jest w różnym stopniu wyciągnięta w szeroki ryjek. Na jego końcu widoczne są wydatne żuwki. Na głowie para oczu złożonych, kulistych lub nerkowatych. Przedplecze szerokie, z zaokrąglonymi bokami. W pobliżu jego podstawy widoczne jest żeberko. Najczęściej jest gęsto punktowane, czasem z wgłębieniami. Pokrywy lekko wydłużone, zaokrąglone na końcach, zakrywają cały odwłok. Ich boki równoległe względem siebie. Na ich powierzchni rowki i bruzdy, często punktowanie i włoski. Druga para skrzydeł dobrze rozwinięta. Nogi długie i smukłe. Stopy pozornie czteroczłonowe, różnie wykształcone. Trzeci człon rozszerzony, czwarty (szczątkowy) zrasta się z piątym. Odwłok zbudowany z 9 segmentów. Od spodu widoczne jest 5 sternitów, ostatni tergit tworzy wyraźne pygidium. Kobielatkowate są w przeważającej liczbie roślinożercami. Ich larwy prowadzą skryty tryb życia, żerując na gnijących szczątkach roślinnych lub na grzybach, żywych roślinach i w nasionach. Niektóre larwy są drapieżne. Przepoczwarczają się w glebie wczesną wiosną, zimują jako larwy w kolebkach. Dorosłe osobniki odżywiają się podobnym pokarmem jak stadia niedojrzałe. Przedstawiciele: kobielatka (Platystomos albinus), płaskoryjek (Platyrrhinus resinosus).
Liczba wyświetleń: 792
