Hemiscorpius lepturus

Hemiscorpius lepturus – skorpion

Hemiscorpius lepturus (Peters, 1861) należy obecnie do rodziny Hemiscorpiidae. Ciało skorpiona ma kolor żółty lub żółtawo-brązowy. Posiada zazwyczaj czarny pasek na mesosomie. Samiec może osiągnąć długość 8,5 cm, podczas, gdy samica osiąga zaledwie 5 cm. Samce posiadają znacznie dłuższy ogon niż samice.

Występowanie

Hemiscorpius lepturus występuje na terenie Azji (Iran, Irak, Pakistan, Jemen).

Biotop

Niewiele jest informacji dotyczących biotopu tego skorpiona, ale dane donoszą, iż występuje on w wilgotnych i gorących regionach. Najprawdopodobniej Hemiscorpius lepturus chowa się w małych szczelinach tworzonych przez skaliste wzniesienia, rumowiska.

Jadowitość

Praktycznie wszystkie skorpiony posiadają jad o charakterze neurotoksycznym. Hemiscorpius lepturus jest wyjątkiem. Posiada on bardzo silny jad cytotoksyczny, który doprowadzić może do powstawania praktycznie niegojących się ran oraz zapaleń skórnych przypominających poparzenia trzeciego stopnia wraz z elementami martwic oraz wystąpieniem pęcherzy. Rany te są bardzo trudne do wyleczenia i wymagają wielu zabiegów chirurgicznych a czasami przeszczepów skóry. Efekty działania jadu tego skorpiona przypominają ukąszenia pająka zwanego Brown Recluse (Loxosceles reclusa). Nie istnieje żadna odtrutka, surowica bądź inny środek hamujący lub znoszący działanie jadu.

Na terenie Iranu, gdzie występuje ten skorpion znanych jest wiele śmiertelnych przypadków ukąszenia Hemiscorpius lepturus. Odnotowuje się bardzo poważne w skutkach rozpady erytrocytów, czyli krwinek czerwonych z wytrąceniem hemoglobiny. Hemoglobina jest składnikiem erytrocytów odpowiedzialnym za transport tlenu do wszystkich komórek naszego ciała. Można się domyśleć skutków niedotlenienia. Obserwuje się również niewydolność w funkcjonowaniu bardzo ważnych organów takich jak nerki, wystąpienie głębokich i martwiczych wrzodów na skórze, zesztywnienie stawów, objawy psychologiczne. Bardzo często dochodzi do śmierci. Badania kliniczne pokazują, że Hemiscorpius lepturus jest odpowiedzialny za 12% zanotowanych na terenie ukąszeń skorpionów, lecz odpowiedzialny jest za 95% przypadków śmiertelnych. Wygrywa w tej konkurencji z pierwszym w tabeli pod względem mocy jadu neurotoksycznego Androctonus crassicauda, którego LD50 wynosi nawet 0,08 mg/ kg. LD50 jadu Hemiscorpius lepturus nie jest wysokie, bo sięga 5,81 mg/ kg, lecz ze względu na tragiczne skutki działania jego cytotoksycznego jadu jest to bardzo niebezpieczny skorpion.

Terrarium

Jeśli w ogóle uda nam się zdobyć ten gatunek to terrarium dla niego optymalne to 25×25 cm z dość dużą ilością podłoża oraz dużą ilością kryjówek. Wysokość nie ma tu większego znaczenia, lecz 25 stanowi zarówno dość duże pole do popisu do wspinaczek dla niego, jeśli wykonamy ściankę i jednocześnie jest to wysokość, która pozwoli nam na operowanie pensetą w terrarium.

Żywienie

Skorpiona karmimy owadami dobranymi odpowiednio do jego rozmiarów. Małym podajemy pinki, kawałki mączników lub wylęg świerszczy, a dużym wystarczy świerszcz lub dorosły mącznik. Pokarm podajemy co 4-6 dni, młodym co 2-3 dni.

Uwagi

Hemiscorpius lepturus to skorpion przeznaczony do hodowli przez osoby z ogromnym doświadczeniem lub placówek naukowych. Raczej nie ma, co się martwić, bo nawet, jeśli początkujący terraryści będą się chcieli wziąć za jego hodowlę to napotkają się na ogromne problemy w jego zdobyciu. Jest to bardzo rzadki gatunek i jeszcze nie słyszałem, żeby ktoś go hodował. Jest to bardzo ciekawy skorpion ze względu na cytotoksyczny charakter jadu. Piękny skorpion, lecz oglądajcie go tylko na zdjęciach.

 

Opracowanie

Opracował Dominik Wysocki oraz na podstawie własnych doświadczeń i informacji zawartych na stronie:

www.ub.ntnu.no/scorpion-files

Liczba wyświetleń: 2724