Brachypelma auratum – ptasznik

Brachypelma auratum – ptasznik

Nazewnictwo

Nazwa angielska: Mexican Flameknee Tarantula, Flame Knee Tarantula

Nazwa niemiecka: Vogelspin

Nazwa francuska: Tarantule a genux de peu du Mexique

Dawniejsza nazwa tego gatunku to „górski smithi”. Nazwa angielska tego ptasznika to

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Opisał go Schmidt w 1992 roku.

Wygląd

Jest bardzo atrakcyjnie ubarwiony.

Długość jego ciała wynosi około 7-8 cm, z rozpostartymi odnóżami dorasta do 15 cm.

Młode osobniki są różowe z ciemną plamką na odwłoku, która zanika w miarę wzrostu. Starsze i dorosłe osobniki mają aksamitnie czarne ciało z czerwonymi podwójnymi paseczkami na odnóżach. Na każdej kończynie ptasznik ma po jednej podwójnej kreseczce. Na odwłoku, pokrytym czarnymi włoskami, rosną dłuższe, pojedyncze perłowe włoski. Tarczka grzbietowa jest czarna z perłową obwódką.

Występowanie

Gatunek na wolności występuje w górzystych rejonach Meksyku (spotykano go nawet na wysokości 2000 m n. p. m.).

Biotop

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Długość życia

Samice nierzadko dożywają dwudziestu lat. Samce żyją znacznie krócej. Śmiertelność wyklutych w niewoli młodych jest bardzo niska, jednak rozmnażanie jest trudne, o czym będzie mowa niżej.

Aktywność

 

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Jadowitość

Jad Brachypelma auratum nie jest niebezpieczny dla człowieka, zresztą pająki te w formie obrony bardzo rzadko kąsają. Częściej ratują się ucieczką, a jak są ostatecznie przyparte do muru, wyczesują włoski parzące z odwłoka.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Potrzebuje terrarium o wymiarach 30/20/20 (dł./wys./szer.). Nie wymaga specjalnych warunków hodowli. Podłożem do pojemnika może być torf kwaśny lub włókno kokosowe. Odpowiednią wilgotność utrzymujemy poprzez spryskiwanie terrarium odstaną wodą. Jeżeli ptasznik jest mały, można nabrać wody do strzykawki i delikatnie nawilżyć podłoże. Należy pamiętać, aby jedno miejsce w pomieszczeniu zwierzęcia było zawsze suche. Dla większych pająków doskonale nadaje się popularny spryskiwacz do kwiatów. W pojemniku pająka można umieścić higrometr i w ten sposób kontrolować wilgotność powietrza. Jako kryjówka może służyć konar lub połówka skorupy orzecha kokosowego.

Temperatura

Temperatura w terrarium powinna wynosić średnio 23-25°C. Nocą temperatura może być niższa – około 20-21°C.

Wilgotność

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Młodym pajączkom podajemy larwy much i mącznika młynarka, starsze i dorosłe osobniki karmimy świerszczami, karaczanami i szarańczą.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Nie ma różnic w ubarwieniu samca i samicy. Dojrzałe samce mają na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na pierwszej parze odnóży krocznych haczyki.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Okres dojrzewania trwa około 3-5 lat – dłuższe dojrzewanie jest typowe dla ptaszników zamieszkujących tereny górzyste. Młode rosną dość szybko i są żarłoczne; kolory pojawiają się około piątej wylinki, początkowo słabo widoczne. Poza tym są smuklejsze niż samice i potrafią wydawać piskliwe dźwięki dzięki narządom strydulacyjnym.

Rozmnażanie jest problematyczne. Niektórzy badacze uważają, że zimowanie tego gatunku jest niezbędne, inni uważają, że jest niepotrzebne. Za pierwszą teorią przemawia to, iż ptaszniki te żyją na znacznych wysokościach. Może dlatego potrzebne są kilkutygodniowe spadki temperatur. Przed kopulacją należy bardzo obficie nakarmić samicę. Po kilku tygodniach po dopuszczeniu wytwarza ona kokon, w którym znajduje się kilkaset jajeczek. Po pewnym czasie wykluwa się około 600 małych nimf. W niewoli rozmnaża się dość rzadko.

Uwagi

Gatunek ten, podobnie jak wszystkie Brachypelma, objęty jest ochroną gatunkową.

 

Opracowanie i źródła informacji

Autor: Awikularia
Literatura:
L. Klatil, Sklipkani krasavci s chlupatyma nohama, 1998;
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
F. Kovarik, Chov sklipkanu, 2001;
G. Stadler, Vogelspinnen, 2000;
J. Oplustilova, Amatersky arachnolog, 2/2002;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
Rick C. West, www.birdspiders.com;
www.tarantulas.ru;
www.cyriocosmus.com;
własne doświadczenia;

Liczba wyświetleń: 24686