Coromus diaphorus

Coromus diaphorus – wij

Coromus diaphorus (Attems, 1899) jest jednym z większych przedstawicieli rodziny rosochatkowatych (Oxydesmidae). Osiąga on aż do 5 cm długości ciała. Posiada on 19 segmentów. Ciało spłaszczone grzbietowo-brzusznie, jak zresztą u wszystkich przedstawicieli Oxydesmidae. Karapaks opalizująco czarny, rozjaśniający się po bokach poprzez pomarańcz i czerwień aż do zupełnie żółtych krawędzi, odnóża również żółte, choć mogą być również i beżowe.

Występowanie

Występuje w południowej Afryce – w Kenii oraz Tanzanii.

Biotop

Kenia oraz Tanzania znajdują się w zasięgu klimatu równikowego monsunowego ze stosunkowo wyrównanym przebiegiem temperatur w ciągu całego roku. Na wybrzeżu i w górach – wilgotny. Średnia roczna suma opadów osiąga nawet do 1000 mm, a w wyższych piętrach gór nawet do 1500 mm. Występują dwie pory deszczowe, pierwsza od marca do maja, druga pora deszczowa jest krótsza, występuje w listopadzie-grudniu, w niektórych rejonach występuje tylko jedna pora deszczowa – od kwietnia do czerwca. Średnia temperatura waha się od 25-28°C na wybrzeżu, nawet do 15-19°C w górach.

Terrarium

Z racji małych rozmiarów naszego pupila wystarczy w zupełności terrarium o wymiarach 20x20x15 cm. Obowiązkowo powinno być wyposażone w klapę uniemożliwiającą wydostanie się podopiecznego z pojemnika ponieważ wije te dobrze wspinają się po elementach wystroju. Terrarium powinno być wyposażone w poidełko, należy jednak uważać aby zwierzę się w nim nie utopiło. Jako podłoże stosujemy włókno kokosowe oraz liście dębu lub buku o minimalnej grubości 7 cm. Zamiennikiem włókna kokosowego może być torf, najlepiej stosować proporcję 3:1 lub 3:2 (włókno lub torf na liście). Możemy dodać do naszego terrarium również elementy ozdobne jak, roślinki (nietrujące ponieważ będą nadgryzane), kamienie, gałązki, itp. Wedle uznania tylko jest jedna zasada – elementy nie mogą stanowić zagrożenia dla naszych podopiecznych.

Przygotowanie liści

Ważną rolę odgrywają liście ponieważ nie tylko służą jako pokarm, lecz również stymulują kopulację, więc należy je odpowiednio przygotować. Mianowicie trzeba wybrać się do lasu i uzbierać odpowiednią ilość suchych liści (mogą być z uschniętego drzewa lub gałęzi lub prosto z ziemi). Czytaj  Przygotowanie liści dla wijów.

Temperatura

Temperaturę utrzymujemy w zakresie 24-28°C, nie powinniśmy stosować niższych temperatur.

Wilgotność

Wilgotność utrzymujemy również na wysokim poziomie do 70%. Co idealnie odzwierciedla warunki w ich naturalnym środowisku. Dobrym pomysłem jest również stwarzanie pory deszczowej i suchej w terrarium (pora deszczowa marzec-maj oraz listopad -grudzień,a w pozostałych miesiącach troszkę obniżyć wilgotność do 50%-60%).

Żywienie

Wszelaki pokarm roślinny. Owoce takie jak jabłka, śliwki oraz warzywa takie jak ogórki, pomidor, sałata itp. Możemy eksperymentować z pokarmem, ja do przykładu podaję od czasu do czasu płatki owsiane lub suchy pokarm dla rybek. Podajemy zależnie od upodobań osobników. Nieodzowne jest stosowanie w diecie suplementacji wapniowej! Dwuparce nie zjadają swoich wylinek, także musimy je uzupełniać wapniem. Najlepiej kupić sepię w sklepie zoologicznym, rozkruszyć na drobniejsze kawałki i rozsypać w paru miejscach terrarium, możemy nawet ja w paru miejscach zakopać lub rozkruszyć na pokarm (nie wielkie ilości). Gdy pokarm zacznie pleśnieć natychmiast musimy go wyciągnąć ponieważ może to zagrażać nawet życiu krocionoga,niestety są bardzo nieodporne na ataki grzybicze które często kończą się śmiercią. Gdy pokarm zacznie gnić nie wyciągamy, ponieważ te dwuparce jako detrytofagi w naturze chętnie żywią się gnijącymi i butwiejącymi częściami roślin.

Rozmnażanie

Coromus diaphorus osiągają dojrzałość płciową w niespełna 2 lata. Dymorfizm płciowy nie występuje. Płeć możemy określić jedynie u dojrzałych osobników po obecności gonopodiów – to jest zmienionych odnóży, które u samców przodopłciowych (Progoneata) służą jako narząd kopulacyjny. Jest to pierwsza para piątego segmentu – u (podkreślam) dojrzałych samców zobaczymy tam charakterystyczne gonopodia. U samic w miejscu tej pary odnóży będzie widoczna jedynie niewielka przerwa.

Samo rozmnażanie nie jest łatwe, ponieważ warunki muszą być wręcz idealne. Kopulacja odbywa się na powierzchni, samiec i samica oplatają się, stykając się przednimi częściami ciała – następuje zaplemnienie samicy. Bardzo interesującym zachowaniem są gody – samiec dosłownie jeździ na samicy. Wchodzi na nią i nawet zaniepokojony nie chce zejść. Zachowanie to występuje również w przerwach między kolejnymi aktami kopulacji. Po około 3-4 tygodniach samica składa małe, białe jajeczka, o niewielkim rozmiarze 1-2 mm. Młode wylęgają się z jajeczek po około miesiącu do dwóch, w zależności od wysokości temperatury.

 

Opracowanie i źródła informacji
Azureus 2008 na podstawie własnych doświadczeń oraz internetu:
www.diplopoda.de

Liczba wyświetleń: 2428