Litoria infrafrenata – rzekotka nowogwinejska

Litoria infrafrenata – rzekotka nowogwinejska

Nazewnictwo

Nazwa polska: Rzekotka nowogwinejska
Nazwa angielska: The White-lipped Tree Frog, Giant Tree Frog
Nazwa niemiecka: Der Riesenlaubfrosch, Weißlippen-Baumfrosch
Nazwa czeska: Rosnice běloretá, Rosnička novoguinejská

Synonimy

• Hyla infrafrenata (Günther, 1867)
• Calamita dolichopsis (Cope, 1867)
• Litoria guttata (Macleay, 1877)
• Pelodryas militarius (Ramsay, 1877)
• Hyla infrataeniata (Boulenger, 1885)
• Hyla dolichopsis tenuigranulata (Boettger, 1895)
• Hyla dolichopsis pollicaris (Werner, 1898)
• Hyla dolichopsis calcarifera (Vogt, 1912)
• Hyla spengeli (Boulenger, 1912)
• Hyla trinilensis (Ahl, 1929)
• Hyla spengleri (Loveridge, 1948)
• Litoria infrafrenata (Günther, 1867)

źródło frogs.org.au

Systematyka

Rzekotka nowogwinejska (Litoria infrafrenata Günther, 1876). Należy do rodziny rzekotek (Hylidae), do rodzaju rzekotek australijskich (Litoria). Uważana jest za największą rzekotkę świata.

Wygląd

Rzekotka nowogwinejska osiąga rozmiary od 8-15 cm. Samce są nieco mniejsze od samic. Ich ubarwienie zależne jest od samopoczucia, panujących warunków i cech osobniczych, waha się od jasno zielonego do jasno brązowego. Posiadają także charakterystyczną białą linię na dolnej wardze, która rozciąga się aż do gardła, biała linia występuje także na kończynie dolnej płaza i rozciąga się do końca palca IV. W okresie godowym biała linia znajdująca się na tylnych nogach, przylgi oraz część palców płaz zmienia barwę na czerwono-różową. Strona brzuszna rzekotek jest biała i posiada bardziej brodawkowatą strukturę niż grzbiet. Palce obu kończyn zaopatrzone w przylgi, dzięki którym żaby mogą swobodnie wspinać się po płaskich powierzchniach takich jak szyby, plastik itp. Schwytana wydziela duże ilości śluzu pozwalające wyślizgnąć się jej z uścisku ludzkiej dłoni czy łap drapieżnika.

Linienie

Linienie u rzekotek odbywa się regularnie. Proces ten przebiega szybko, co utrudnia jego zaobserwowanie podczas codziennego kontaktu z płazem. Możliwość obserwacji utrudnia także fakt, że oskórek Litoria jest cienki i przeźroczysty. Żaby całkowicie zjadają swoją wylinkę (prawdopodobnie zawiera ona cenne składniki odżywcze).

Zagrożenie wyginięciem

Niskie ryzyko. Wielkość populacji zamieszkującej tylko region Australii szacuje się na większą niż 50000 osobników dorosłych. W ciągu ostatnich 50 lat rozmiar tamtejszej populacji jest stabilny, a nawet wykazuje tendencję stopniowego wzrostu liczby osobników.

Długość życia

Od 10 do 15 lat, a czasami nawet dłużej.

Dymorfizm płciowy

Rozpoznanie płci u rzekotek to trudna sprawa. Samce są mniejsze od samic i posiadają bardziej rozbudowane podgardle, które umożliwia im wydawanie odgłosów w porze godowej.

Aktywność

O zmierzchu i nocą, dzień przesypiają w komfortowym dla siebie miejscu. Oswojone żerują także w ciągu dnia.

Występowanie

Rzekotki zamieszkują północną Australię, Nową Gwineę, wschodnią cześć Indonezji oraz okoliczne wyspy. Spotkać je możemy w tropikalnych lasach deszczowych tych obszarów. Większość życia spędzają na drzewach, w okolicach zbiorników wodnych. Rzadko schodzą na ziemię, głownie w okresie godowy by złożyć skrzek. Obecnie tego płaza możemy spotkać go także w okolicy gruntów uprawnych oraz środowisk domowych wyżej wymienionych regionów, a związane jest to z ingerencją człowieka w ich naturalne środowisko. Mapa zasięgu występowania.

Żywienie

Litoria infrafrenata żywi się głownie insektami. W naturze poluje głównie na muchy, gąsienice, chrząszcze i pająki. Jej ofiarami padają także mniejsze płazy. W terrarium można je karmić świerszczami (Acheta domesticus, Gryllus assimilis, Gryllus bimaculatus), szarańczą, dżdżownicami, karaczanami (Blaptica dubia, Periplaneta americana), muchami, larwami mącznika młynarka oraz noworodkami mysimi. Dorosłe samice tego olbrzymiego płaza można karmić nawet czterodniowymi oseskami szczurzymi. Są to żarłoczne płazy i należy uważać, żeby ich nie przekarmić. Otyłość prowadzi do dyskomfortu płaza i skraca mu życie. Młode karmimy codziennie, dorosłe, co 2-3 dni. Pokarm wzbogacamy preparatami mineralno-witaminowymi, aby utrzymać płaza w lepszej kondycji i zapobiec krzywicy u młodych. Oswojone przyjmują pokarm w ciągu dnia, również z pęsety. Rzekotka polując skacze na potencjalną ofiarę i łapie ją szybkim wyrzutem lepkiego języka, następnie przytrzymuje pożywienie silnymi przednimi kończynami, a podczas jego połykania, gałki oczne zapadają się w oczodoły dzięki czemu przepychają pokarm do przełyku.

Terrarium

Pionowe terrarium typu wilgotnego, wyposażone w różnego rodzaju konary, liany, tyczki bambusowe, mocne rośliny (Philodendron, Schefflera, Scindapsus)służące do przesiadywania i wspinania. Rośliny w terrarium trzeba dość często wymieniać, ponieważ ulegają stratowaniu przez ogromne żaby. Terrarium dla rzekotek ze względu na panującą wewnątrz wysoką wilgotność powinno być dobrze wentylowana, aby nie rozwinęła się pleśń ani procesy gnilne. Otwór wentylacyjny nie powinien być jednak za duży, w przeciwnym razie wilgotność względna powietrza zbyt szybko ulegnie obniżeniu. Korzystne jest także umieszczenie otworu pod przednią szybą, gdyż wznoszące się powietrze będzie zapobiegać jej parowaniu. Wielkość terrarium dla 2-3 osobników to 60x60x90 cm (oczywiście im większe terrarium tym lepiej). Rzekotki te wymagają dużego i przestronnego terrarium ze względu na żywy sposób bycia. Są bardzo aktywne, skaczą pokonując duże odległości, wiec duże terrarium jest niezbędne do hodowli tego płaza. Ściany boczne i tylną należy zasłonić, aby płaz czuł się bardziej komfortowo w swoich czterech ścianach, do tego celu można użyć korek ekspandowany lub innego rodzaju materiały ( należy jednak pamiętać, aby materiał ten był odporny na wysoką wilgotność, polecany prze zemnie korek świetnie się sprawdza). Tańszą metodą zasłonięcia ścian zbiornika jest obklejenie go zewnętrznie fototapetą. Osłona ścian terrarium zwiększa także końcowy efekt estetyczny. Zbiornik musimy zaopatrzyć także w cześć wodną o głębokości 5-10 cm (żabki korzystają ze zbiorniczka dość regularnie, ponadto podnosi to wilgotność w terrarium). Wodę wymieniamy codziennie, jeśli znajdują się w niej odchody natomiast, jeśli ich brak to możemy wybrać tylko część wody i dolać świeżej, lecz bezwzględnie musimy wykonywać te czynność, co drugi dzień. Jako podłoże stosujemy różnego rodzaju ściółek do terrariów wilgotnych np.: torf, wermikulit, włókna kokosowe, mchu itp. Unikamy podłoża suchego takiego jak piasek, który przykleja się do płaza i może spowodować jego szybkie odwodnienie. Rzekotki te podobnie jak Litoria caerulea bardzo brudzą, wiec codziennie wybieramy świeże odchody, czynności te ułatwia zastosowanie mchu jako większej części podłoża. W wilgotny terrarium zaleca się podłożenie kilkucentymetrowej warstwy drenażowej z grubego żwiru, zbierającej nadmiar wody pochodzącej ze zraszania, co zapobiega zabagnieniu podłoża.

Temperatura

W dzień 24-30°C (na wyspie ciepła nawet do 35°C), nocą 20-22°C (pokojowa). Temperatura w nocy nie powinna jednak spaść poniżej 20°C. Do tego celu używamy kabli lub maty grzewczej zamontowanej pod zbiornikiem lub na jego tylnej ścianie.

Oświetlenie

Cykl 10-12 godzin. Do oświetlania stosujemy świetlówki o odpowiedniej mocy dostosowanej do wielkości terrarium (z UVB lub bez). Musimy pamiętać, aby w terrarium były także miejsca zacienione, w których rzekotka będzie mogła się schować.

Wilgotność

W dzień w granicach 70-80%, nocą nieco wyższa (około 90%). Odpowiednią wilgotność uzyskujemy zraszając terrarium 2-3 razy w ciągu dnia letnią wodą. Wilgotność podnosi także obecność żywych roślin, zbiornika wodnego, strumyka czy wodospadu. Świetnym urządzeniem do podniesienia wilgotności oraz efektu wizualnego jest zainstalowanie ultradźwiękowego generatora pary (fogger).

Rozmnażanie

Dojrzałość płciową osiągają w wieku 2-3 lat. Udana reprodukcja tego gatunku w niewoli bez zastosowania kuracji hormonalnej jest bardzo trudna. Jeśli chcemy rozmnożyć Litoria infrafrenata musimy hodować większą grupę osobników, ponieważ rywalizacja także stymuluje zachowania rozrodcze. Najlepiej sprawdza się stado złożone z 7 samców i 3 samic. Jesienią (październik/listopad) zmniejszamy częstość zraszania do 2 razy dziennie. Minimalizacji ulega także częstość podawania pokarmu do 1-2 razy tygodniowo. W połowie grudnia częstotliwość zraszania na dobę nie ulega zmianie, natomiast pokarm podajemy już bezwzględnie raz w tygodniu (samice w tym okresie są bardzo wygłodniałe). Gdy samce zaczynają bardzo głośno rechotać (przypomina to szczekanie psa), oznacza to, że musimy przenieść żabki do innego zbiornika. W tym celu używamy akwarium o wymiarach 50x50x50 cm wypełnionego wodą do wysokości 12-15 cm oraz kilku gałęzi i roślin w doniczkach (Filodendrona). Doniczka powinna być do połowy zanurzona w wodzie, a na jej dnie nie mogą znajdować się otwory (najlepiej dodatkowo ustabilizować ją kilkoma kamieniami średnicy 3-4 centymetrów, taka fiksacja zapobiega także zabrudzeniu wody, do którego dochodzi przy przewróceniu się doniczki). Górną powierzchnię akwarium przykrywamy szybą zostawiając szczelinę szerokości 1 cm w celu wentylacji. Zbiornik oświetlamy dwoma lampami fluorescencyjnymi o mocy 25W, a czas oświetlania powinien wynosić 12 godzin na dobę. Wodę ogrzewamy za pomocą grzałki akwariowej, utrzymując temperaturę na poziomie 28-29°C. Zbiornik zraszamy intensywnie 3-5 razy dziennie. Ważne jest aby zaprzestać karmienia żab co najmniej 3 dni przed przeniesieniem ich do akwarium, ponieważ ich odchody mogą spowodować zlepianie i uszkodzenia skrzeku. Rzekotki mogą przebywać w tym zbiorniku maksymalnie tydzień (w tym okresie ich nie karmimy), jeśli nie składają jaj przenosimy je z powrotem do terrarium, w którym zostają nakarmione. Możemy odczekać pewien okres aż pokarm zostanie strawiony i spróbować ponownie przenieś je do akwarium. Rzadko zdarza się tak, że samica składa jaja za pierwszym razem po przeniesieniu do nowego zbiornika, zazwyczaj dzieje się to podczas 2-3 próby, lecz czasami wszystkie próby kończą się niepowodzeniem. Podczas krycia samiec obejmuje samice w sposób typowy dla płazów bezogonowych. Jedna samica może złożyć od 3000-5000 jaj. Pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić to przenieść dorosłe osobniki do terrarium. Należy to zrobić bardzo ostrożnie, aby żaby nie skoczyły na skrzek powodując jego uszkodzenie. Następnie należy obniżyć temperaturę wody do 26-27°C, zwiększyć szparę otworu wentylacyjnego, aby unikną nadmiernej wilgotności wewnątrz zbiornika oraz zaopatrzyć go w filtr napowietrzający. Po około 2 dniach kijanki wykluwają się z zapłodnionych jaj, zwykle jest to około 95% z całości. Następnego dnia zaczynają już jeść, a posilają się niezapłodnionymi jajami oraz pozostałością tych z których się wykluły.

Hodowla kijanek

Trzymamy świeżo wyklute kijanki w akwarium rozpłodowym przez okres około tygodnia pozwalając im zjadać wszystkie pozostałości jaj. Następnie przenosimy je do akwarium o wymiarach 50x100x50 cm, wypełnionego wodą do poziomu poniżej 30 centymetrów. Temperaturę wody utrzymujemy na poziomie 26-27°C. Musimy mieć przygotowane dwa identyczne zbiorniki, jeden w którym trzymamy wszystkie kijanki, natomiast drugi pusty z odstaną wodą. Co 4-5 dni (czasami częściej, jeśli zachodzi taka potrzeba) łapiemy i przenosimy wszystkie kijanki do akwarium ze świeżą wodą. Następnie czyścimy pierwszy zbiornik (tylko wodą, nie używamy żadnych środków chemicznych), napełniamy wodą i pozostawiamy do kolejnej zmiany. Korzystamy z wody z kranu, która musi odstać co najmniej 24 godziny, zanim umieścimy w niej kijanki. Zmiana wody w pojemniku z kijankami jest bardzo ważna, nawet jeśli woda wygląda na czystą, ponieważ większe kijanki wydzielają substancje hamujące rozwój tych mniejszych, co prowadzi do znacznych dysproporcji wielkościowych w grupie. Za każdym razem po przeniesieniu kijanek od razu podajemy im pokarm. Akwarium powinniśmy zaopatrzyć także w filtr akwariowy (o niezbyt dużej mocy, aby nie dochodziło do zasysania kijanek), kamień napowietrzający oraz kilka sztucznych roślin. Kijanki karmimy kilka razy dziennie w małych porcjach, aby uniknąć psucia się wody. Podajemy im suszony pokarm dla rybek lub plankton spożywczy. Kijanki rosną szybko i osiągają przed metamorfozą długość 5 centymetrów. Pierwsze młode żabki pojawiają się po 44 dniach, lecz większość przeobraża się między 60-80 dniem życia( u tych, których trwa to więcej niż 230 dni występują znikome szanse na przeżycie). Młode żabki mają w przedziale 1,8-2 centymetrów długości ciała.

Hodowla młodych żabek

Trzymamy 50-100 świeżo przeobrażonych rzekotek w higienicznie urządzonym terrarium o wymiarach 40x40x30 cm, gdzie zamiast podłoża stosujemy wilgotną ligninę bądź bibułę. W zbiorniku umieszczamy pod pewnym kątem 1-2 płyty z tworzywa sztucznego (10x30cm), zwiększając w ten sposób powierzchnię wewnętrzną terrarium. Tak przygotowany pojemnik jest łatwy w oczyszczaniu. Zbiornik zraszamy wodą codziennie, jego całkowite czyszczenie odbywa się co 4-5 dni, w przeciwnym razie rzekotki zaczną uwierać (są bardzo nieodporne na brak higieny). Młode rzekotki zaczynają jeść, jak tylko ich ogony zostaną całkowicie zresorbowane i w ciągu tygodnia staja się bardzo żarłoczne. Karmienie zaczynamy od podawania muszek owocowych (Drosophila hydei), następnie możemy zaoferować żabką świerszcze (Gryllus assimilis, Acheta domestica), oczywiście odpowiednio niewielkich rozmiarów. Jeśli rzekotki jedzą, to rosną bardzo szybko. Należy posortować żabki do zbiorników według ich wielkości, ponieważ kanibalizm to powszechne zjawisko u tego gatunku. Dojrzałość płciową osiągają wieku 2-3 lat.

Uwagi

Należy uważać podczas prac porządkowych, aby rzekotka nie wyskoczyła, gdyż żabki te są bardzo skoczne i żywotne. Dlatego też zaleca sprzątanie w porze popołudniowej, gdy płaz jest ospały. Przed kontaktem z żabką należy umyć ręce, aby nie zaszkodzić naszemu podopiecznemu, ponieważ całkiem nieświadomie na naszych dłoniach mogą znajdować się rożnego rodzaju substancje, które są przeciwwskazane do kontaktu ze skóra płaza. Ponadto L. infrafrenata jest odporny zwierzęciem dlatego też poleca się ją początkującym hodowcom. Płaz znacznie bardziej żywotny niż rzekotka australijska. Wiele osób pyta czy można łączyć oba gatunki Litoria, odpowiem tak. Łączenie obu tych płazów jest możliwe, ponieważ zamieszkiwane przez nie regiony geograficzne w większości się pokrywają, co wiąże się z podobnymi a wręcz identycznymi wymaganiami związanymi z hodowlą w terrarium. Ponadto oba gatunki mają podobne gabaryty, co jest kolejnym argumentem na tak, jeśli chodzi o chów razem. Jedynie, na co należy zwrócić uwagę to karmienie, gdyż Litoria infrafrenata jest bardziej ruchliwa i będzie wyjadała wszystkie insekty leniwej Litoria caerulea (rozwiązaniem z tej sytuacji jest karmienie rzekotek australijskich z pesety lub podkładanie im pokarmu pod pysk). Należy zwrócić także uwagę, aby nie występowały duże różnice co do wielkości poszczególnych osobników, ponieważ wśród rzekotek występuje kanibalizm, nawet u osobników tego samego gatunku. Podstawą do trzymania obu żabek razem jest przestronne terrarium, by każda jeśli będzie miała na to ochotę znalazła swój własny kąt. Będąc w Niemczech widziałem u tamtejszych hodowców oba te gatunki w jednym terrarium (chodzi mi o dłuższy okres wspólnego bytowania), z ich sprawozdania wywnioskowałem, że przedstawiciele obu Litorii dobrze czują się w swoim towarzystwie i wspólne relacje nie wywołują u nich sytuacji stresowych (z chęcią przyjmują pokarm, nie następują u nich zmiany ubarwienia oraz nie chowają się w dwóch odległych kątach terrarium, a wręcz wspólnie przesiadują). Jednak osobiście polecam trzymanie większej ilości jednego gatunku w zbiorniku.

Opracowanie i źródło informacji

Opracował Konrad Pałka na podstawie własnych doświadczeń oraz w oparciu o artykuły zawarte w poniższych źródłach dydaktycznych:

1) Hribal, J. and V. Holanova. 2004. Litoria infrafrenata: The Giant Tree Frog. Reptilia. 37:47-51
2) Dost Uwe „Das Kosmos-Buch Terraristik”
3) http://www.reptipro.com/care-sheets/frogs-a-toads/16-white-lipped-tree-frog-litoria-infrafrenata-care-sheet.html
4) http://frogs.org.au/frogs/species/Litoria/infrafrenata/
5) http://www.pollywog.co.uk/component/content/article/36-care-sheets/181-white-lipped-tree-frog-litoria-infrafrenata.html
6) http://www.frogsaustralia.net.au/frogs/display.cfm?frog_id=158

Liczba wyświetleń: 5853