Lepidodactylus lugubris – gekon płaczący

Gekon płączący (Lepidodactylus lugubris)

Lepidodactylus lugubris jest małym gekonem, dorastającym do 90 mm długości, z czego połowę stanowi ogon. Na grzbiecie znajdują się czarne plamki układające się w zygzakowaty wzór, na brązowym tle. Odcień tła zależy od temperatury, oświetlenia i nastroju zwierzęcia.

Spód ciała u gekonów płaczących jest żółty, u dorosłych, ciężarnych samic na brzuchu prześwitują rozwijające się we wnętrzu jaja. Ogon posiada charakterystycznie ząbkowany brzeg. U młodych jest owalny, z wiekiem staje się bardziej płaski, a jego nasada się poszerza. Przybiera kształt grota, lub marchewki.

Jak inne gekony Lepidodactylus lugubris posiada zdolność autotomii, czyli odrzucania ogona w momencie zagrożenia. Ogon szybko odrasta, ale pozostaje słabiej wybarwiony i nieco krótszy. Głowa słabo wyodrębniona, trójkątna, kształtem przypomina głowę dziennych gekonów z rodzaju Phelsuma. Pokryte zrośniętymi, przezroczystymi powiekami oczy mają pionową, ząbkowaną źrenicę i złotą tęczówkę. Częstym widokiem jest gekon czyszczący oczy przy pomocy różowo-czerwonego języka. Gatunek ten doskonale wspina się po gładkich powierzchniach jak szkło, czy liście roślin, dzięki obecnym na palcach lamellom. Każdy palec zakończony jest pazurkiem.

Nazewnictwo

Nazwa polska: Gekon płaczący

Nazwa angielska: The Mourning Gecko, Common Smooth-Scaled Gecko

Nazwa niemiecka: Der Jungferngecko, Schuppenfingergecko

Nazwa czeska: Gekon panenský

Aktywność

Aktywny jest przez cała dobę. Jego aktywność zależy od tego czy wokół terrarium coś się dzieje. Najczęściej rano i wieczorem, lub podczas kłótni między osobnikami wydaje ciche, ale dobrze słyszalne odgłosy „czik czik czik”.

Występowanie

Lepidodactylus lugubris jest szeroko rozpowszechnionym gatunkiem. Obszar jego występowania obejmuje tereny od Sri Lanki i Wysp Adamańskich, przez Birmę, Półwysep Malajski, wyspy indoaustralijskie do Oceanii (Tahiti, Nowa Kaledonia, Hawaje). Spotykany był również na Nowej Zelandii, zachodnim wybrzeżu Ameryki Środkowej i północnych obrzeżach Ameryki Południowej. Można go spotkać w różnych biotopach, w pobliżu plaży, wśród liści palm i niższej roślinności. Występuje też na obszarach zamieszkałych i w siedzibach ludzkich.

Terrarium

Dwie dorosłe samiczki trzymałem w terrarium o wymiarach 40x30x30 cm. Zbiornik dobrze jest obsadzić roślinami. Nadają się do tego Scindapsus, zielistka, mniejsze odmiany bluszczu. Wraz z niezbędnym dla tego gatunku niewielkim basenikiem i codziennym zraszaniem pomogą one utrzymać wilgotność na odpowiednim poziomie, 60-80%. Ścianki terrarium warto okleić korą, korkiem, lub klejem do glazury i kamieniami, co stworzy gekonom dodatkowe miejsca do przesiadywania. Gałązka lub płat kory poprawi wygląd terrarium i stworzy mieszkającym w nim zwierzętom dodatkową atrakcję.

Jako kryjówki i miejsca do składania jaj świetnie sprawdzają się rurki bambusowe lub z PCV. Te drugie mają tą przewagę, że przeniesione wraz z jajami do inkubatora nie pleśnieją.

W dzień terrarium oświetlamy 15W żarówką przez 12 godzin, co zapewni odpowiednią temperaturę na poziomie 25-30°C. W nocy wystarczy temperatura pokojowa.

Żywienie

Świeżo wyklute młode karmimy muchą owocową, wylęgiem świerszcza i innymi owadami podobnej wielkości. Dorosłym podajemy większe owady: świerszcze i karaczany do 1cm, muchy, larwy mącznika młynarka. Te ostatnie podajemy rzadko i wybieramy miękkie, świeżo po wylince, białe.

Już najmłodszym osobnikom dietę wzbogacamy o miażdżone owoce (np. banany), przeciery owocowe dla dzieci – „Gerberki”. Nie możemy zapomnieć o podawaniu odpowiedniej ilości wapnia i witamin (np Vibovit Junior). Duża ilość wapnia jest niezbędna dla tego gatunku, u młodych ze wzglądu na szybki wzrost, u dorosłych z powodu częstego składania jaj.

W preparacie wapniowym (np. tartej sepii) można obtoczyć pokarm, wymieszać go z owocami, lub zostawić w terrarium dodatkową miseczkę z wapniem z dodatkiem witamin. Ja stosowałem to ostatnie rozwiązanie. Gekony szybko nauczyły się jeść z miseczki i same dozowały sobie wapń i witaminy.

Rozmnażanie

Rozmnaża się partenogenetycznie. W sprzedaży znajdują się tylko samice. Dojrzałość płciową osiągają w wieku ok. 9-10 miesięcy i od tego czasu każda samica składa co miesiąc dwa jaja. Białe, otoczone wapienną skorupką jaja o wymiarach 10/7 mm, zostają przyklejone do ściany terrarium, lub wewnątrz rurki bambusowej (lub PCV). Jeśli to możliwe przenosimy je wraz z rurką do inkubatora. W temp. 28°C inkubacja trwa 2 miesiące. Zbyt wysoka temperatura podczas inkubacji (>30°C) może powodować deformacje. Jeśli niemożliwe jest przeniesienie jaj do inkubatora należy je zabezpieczyć przed dorosłymi, które mogą zjeść świeżo wyklute młode. W terrarium inkubacja trwa ok. 3 miesiące. Świeżo wyklute młode mają ok. 35 mm długości i wyglądają na bardzo wychudzone. Dobrze karmione rosną szybko.

Przeczytaj artykuł  Lepidodactylus lugubris – gekon płaczący – doświadczenia związane z rozmnażaniem

Uwagi

Jest to zwierzę towarzyskie, dlatego polecam trzymać razem co najmniej 2 osobniki. Gekon trzymany pojedynczo jest cichy i markotny. W grupie często następują bójki i kłótnie w celu ustalenia hierarchii, jednak nie robią sobie krzywdy. Słabsze osobniki często wykorzystują to, że dominująca samica jest osłabiona po złożeniu jaj i na chwile przejmują władzę nad terrarium. Po paru dniach dominująca samica odzyskuje siły i przypomina reszcie jaka jest ich pozycja w stadzie.

Jak na gekona tych rozmiarów jest bardzo ufny. Bez problemu można go nauczyć przyjmowania pokarmu z pęsety i zlizywania Gerberków z palca. Młode bez obaw wchodzą na rękę, starsze są ostrożniejsze.

Gekon ten lubi się wciskać w najwęższe szczeliny. Często chowa się pod kamieniami, miseczką z wodą, lub nawet w prowadnicy do szyb. Młode są na tyle małe, że mogą przejść między przesuwanymi drzwiczkami terrarium, więc trzeba pomyśleć o ich zabezpieczeniu.

Jest to gatunek łatwy w hodowli i rozmnażaniu. Nadaje się nawet na pierwsze zwierzę dla początkującego terrarysty.

 

Opracowanie i źródła informacji

Opracował: Bartek Nesterowicz na podstawie własnych doświadczeń i informacji dostępnych na stronach internetowych:
http://www.gekkota.com/html/lepidodactylus_lugubris.html
http://www.reptarium.cz/clanky.php?clanky=3

 

Raporty rozmnożeniowe

1. Lepidodactylus lugubris – gekon płaczący – raport rozmnożeniowy

Liczba wyświetleń: 117738