Trimeresurus purpureomaculatus – trwożnica mangrowa, grzechotnik bananowy*
Nazewnictwo
Nazwa polska: Trwożnica mangrowa, * grzechotnik bananowy (nazwa popularna odnosząca się do całego rodzaju Trimeresurus sp.)
Nazwa angielska: Mangrove Viper
Nazwa niemiecka: Mangrovenotter
Starsza nazwa: Cryptelytrops purpureomaculatus
Wygląd
Niewielki, nadrzewny wąż należący do rodziny żmijowatych (Viperidae). Smukłe i długie ciało w kolorze szarym, brązowym, czarnym, ciemnozielonym lub którymś z pokrewnych kolorów. Łuski pięciokątne z wypukłą pręgą biegnącą przez jej środek. Spodnia część ciała w jaśniejszym kolorze. Wzór bywa różny – od jednolitej barwy na całym ciele po plamki tworzące większe skupiska na grzbiecie, a mniejsze po bokach ciała. Głowa, którą pokrywają drobne łuski jest wyraźnie wyodrębniona od reszty ciała. Z przodu pyska posiada jamki termo czułe. Oczy najczęściej w kolorze czerwonym, pomarańczowym, szarym, brązowym lub ciemnożółtym. Źrenica oka pionowo eliptyczna. Ma chwytny ogon, który jest pozbawiony grzechotki.
Dorastają do 120 cm (samice, bo samce dorastają do ok. 70 cm).
Występowanie
Bangladesz, Birma, południowa Tajlandia, zachodnia Malezja, Indonezja (Sumatra).
Biotop
Zamieszkuje głównie obszary wilgotne. Za dnia ukrywa się wśród roślin, na drzewach przez co może wydawać się niewidoczny dla ludzkiego oka.
Aktywność
Aktywność nocna.
Długość życia
W dobrych warunkach bezproblemowo dożywają ponad 10 lat. Jedna z największych trwożnic.
Cechy szczególne
Wąż wyjątkowo szybki i zwinny. Niemal zawsze węże te są agresywne. Każdy ruch może go sprowokować do ataku. Podczas obsługi trzeba zachować ogromną ostrożność.
Jadowitość
Uzębienie Solenoglypha. Można spotkać się z krzyżówkami Trimeresurus purpureomaculatus x
Trimeresurus albolabris / Trimeresurus stejnegeri, które mogą przypominać Trimeresurus purpureomaculatus. Węże czyste gatunkowo są o wiele „stabilniejsze”, jeśli chodzi o skład jadu. Jad hemotoksyczny. Obniża ilość fibrynogenu we krwi, często po ugryzieniu pojawiają się krwotoki podskórne oraz groźba wylewu. Jad rozregulowuje gospodarkę mineralno-odpornościową. Może wystąpić niewydolność nerek oraz wątroby.
Z tym wężem (jak z każdym jadowitym!) trzeba się obchodzić z należytą ostrożnością, nigdy nie wiemy jak na potencjalnie słaby jad zadziała na nasz organizm, trzeba pamiętać, że każde ukąszenie może nawet doprowadzić do śmierci!
Zachowanie
Wąż w razie zagrożenia ostrzega napastnika energicznie poruszając ogonem.
Terrarium
Hodowla w terrariach zakazana – patrz uwagi.
Temperatura
Temperatura w naturze w granicach 25-31°C (w najcieplejszym miejscu). Nocą spada do 22-24°C.
Wilgotność
Wilgotność w granicach 80%.
Żywienie
W naturze żywią się żabami i jaszczurkami, dlatego czasem można napotkać problemy z karmieniem gryzoniami. Trwożnice wabią swoje ofiary poruszając końcówką ogona. Następnie chwytają swoją zdobycz w zęby jadowe i nie wypuszczają jej z pyska (po trafieniu trzymają ją w pysku i czekają, aż jad uśmierci upolowane zwierze).
Dymorfizm płciowy
Samce mają jasny pasek biegnący z boku przez całe ciało (to nie jest regułą, ponieważ może się okazać, że u niektórych będzie on prawie niewidoczny) oraz proporcjonalnie dłuższe ogony. Są także sporo mniejsze i mniej masywne od dorosłych samic.
Rozmnażanie
Wąż jajożyworodny. Rozmnażanie tego gatunku jest łatwe. Aby doszło do kopulacji nie potrzebny jest okres zimowania. Wystarczy trzymać w terrarium parę tych węży i bardzo prawdopodobne jest, że dojdzie do zapłodnienia samicy. Samica po zapłodnieniu może wydać na świat nawet kilka miotów młodych węży. W jednym miocie samica rodzi przeciętnie 7-14 małych węży.
Uwagi
Wąż nie nadający się na początek. Dla ludzi z pewnym doświadczeniem w wężach jadowitych. Szybki, zwinny wąż z dalekim zasięgiem „strzału”, potrafiący wspinać się po haku. Zazwyczaj samce są agresywniejsze od samic. Pamiętać należy, że przy obsłudze węży jadowitych trzeba być ostrożnym oraz nie wolno popaść w rutynę. Trimeresurus purpureomaculatus aktualnie znajduje się na II liście gatunków niebezpiecznych (rozporządzenie ministra środowiska, dane na 2015 r.) i aby legalnie hodować ten gatunek przyszły właściciel musi spełnić szereg wymogów wymienionych w rozporządzeniu oraz musi zdobyć odpowiednie zezwolenie.
Opracowanie
Informacji znalezionych na zagranicznych forach i portalach internetowych
Doświadczeń własnych
Liczba wyświetleń: 2198