Chrysopelea ornata – nadobnik ozdobny
Nazewnictwo
Nazwa łacińska: Chrysopelea ornata
Nazwa polska: Nadobnik ozdobny, wężolot zwyczajny (?)
Nazwa angielska: Golden Flying Snake, Indian Flying Snake
Chrysopelea ornata ornata – Golden Tree Snake , Golden Flying Snake , Ornate Flying Snake , Indian Ornate Flying Snake
Chrysopelea ornata ornatissima – Southeast Asian Flying Snake
Nazwa niemiecka: Gelbgrüne Schmuckbaumnatter, Gewöhnliche Schmuckbaumnatter
Lokalne nazwy tego węża: Dibomina , Molengue , Ran Cuom , Ular Jelotong , Ule Alo.
Systematyka
Wygląd
Smukły, nadrzewny wąż należący do połozowatych (Colubridae). Głowa wyraźnie oddzielona od reszty ciała, oczy duże, wysoko osadzone. Źrenice okrągłe. Na głowie spore łuski, na reszcie ciała mniejsze z delikatnie wypukłą pręgą biegnącą przez środek. Ubarwienie zmienne. Głowa czarna z poprzecznymi paskami w kolorze żółtym lub zielonym. Pomiędzy kolejnym pasem można ujrzeć kilka kropek w kolorze pasków lub podobnym. Reszta ciała czarna w zielone kropki, czasami z żółtymi, czerwonymi plamkami. Spodnia część ciała jednolicie ubarwiona w kolorze jaśniejszym niż reszta ciała (biały, kremowy, seledynowy, jasnożółty). Ogon długi. Średnio dorasta do 80-130 cm, maksymalnie do 1,5-1,7 m. Długość życia nie jest znana. Aktywność dzienna.
Występowanie
Kambodża, Chiny, Hong-Kong, Indonezja, Indie, Laos, Malezja, Myanmar, Filipiny, Sri Lanka, Tajlandia, Wietnam.
Biotop
Wilgotne lasy nizinne do 600 m n.p.m. (spotykany także na większych wysokościach ). Zamieszkuje wysokie krzewy, drzewa. Bardzo sprawnie porusza się wśród nich, może wykonywać krótkie loty/skoki z drzewa na drzewo. Spotykany w pobliżu ludzkich siedzib.
Cechy szczególne
Potrafi latać z drzewa na drzewo (stąd jego polska nazwa – wężolot), chociaż poprawniej by było napisać, że szybuje. Zwiększa swoją powierzchnię spłaszczając ciało i dzięki temu może sprawnie zeskakiwać z wysokich drzew na te niższe.
Podgatunki
Chrysopelea ornata ornata (SHAW, 1802)
Chrysopelea ornata ornatissima WERNER, 1925: 61
Jadowitość
Warunkowo jadowity. Jad nie stanowi żadnego zagrożenia dla życia człowieka.
Terrarium
Ze względu na nadrzewny tryb życia stosujemy terraria odpowiednio wysokie, wertykalne. Dla dorosłego osobnika wystarczy zbiornik o wymiarach 80x60x80cm (oczywiście im większy tym lepszy). W terrarium nie powinno zabraknąć gęstej roślinności oraz gałęzi do wspinaczki. Temperatura za dnia w zakresie 26-29°C będzie odpowiednia. W nocy może spadać do 22-24°C. Wilgotność dosyć wysoka, na poziomie 70-80%. Wentylacja w terrarium powinna być wydajna. Zbiornik oświetlamy świetlówkami przez 12 godzin dziennie. Niektórzy hodowcy zalecają świetlówki UVB w przypadku tego gatunku (2.0 lub 5.0). Jako podłoże możemy użyć torfu lub podłoży kokosowych, ponieważ dobrze utrzymują wilgotność.
Żywienie
W naturze mają bardzo bogatą dietę. Zjadają wszelkie jaszczurki, małe ssaki, inne węże, płazy, małe ptaki, a nawet owady. W hodowli możemy spróbować podać małe gryzonie. Gryzonie najlepiej jak najmłodsze z mniejszą ilością futra, by ułatwić trawienie tym wężom (odpowiednie będą oseski, biegusy). Poza gryzoniami, których mogą nie przyjmować w niewoli możemy karmić gekonami czy innymi jaszczurkami zakupionymi w hodowli (polska herpetofauna jest pod ścisłą ochroną!). Gatunek ten ma bardzo szybki metabolizm. Dorosłe karmimy 2 razy w tygodniu.
Dymorfizm płciowy
Brak informacji.
Rozmnażanie
Jajorodny. Łączą się w pary w czasie pory deszczowej (korzystnie jest zasymulować to w terrarium). W ciągu roku samica może złożyć 2 mioty. Jednorazowo składa 6-20 jaj. Inkubując w temperaturze 25-26°C młode wykluwają się po 70-90 dniach. Młode rozkarmiamy owadami, małymi jaszczurkami lub ogonami myszy czy jaszczurek.
Uwagi
Rzadko spotykany w handlu. Osobniki z hodowli są jeszcze trudniej dostępne. Węża z odłowu trzeba przebadać pod kątem pasożytów (jest niemal pewne, że będzie miał ich mnóstwo) i w razie konieczności odrobaczyć odpowiednimi środkami.
Bibliografia
Opracowane na podstawie informacji zawartych na zagranicznych forach i portalach internetowych
Liczba wyświetleń: 2284