Eucratoscelus pachypus – ptasznik

Eucratoscelus pachypus – ptasznik

 

Nazewnictwo

Nazwa angielska: Tanzanian Stoutleg Baboon, Featherleg Baboon

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Gatunek opisany w 1990 roku przez Schmidt’a i Von Wirth’a.

Wygląd

Należy do średniej wielkości ptaszników. Samica dorasta do 4-4,5 cm ciała. Z rozpostartymi odnóżami mierzy do 13 cm.

Podstawową barwą tego pająka jest ciemny brąz. Odnóża prawie czarne. U samic i młodych ostatnia para odnóży jest bardzo dobrze rozwinięta i gęsto owłosiona.

Występowanie

Na wolności występuje w Tanzanii i Kenii.

Biotop

W naturze zamieszkuje sawanny, gdzie kopie głębokie nory.

Długość życia

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Aktywność

 

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Dość agresywny i szybki. Nie nadaje się dla początkujących terrarystów.

Jadowitość

Jak większość afrykańskich gatunków ptaszników posiada mocny jad.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Wymaga terrarium o wymiarach 20/30/30 cm, z 8-10 cm warstwą podłoża. Jako podłoża można użyć torfu lub substratu kokosowego. Na dno można nasypać 2 cm warstwę piasku.

Temperatura

Optymalna temperatura dla tego gatunku to 25-29°C (nocą może spadać do 21-23°C).

Wilgotność

Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 50-60%.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Chętnie poluje na świerszcze. Nie pogardzi także owadami łąkowymi i średniej wielkości karaczanami. Młode chętnie jedzą larwy mącznika młynarka.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze odnóży krocznych haczyki. Jego tylne odnóża nie różnią się niczym od pozostałej reszty odnóży (w przeciwieństwie do samicy). Jest też trochę jaśniejszy. O rozmnażaniu tego gatunku wiadomo niewiele.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

 

 

Opracowanie i źródła informacji

Awikularia

Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
Tenże, Chov sklipkanu, 2001;
L. Klatil, Sklipkani krasavci s chlupatyma nohama, 1998;
G. Stadler, Vogelspinnen, 2000;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 1, 2000;
H. J. Peters, Afrika’s Vogelspinnen, 1998;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
Rick C. West, www.birdspiders.com;
www.cyriocosmus.com;
Własne doświadczenia.

Liczba wyświetleń: 3508