Brachypelma fossorium – ptasznik
Nazewnictwo
Inna nazwa to Brachypelma fossoria.
Angielska nazwa tego ptasznika to Costa Rican Rustbrown Tarantula.
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
Rząd: | Pająki (Araneae) |
Podrząd: | Opisthothelae |
Infrarząd: | Mygalomorphae |
Rodzina: | Theraphosidae |
Gatunek sklasyfikowany w 1980 roku przez Valerio.
Wygląd
Dorasta do 4 cm ciała.
Tarczka grzbietowa jest brązowo-czarna, odwłok i odnóża czarne. Na odnóżach są słabo widoczne jaśniejsze kreseczki. Osobniki przed linieniem brązowieją. Nie ma różnic w ubarwieniu samic i samców.
Występowanie
Na wolności występuje na Kostaryce.
Biotop
Lasy deszczowe.
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Jego najczęstszą obroną jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka.
Jadowitość
Jad nie stanowi zagrożenia dla człowieka.
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
W terrarium powinna znaleźć się kilkucentymetrowa warstwa podłoża (torfu lub substratu kokosowego). Niektóre osobniki kopią w podłożu. Jako kryjówka nadaje się kawałek kory lub korzeń. Dno terrarium można wyłożyć mchem.
Temperatura
Wymaga temperatury utrzymującej się na poziomie 28-33°C (nocą może spadać do 18-20°C)
Wilgotność
Wilgotność 60-80%.
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Młodym pająkom podajemy muszki owocówki, wylęg świerszcza i larwy mącznika młynarka. Starsze i dorosłe osobniki chętnie polują na duże świerszcze, karaczany i szarańczę.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze odnóży krocznych haczyki.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Uwagi
Ptasznik objęty ochroną gatunkową (znajduje się w II załączniku CITES).
Autor: Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 1, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, 2000-2005;
Liczba wyświetleń: 3930