Parasphendale argionina

Parasphendale argionina – modliszka

Wśród kilkunastu gatunków afrykańskiej modliszki z rodzaju Parasphendale najpopularniesze w Polsce są 2: P. argionina i P. affinis, praktycznie nierozróżnialne dla laika. (jedynie drobne różnice w kolorze skrzydeł drugiej pary i odrobinę inny rysunek pierwszej pary).

Wygląd

Dziwna, ale bardzo piękna modliszka. Mniejsze larwy wyglądają jak typowe larwy Mantidae, jednak podczas rozwoju proporcje ciała samic stają się dość osobliwe: głowa u imago wygląda na zbyt dużą w stosunku do reszty ciała, skrzydła są zredukowane do długości ok. połowy odwłoka, a sam odwłok jest na końcu wygięty odrobinę ku górze i raczej niewielki. Samce są zbudowane proporcjonalnie, jednak o 1/3 mniejsze od samic. Ich skrzydła są normalnej długości (samce dobrze latają). Larwy podczas rozwoju przybieraja piękne barwy: od przybrudzonej bieli, przez soczystą zieleń, brąz i czerwień aż do barwy prawie czarnej. Ciekawie ubarwione wnętrza odnózy chwytnych na kolor niebiesko-żółty.

Hodowla

Parasphendale to bardzo aktywne owady, larwy lubią przechadzać sie po pojemniku, dlatego lepiej, by był troszkę szerszy niż 2x długość modliszki. Poza tym wystrój dośc dowolny, wilgotność także- nie są to owady wymagające, zalecam trzymanie w dość suchym pojemniku z częstym skąpym pryskaniem.

Zachowanie

Parasphednale to moim zdaniem najbardziej agresywne modliszki wśród spotykanych w terrariach. Polują ochoczo na każdy pokarm, potrafia połakomić się nawet na palec opiekuna i nie puszczą go łatwo! Zaniepokojone nie uciekają, lecz rozkładają szeroko „ramiona”, eksponując niebieskie pasy. Jeśli to nie odstrasza napastnika, biją go kleszczami, mocno chwytają i kąsają solidnie.

Rozwój

Wzrost larw jest dość szybki, 4,5 miesięca wystarczy, by z L1 otrzymać imago. Samiec przechodzi o 1 wylinkę mniej niż samica, która linieje 7 razy. Samica mierzy ok. 6 cm, samiec 4,5-5cm.

Rozmnażanie

Dla troskliwego hodowcy to nie lada wyzwanie. Obie płcie sa bardzo agresywne, samice często atakują partnerów, a jeżeli staramy sie ich bronić, w furii gryzą palce do krwi! Samce bardzo ochoczo dopadają samicy, także bardzo agresywnie, z trzepotem skrzydeł, mocno zaciskając na partnerce kleszcze. Często usadawiają sie tyłem do przodu na samicy, raniąc kleszczami jej odwłok (nieosłonięty zbyt krótkimi skrzydłami). Samica składa piankowe ooteki dość duże na rozmiar jej odwłoka, kluje się z nich najczęsciej ponad 100 larw.

Ciekawostki

Dorosłe samice Parasphendale słyną z żarłoczności, ilość zjadanego pokarmu każdego wprawia w osłupienie tym bardziej, że odwłok samicy wygląda na zbyt mały, żeby pomieścić tyle jedzenia!

Opracowanie

nymphaea & Stoigniew

Liczba wyświetleń: 88