Sphodromantis spp.

Sphodromantis spp. – modliszki

Występowanie

Modliszka ta występuje na obszarze prawie całej Afryki oraz w krajach Bliskiego wschodu.

Długość życia

Modliszki Sphodromantis są modliszkami, które żyją dość długo w przeciwieństwie do innych gatunków. Od larwy do imago, czyli ostatniej wylinki jaką przechodzą modliszki mija okres około 3-4 miesiecy (co nie jest regułą, w zależności od warunków może to potrwać nawet do 8-12 miesięcy) przy zapewnieniu modliszce odpowiednich warunków do życia czyli (temperatura, wilgotność, pokarm), wydłużyć życie modliszki można po przez zmniejszenie tych wszystkich czynników. Samice od wylinki imagialnej (ostatniej) żyją przeciętnie od 8 do 10 miesięcy, chodź zdarzają się przypadki, że dożywaj nawet 12 miesięcy. Samce tego gatunku żyją znacznie krócej niż samice, około 3 miesięcy mniej.

Terrarium

Terrarium dla dorosłego osobnika nie powinno być zbyt małe ponieważ modliszka może mieć problemy z przejściem wylinki, a także nie może być zbyt duże ponieważ owad będzie miał problemy ze schwytaniem pokarmu. W przypadku modliszek sphodromantis najlepiej sprawdzają się wysokie i wąskie terraria o wymiarach 30cm/20cm/15cm (wysokość, długość, szerokość). Terrarium powinno być wyposażone w dosyć dużą ilość gałęzi oraz roślin. Rośliny nie koniecznie muszą być żywe, możemy zastosować sztuczne roślinki które bardzo dobrze sprawdzają się u modliszek ponieważ są twarde i się nie łamią. Jako podłoże stosujemy torf lub substrat kokosowy, możemy zastosowac równiez piasek terrarystyczny. Od barwy otoczenia zależy głównie kolor naszej modliszki. Terrarium raz dziennie (najlepiej wieczorem) dość obficie spryskujemy destylowana woda (letnią, przegotowaną), nie możemy zapomnieć, aby nasze terraria posiadały dobrą wentylację i wymianę powietrza. Temperaturę jaką należy utrzymać w terrarium modliszki może się wahać w granicach od 23 do 27°C, którą otrzymamy przez zamontowanie żarówki o niewielkiej mocy (około 15-20W) nad terrarium, natomiast wilgotność około 60-70%.

Żywienie

Modliszki sphodromantis tak jak wszystkie inne gatunki modliszek karmimy pokarmem zwierzęcym, najlepiej w tym przypadku sprawdzają się bezkręgowce wielkości 2,0-3,5cm (w zależności od stadium rozwojowego modliszki) typu: świerszcze, mączniaki, ćmy, drewnojady. Młode modliszki karmimy wylęgiem świerszcza oraz muszkami owocówkami (nielotami). Pokarm ten jest bardzo łatwo dostępny na naszym rynku. Karmimy modliszkę gdy widzimy że ma cienki odwłok, czyli strawiła juz ostatni pokarm. Jeżeli nasza modliszka nie będzie chciała jeść znaczy to że za jakiś czas będzie przechodziła wylinkę, podczas tego należy usunąć pokarm z terrarium modliszki. Po przejściu wylinki po około 1-2dni zaczynamy karmić modliszkę, nie jest wzbronione karmienie modliszki po kilku godzinach od przejścia wylinki. Jako jeden z niewielu gatunków modliszek gwinejska bardzo dużo pije, więc nie należy zapomnieć o zraszaniu terrarium. Bez pokarmu modliszka może wytrzymać nawet do 14dni, ale proszę nie przeprowadzać taki experymentów.

Rozmnażanie

Modliszki sphodromantis rozmnażają się płciowo, więc do otrzymania potomstwa potrzebujemy samca oraz samicy. Po osiągnięciu dorosłego stadium, czyli po ostatniej wylince gdy modliszce wykształcą się skrzydła samiec z samica może kopulować. Bardzo często zdarza się że samica po kopulacji z samcem zjada go, jeśli chcemy tego uniknąć i zachować samca przed kopulacja bardzo mocno karmimy samicę (do syta). Po około 2 tygodniach od kopulacji modliszka składa zapłodniony „kokon, ootoke”. Aby przenieść kokon do inkubatora należy odciąć go delikatnie żyletką w miejscu gdzie kokon styka się z miejscem jego złożenia. Inkubację kokonu możemy przeprowadzić w wilgotnym dobrze wentylowanym pojemniku, ale musimy uważać aby wentylacja nie była zbyt wielka bo młode modliszki są bardzo zwinne i mogą przedostać się przez otwory wentylacji. Po około miesiącu wylęgają się z kokonu młode modliszki których jest w zależności od wielkości kokonu od 50 do nawet 300 sztuk. Przeważnie pierwszy kokon jest najbardziej obfity w młode modliszki. Z każdego kolejnego kokonu złożonego przez samicę wylęga się mniej modliszek. Dobrze karmiona samica w swoim życiu może złożyć do 8 kokonów lecz przeważnie jest ich 5. Młode modliszki od razu po wykluciu rozdzielamy do osobnych pojemników ponieważ są to kanibale i mogą zjadać siebie nawzajem, najlepiej sprawdzają się w tym przypadku puste opakowania po kliszach.

Rozpoznawanie płci

Płeć u modliszki gwinejskiej możemy rozróżnić po 3-4 wylince. Najtrafniej możemy rozróżnić płeć po przez policzenie segmentów odwłoku modliszki. Samica posiada odwłok zbudowany z 6 segmentów, na końcu którego umieszczone są dwa zakrzywione kolce wielkości około 0,7mm u dorosłego osobnika. Natomiast odwłok samca zbudowany jest z około 8 segmentów i kolce na odwłoku są proste wielkości około 0,4mm. Odwłok samicy jest szeroki, zaś samca wąski.

Wylinka

Wylinka jest to proces wzrostu modliszek, polega on na tym, że kiedy modliszka wyrasta ze skóry to stary naskórek zrzuca dzięki czemu nowy rośnie i owad ma możliwość rośnięcia. Modliszka gwinejska przechodzi 8 wylinek licząc od larwy którą zaliczamy jaką 1 wylinkę. Terraryści wylinki oznaczają po przez symbol L (L1, L2, L3, L4, L5, L6, L7 aż do L8 wylinki imagialnej po której u modliszki wykształcają się skrzydła). Modliszka przechodzi wylinkę co około 10-18 dni.

Uwagi

Nie należy łączyć w pary, ponieważ dojdzie do zjawiska kanibalizmu i zostanie zjedzony jeden z 2 osobników, przeważnie samiec. Nie należy podawać modliszka pokarmu z odłowu typu: muchy wyłapywane z naszego środowiska, ponieważ przenosi one najczęściej pasożyty, które doprowadzają do śmierci owada. Nie karmimy modliszek żabami (nie ważne jaka wielkość żaby) ponieważ śluz znajdujący się wewnątrz żaby źle wpływa na jej zdrowie,wręcz jest nawet trujący i może doprowadzic do smierci naszego pupilka. Modliszki te potrafią bardzo dobrze latać. Z reguły samce mają dłuższe skrzydła co umożliwia im bardzo dobre korygowanie lotem. Samice posiadają krótsze skrzydła, ale nie wyklucza to, ze nie potrafią latać, co nie do końca możemy nazwać „lotem” tylko długim skokiem przy małej pomocy skrzydeł. Gdy bierzemy je na ręce odlatują/ odskakuja przeważnie gdy czują się zagrożone lub zestresowane.

 

Autor: Aras1964

Liczba wyświetleń: 109