[4]
Loading...
Abdomegaphobema mesomelas – ptasznik
Nazewnictwo
Inne nazwy to Euathlus mesomelas, Brachypelma mesomelas, Eurypelma mesomelas, oraz Megaphobema mesomelas.
Angielska nazwa tego gatunku to Costa Rican Redleg tarantula.
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
| Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
| Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
| Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
| Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
| Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
| Rząd: | Pająki (Araneae) |
| Podrząd: | Opisthothelae |
| Infrarząd: | Mygalomorphae |
| Rodzina: | Theraphosidae |
Gatunek opisany przez Cambridge’a w 1892 roku. Część badaczy i autorów opisów nadal zalicza ten gatunek do rodzaju Brachypelma.
Wygląd
Dorasta do 5-6 cm ciała, z rozpostartymi odnóżami do 15 cm.
Bardzo ciekawie ubarwiony ptasznik. Podstawowym kolorem tego pająka jest czerń. Na każdej z kończyn występuje czerwono-pomarańczowa plama (w wieku młodzieńczym plamki występują jedynie na dwóch pierwszych parach odnóży krocznych). Tarczka grzbietowa jest ciemna z jasną obwódką. Na odwłoku występują długie jaśniejsze włoski, podobnie jak na odnóżach. Młode od małego są kolorowe i bardzo szybko rosną. Nie ma różnic w ubarwieniu samca i samicy.
Występowanie
Na wolności występuje w górzystych rejonach Monte Verde na Kostaryce.
Biotop
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Długość życia
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Aktywność
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Gatunek odznaczający się niską agresją.
Jadowitość
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Wymaga terrarium o wymiarach 30/30/30 cm. Jako podłoże można zastosować torf lub substrat kokosowy (o warstwie ok. 5 cm). Jako wystrój nadają się sztuczne rośliny, korzenie, skorupa orzecha kokosowego, kora. Abdomegaphobema mesomelas źle się czuje w wysokich temperaturach.
Temperatura
Optymalna ciepłota dla tego gatunku nie powinna przekraczać 22-24°C (w nocy może spadać do 17°C).
Wilgotność
Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 70-80%.
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Gatunek żarłoczny, nie gardzi larwami owadów (much, drewnojadów, mącznika młynarka) oraz dorosłymi owadami (świerszcze, szarańcza, karaczany).
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na pierwszej, najdłuższej parze odnóży krocznych haczyki. Poza tym jest mniejszy od samicy.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Rozmnażanie jest trudne i rzadko się udaje w niewoli.
Uwagi
Wymaga bardzo czystego i przewiewnego terrarium, ponieważ jest bardzo podatny na pleśń. Zdarza się, że młode padają bez wyraźnej przyczyny.
Opracowanie i źródła informacji
Autor: Awikularia
Literatura:
L. Klatil, Sklipkani, krasavci s chlupatyma nohama, 1998;
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
F. Kovarik, Chov sklipkanu, 2001;
E. Bruins, Encyklopedia terrarystyki, 2003;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 2, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
P. Klaas, Vogelspinnen im Terrarium, 1993;
Rick C. west, www.birdspiders.com;
www.poecilotheria.com;
www.cyriocosmus.com;
Własne doświadczenia.
Liczba wyświetleń: 7016
