Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [4]
Loading...
9956
0
Weterynaria, Żółwie – Weterynaria

Infekcje grzybicze u żółwi

Infekcje grzybicze u żółwi

Choroba Informacje Objawy Leczenie Zapobieganie

Grzybica skóry i pancerza

Choroba stwierdzana u żółwi stosunkowo często. Zakażenia grzybicze pojawiają się jako zakażenia przyranne (rany, otarcia). Są to z reguły zakażenia mieszane (bakteryjno-grzybicze). Ze względu na brak u gadów tkanki tłuszczowej podskórnej patogenne grzyby w trakcie rozwoju choroby łatwo przenoszą się na tkanki położone głębiej – mięśnie, kości, ścięgna itp.
Diagnoza: opiera się na ocenie klinicznej (makro i mikroskopowej) oraz wykonaniu badań laboratoryjnych materiału biologicznego (np. odpadłych łusek) – mikologiczne, histopatologiczne, cytologiczne.
Etiologia: Stwierdzono i opisano u żółwi między innymi zakażenia z udziałem:

  • Basidiobolus sp. – ziarniniak grzybiczy kąta dzioba
  • Candida albicans – uszkodzenia łusek pancerza
  • Trichosporon elegans – owrzodzenia i zapalenie oczu i powiek
  • Geotrichum candidum – symetryczne owrzodzenia skóry kończyn z tendencją do rozszerzania. Grzybicze zapalenie nerek.
  • Fusarium sp. – utrata powierzchniowych łusek pancerza – pod łuskami biało-szare naloty pleśni.
Zależne od lokalizacji zakażenia. Lokalne infekcje części miękkich skóry rozpoznaje się po pojawieniu się biało-szarych nalotów grzybni, które u żółwi wodno-lądowych podczas pływania przypominają „przyklejone” kłaczki waty.Zakażone obszary skóry ulegają pogrubieniu na skutek rozwoju ziarniny zapalanej, mogą też pojawić się trudno gojące się rany. Infekcje grzybicze pancerza manifestują się:

  • Całkowitym lub częściowym rozpadem rogu łusek
  • Gromadzeniem się pod łuskami szaro-białych złogów (grzybni)
  • Zmianami osteomyelitycznymi tkanki kostnej pancerza powstałymi na skutek przeniesienia zakażenia z rogu łusek w głąb tkanki kostnej „przez ciągłość” z wykorzystaniem kanałów Haversa.
Przy grzybicach powierzchniowych skutecznymi są kąpiele w roztworze nadmanganianu potasu (1 g KMnO4 w 100 ml wody – rozrwór macierzysty RM – z RM pobiera się 1 ml na każdy litr wody do kąpieli) codziennie przez 20 min. Aż do uzyskania widocznej poprawy stanu skóry. Jeśli kąpiele nie poskutkują stosuje się maści na podłożu tłuszczowym zawierające nystatynę, ketokonazol, enilkonazol, mikonazol. Dobrze jest raz dziennie przetrzeć zmienione obszary skóry jodyną. Przy zakażeniach z udziałem Mucor sp. dobre efekty lecznicze uzyskuje się stosując krótkie kąpiele w zieleni malachitowej. Leczenie grzybic uogólnionych stosuje się ketokonazol, tiabendazol. Zapobieganie grzybicom powierzchniowym żółwi wodno-lądowych to przede wszystkim utrzymywanie zbiornika w nieskazitelnej czystości. Częsta wymiana wody, unikanie pozostawiania pożywienia w basenach. Powinno się także stosować odpowiednie podłoża. Wykluczone są kamienie o ostrych krawędziach i ostry żwirek. Powodują one płytsze lub głębsze zarysowania łusek pancerza w których może rozwijać się grzybnia. Strzępki grzybni mogą również pojawiać się na uszkodzonej poprzez otarcie skórze. Najlepiej dno basenu wyłożyć kamieniami lub żwirkiem rzecznym (otoczaki). Nie wolno dopuścić do pojawienia się glonów w terrarium i na powierzchni pancerza. Temperayura powinna być stale utrzymywana na optymalnym poziomie. Podczas czyszczenia terrarium powinno się wykonywać dezynfekcję z użyciem np. słabego roztworu KMnO4.
Każde zadrapanie, szczelinę w pancerzu należy dezynfekować jodyną i nie dopuszczać do ich powstania poprzez usunięcie wszystkich ostrych „przedmiotów” z zasięgu zwierząt.Kał i resztki pokarmu usuwa się jak najszybciej (to one są przede wszystkim źródłem „pleśni” Profilaktycznie tak żółwiom wodno-lądowym jak i lądowym można podawać 1 kroplę w tygodniu witaminy AD3sub> – do jedzenia lub bezpośrednio do pyska. Pancerz i „skórę miękką” taz w tygodniu naciera się maścią ochronną z witaminą A.

Grzybica płuc żółwi

Choroba ktora jest przyczyną śmierci ok. 3% pośmiertnie badanych zwierząt.
Etiologia: W badaniach pobranych śródsekcyjnie prób tkanki płucnej najczęściej izolowano Penicillum sp., Aspergillus amstelodami, Geotrichum candidum, Beaveria bassiana, Paecillomyces fumosoroseus.
Diagnostyka możliwa jest jedynie po śmierci zwierzęcia – podczas badań laboratoryjnych tkanek (mikologiczne, histopatologiczne, cytologiczne)
Objawy grzybicy płuc są niespecyficzne. Nie różnią się niczym od symptomó
zapalenia płuc wywołanego przez bakterie i wirusy. – oddychanie otwarytm
dziobem, pienisty śluz w jamie dziobowej i „pieniste banieczki” puszczane
nosem. Przed podjęciem leczenia istotne jest przeprowadzenie badań
laboratoryjnych (wymaz z tchawicy, krtani) aby stwierdzić ew. strzępki
grzybów – wyklucza to podawanie antybiotyków – powodują nasilenie się
objawów choroby.
W przypadku powzięcia podejrzenia grzybiczego tła zapalenia płuc stosuje się ketokonazol lub tiabendazol Nieznane

Jarosław Zajączkowski

Liczba wyświetleń: 9956

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu