Acanthomenexenus polyacanthus

Acanthomenexenus polyacanthus – PSG 295

Acanthomenexenus polyacanthus – PSG 295 (Dohrn, 1910) po raz pierwszy pojawił się w zagranicznych hodowlach w 2007 roku, we Francji. Do Polski trafił w roku 2009. Jest to gatunek łatwy w hodowli, nie sprawia problemów początkującym hodowcom, a przy tym nie wymagający dużego terrarium. U tego gatunku wyraźnie zaznacza się dymorfizm płciowy. Samiec jest mniejszy od samicy i jednolicie kolorowy. Gatunek ten nie wydziela substancji obronnych.

Nazewnictwo

Nazwa polska: –

Występowanie

Wyspa Sangihe (Sulawesi).

Wygląd

• Samice

  Samice dorastają do 6 cm są znacznie masywniejsze od samców, ich barwa może być różnorodna – brązowa, zielona, oliwkowa, itp. Często u samic przez środek ciała ciągnie się biały pas, wtedy kolce bezpośrednio przy pasie przybierają pomarańczowo-czarne barwy. Całe ciało najeżone jest licznie niewielkimi ostrymi chitynowymi wyrostkami. Czułki są długie, długości ok. 4-5 cm. Jako imago żyją średnio 10 miesięcy.

  

  

• Samce

  Główną cechą odróżniającą samice od samców jest masywność. Samce są mniejsze, dorastają do 4,5 cm, najczęściej są miedziane lub brązowe z metalicznym połyskiem, rzadko niebieskie. Ciało podobnie jak u samicy upstrzone licznymi chitynowymi kolcami. Odwłok zakończony charakterystycznym kulistym narządem kopulacyjnym. Czułki długie ok. 3,5-4 cm. Jako imago dożywają 8 miesięcy.

  

• Młode

  Wykluwające się młode są koloru jasnozielonego lub oliwkowego, są naprawdę małe, mają zaledwie kilka milimetrów. Płeć można rozróżnić już przy L3/4 po charakterystycznym narządzie samca, który jest w kształcie kulki i znajduje się na spodniej stronie końcówki odwłoka.

  

• Jaja

  Ciemnobrązowe, o ciekawym, nieregularnym kształcie, wielkości ok. 2 mm. Są bardzo delikatne, posiadają cienką skorupkę, przez co łatwo ulegają uszkodzeniu. Należy bardzo uważać w trakcie ich przenoszenia.

  

Ciekawostki

Samce przybierają niekiedy piękny, niebieski kolor. Prawdopodobnie jest to uwarunkowane wilgotnością lub pokarmem, nie zostało to jednak dotychczas dokładnie sprawdzone.

Hodowla

• Dorosłe owady

  Hodowla dorosłych owadów jest bezproblemowa – są łatwe w hodowli, wymagają jedynie wilgotności w przedziale 70-80%, którą można uzyskać poprzez codzienne spryskiwanie terrarium, temperatury w przedziale 20-24°C. Samice rozrzucają jaja na podłoże w dużych ilościach.

• Młode

  Również nie sprawiają problemów, stale wilgotne podłoże pozwoli zapewnić odpowiednią wilgotność. Samce stają się dorosłe po ok. 3 miesiącach, natomiast samice po ok. 3,5. Młode tuż po wykluciu i pierwszym linieniu trzymamy w bardzo szczelnym terrarium z powodu ich niewielkiego rozmiaru i możliwości ucieczki.

• Jaja

  Inkubację najlepiej przeprowadzić w inkubatorze pudełkowym na wilgotnych ręcznikach papierowych, piasku, wermikulicie lub włókninie kokosowej w temperaturze pokojowej. Inkubacja trwa 3-4 miesiące. Procent klucia jest dość wysoki, dodając do tego sporą liczbę jaj składanych przez samice mamy wszystko co potrzeba do inwazji tego gatunku.

 

Żywienie

Najlepszym pokarmem dla tego gatunku jest jeżyna i malina. Dobrą alternatywą jest również truskawka, bluszcz oraz paproć. Należy pamiętać, żeby liście był zbierane z pewnego źródła i dobrze płukane w chłodnej, bieżącej wodzie. Ponadto pamiętamy aby pokarm był zawsze świeży.

Terrarium

Terrarium o wymiarach 20x20x30 cm [dł./szer./wys.] zapewni komfort 3-4 parom. Podłoże najlepiej wyłożyć ręcznikami papierowymi, na których łatwo będzie znaleźć drobne jaja. Alternatywą może być włókno kokosowe.

 

Rozmnażanie

Płciowe.

Opracowanie i źródła informacji
Opracował Maciej Zelek (Raist) na podstawie własnych i cudzych doświadczeń hodowlanych. Opis uzupełnił Marek Kubiak (Venom) i Bartosz Rom (BartekR).

Liczba wyświetleń: 1954