Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [4]
Loading...
3240
0
Acanthoscurria, Ptaszniki – Opisy

Acanthoscurria brocklehursti – ptasznik

Przeczytaj również Ptaszniki – najczęściej zadawane pytania oraz zobacz powiązane artykuły

Acanthoscurria brocklehursti – ptasznik

Obecnie uznawana za synonim Acanthoscurria theraphosoides.

 

Literatura

  1. Paula, F. dos S., Gabriel, R., Indicatti, R. P., Brescovit, A. D. & Lucas, S. M. (2014). On the Brazilian Amazonian species of Acanthoscurria (Araneae: Theraphosidae). Zoologia (Curitiba) 31(1): 63-80. doi:10.1590/S1984-46702014000100008

 


Poniżej prezentujemy opis sprzed uznania za synonim

Acanthoscurria brocklehursti – ptasznik

Obecnie uznawana za synonim Acanthoscurria theraphosoides.

Nazewnictwo

Nazwa angielska: Giant Black & White Tarantula

Na wolności występuje w Brazylii. Gatunek sklasyfikowany w 1896 roku przez Cambridge’a.

Dorasta do 8 cm ciała, z rozpostartymi odnóżami do 20 cm.

Pięknie ubarwiony pająk, bardzo podobny do Acanthoscurria geniculata. Ciało ma aksamitno-czarne, na odnóżach znajdują się białe paseczki, odwłok porośnięty jest pojedynczymi czerwonymi włoskami. Od A. geniculata różni się węższymi paskami na odnóżach i długimi czerwonymi włoskami na odwłoku (które u dorosłych osobników Acanthoscurria geniculata zanikają). Młode są różowe z ciemną plamką na odwłoku, która zanika w miarę wzrostu pająka. Nie ma różnic w ubarwieniu samic i samców.

Optymalna temperatura dla tego gatunku to 25-27°C (nocą może spadać do 20°C), a wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 75%. Acanthoscurria brocklehursti dobrze czuje się w terrarium o wymiarach 25/30/30 cm (wys./szer./dł.). Można w nim umieścić miseczkę z wodą i kryjówkę w postaci połówki skorupy orzecha kokosowego lub kory. Jako podłoże można zastosować torf lub substrat kokosowy o grubości warstwy około 5-7 cm.

Ptaszniki karmimy wszelkimi owadami, a od czasu do czasu podajemy mysz. Młode chętnie jedzą larwy mącznika młynarka i wylęg świerszczy. Gatunek bardzo żarłoczny.

Dojrzały samiec ma na przedniej parze odnóży krocznych haczyki, a na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy). Poza tym jest smuklejszy niż samica i ma od niej dłuższe odnóża. Przed kopulacją należy obie płcie dobrze nakarmić. Samica niekiedy przejawia agresywność w stosunku do partnera. Samce dojrzewają po 1,5-2 latach, samice po 2-2,5 latach.

Niektóre osobniki bywają agresywne, dlatego należy uważać przy manipulowaniu w terrarium. Wyczesuje włoski parzące z odwłoka.

 

Opracowanie i źródła informacji

Autor: Awikularia
Literatura:
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
www.poecilotheria.com;
www.tarantulas.ru;

własne doświadczenia;

Uzupełnienie nowinami taksonomicznymi Krzysztof Lis na podstawie:

Literatura

  1. Paula, F. dos S., Gabriel, R., Indicatti, R. P., Brescovit, A. D. & Lucas, S. M. (2014). On the Brazilian Amazonian species of Acanthoscurria (Araneae: Theraphosidae). Zoologia (Curitiba) 31(1): 63-80. doi:10.1590/S1984-46702014000100008

Liczba wyświetleń: 3240

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu