Acanthoscurria natalensis – ptasznik
Nazewnictwo
Angielskie nazwy tego ptasznika to Mouse-grey Bird-eater i Para Mongo Zebra.
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
Rząd: | Pająki (Araneae) |
Podrząd: | Opisthothelae |
Infrarząd: | Mygalomorphae |
Rodzina: | Theraphosidae |
Gatunek sklasyfikowany w 1917 roku przez Chamberlin’a.
Rodzaj Acanthoscurria Ausserer, 1871 liczy sobie 27 gatunków (2019 r.) występujących głównie w Południowej Ameryce. Część deskrypcji jednak oparta została na niejasnych, słabo udokumentowanych cechach. Niektóre gatunki znane są jedynie z osobników holotypowych, a niektóre opisy są słabej jakości, przykładowo:
- Acanthoscurria natalensis Chamberlin, 1917 – samica z Natal, Rio Grande do Norte,
- Acanthoscurria cursor Chamberlin, 1917 – samiec z Maranguape, Ceará,
- Acanthoscurria fracta Chamberlin, 1917 – samiec z Pará,
- Acanthoscurria rondoniae Mello-Leitão, 1923 – samica z Cáceres, Mato Grosso,
- Acanthoscurria chirachantha Mello-Leitão, 1923 – samiec z São Paulo,
- Acanthoscurria parahybana Mello-Leitão, 1926 – samiec z Campina Grande, Paraíba.
Po przeanalizowaniu wyżej wymienionych gatunków, stwierdzono że mają one te same cechy morfologiczne organów płciowych, ubarwienie oraz rozmiar – jest to więc ten sam gatunek. Zostały uznane za młodsze synonimy wspomnianego jako pierwszy A. natalensis.
Acanthoscurria natalensis pod wzlędem wspomnianych cech najbardziej przypomina Acanthoscurria paulensis Mello-Leitão, 1923 oraz Acanthoscurria chacoana (Brèthes, 1909). Dzięki cechom wyszczególnionym w publikacji mogą być one jednak z łatwością odróżnione.
Wygląd
Bardzo ładnie ubarwiony pająk. Podstawowym ubarwieniem samicy jest głęboka czerń. Nasada kłów jadowych czarna, z żółtawą kreską. Odwłok czarny, z rzadkimi żółtymi włoskami. Odnóża czarne, z bardzo wyraźnymi żółtymi kreskami na drugim i trzecim członie odnóży. Kądziołki przędne czarne. Dojrzały samiec znacznie różni się ubarwieniem od samicy. Jego podstawowym kolorem jest jasny fiolet (ubarwienie podobne do samca Vitalius wacketi). Tarczka grzbietowa fioletowa, z czarnym gwiaździstym wzorem. Odwłok ciemniejszy. Odnóża brązowe, z różowymi kreskami na drugim i trzecim członie. Niektóre samce są ciemniejsze i jest to tzw. dark form (tarczka grzbietowa czarna z fioletową obwódką, odnóża czarne, odwłok czarny, porośnięty rzadkimi, różowymi włoskami). Młode są różowe, z ciemną plamką na odwłoku, która zanika w miarę wzrostu pająka.
Występowanie
Na wolności występuje w Brazylii.
Biotop
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Długość życia
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Aktywność
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Najczęstszą obroną tego ptasznika jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka. Niektóre osobniki często przybierają postawę grożącą i próbują ukąsić.
Jadowitość
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Wymaga terrarium o wymiarach 30x30x30 cm. Dobrym podłożem jest substrat kokosowy lub torf. Jako kryjówka doskonale nadaje się kora lub kawałek korzenia.
Temperatura
Wilgotność
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Młodym pająkom podajemy 2-3 razy w tygodniu małe świerszcze, karaczany i larwy owadów (much i mącznika młynarka). Starsze i dorosłe osobniki chętnie polują na duże świerszcze, karaczany i szarańczę. Karmimy je 1-2 razy na tydzień.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na najdłuższej parze odnóży doskonale widoczne haczyki.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Uwagi
Dość rzadki w hodowli. Gatunek ten nadaje się dla osób, które mają już pewne doświadczenie w trzymaniu ptaszników.
Opracowanie i źródła informacji
Autor: Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, 2000-2005;
Rick C. West, www.birdspiders.com;
Lucas, S.M. & Hector, M.O. & Filho, G. & dos S. Paula, F. & Gabriel, R. & Brescovit, A.D. 2011. Redescription and new distribution records of Acanthoscurria natalensis (Araneae: Mygalomorphae: Theraphosidae). Zoologia (Curitiba, Impresso) 28 (4): 525-530.
Liczba wyświetleń: 3120
Brak rozmnażania.