Zdrowie

Acomys cahirinus – mysz kolczasta*

Jak już wyżej stwierdzono, kolcomyszy charakteryzują się dużą odpornością i wytrzymałością, co przekłada się na niewielką zapadalność na choroby. Ewentualne problemy zdrowotne tych zwierząt najczęściej wynikają z nieprawidłowego ich utrzymania. U zwierząt w podeszłym wieku zdarzają się nowotwory, a nadmierna eksploatacja samic w rozrodzie stosunkowo często skutkuje stanami zapalnymi macicy oraz ropomaciczem.

Ok. 15% kolcomyszy utrzymywanych w niewoli w wieku ok. 1 roku życia wykształca spontaniczną cukrzycę wraz ze znacznym przerostem części wewnątrzwydzielniczej trzustki – spora część tych zwierząt cierpi na otyłość. Cukrzycy towarzyszy średniego poziomu hiperglikemia, glikozuria, ketonuria, spadek masy ciała. Zauważono, iż dieta wysokowęglowodanowa sprzyja rozwojowi hepatomegalii, wzrostowi poziomów enzymów wątrobowych oraz podniesieniu poziomu cholesterolu LDL, jednak nie zanotowano rozwoju cukrzycy. Zwierzęta utrzymywane na diecie wysokotłuszczowej przejawiały znaczny wzrost masy ciała, rozrost tkanki tłuszczowej, następnie rozwój hiperglikemii i hiperinsulinemii z towarzyszącą glikozurią, co oznacza, iż w indukcji cukrzycy u myszy kolczastych główny udział mają pokarmy wysokotłuszczowe. Dzikie populacje nie cierpią na cukrzycę, więc sugeruje się wystąpienie mutacji w wyniku przekarmiania tych zwierząt.

Sporadycznie zdarzają się problemy skórne, takie jak grzybica czy inwazje ektopasożytów. Stosunkowo częste są rozwolnienia i biegunki, które zwykle nie wymagają interwencji weterynaryjnej – wystarczające jest podanie probiotyku bądź pasty przeciwbiegunkowej.

Myszy kolczaste są wrażliwe na takie patogeny, jak:

– mouse adenovirus MAdV-1 oraz MAdV-2 – mogą powodować zapalenia układu oddechowego

– mouse hepatitis virus MHV – powodujący ogniskową martwicę wątroby

– mouse parvovirus MPV – zwykle infekcje bezobjawowe

– mouse rotavirus (epizootic diarrhea of infant mice EDIM) – powodujący biegunki u noworodków

– Sialodacryoadenitis virus – powodujący zapalenia górnych dróg oddechowych

– rat parvovirus RPV – zwykle infekcje bezobjawowe

– Theiler’s murine encephalomyelitis virus TMEV – zwykle infekcje bezobjawowe

– cillia-associated respiratory Bacillus CARB – powodujący zapalenie górnych dróg oddechowych oraz ogólne osłabienie organizmu

– Corynebacterium kutscheri – może powodować posocznice oraz pojawianie się białych, guzkowatych zmian na narządach wewnętrznych

– Clostridium piliforme, choroba Tyzzera – powoduje martwicowe zapalenie wątroby

– Mycoplasma pulmonis, Pasteurella pneumotropica – mogą powodować zapalenie górnych dróg oddechowych