Acromantis formosana – modliszka
Ze względu na cechy jakie posiada, jest to modliszka nadająca się idealnie dla osób pragnących rozpocząć swoją przygodę z tymi owadami. Jest to gatunek nie tylko agresywny, ciekawie ubarwiony i ruchliwy, ale również odporny na błędy hodowcy.
Przed około 4 laty w Polsce pojawił się nowy rodzaj modliszek w hodowli – Acromantis. Często modliszki te są oznaczane jako Acromantis formosana , jednak nie ma co do tego pewności, gdyż pierwszy hodowany w Europie gatunek był nieoznaczony, wiadomo jedynie, że pochodzi z wyspy Langkawi na Morzu Andamańskim 30 km na zachód od wybrzeży Malezji.
Gatunek Acromantis formosana został sprowadzony do Europy w 2007 roku bezpośrednio z Tajwanu. Poszczególne gatunki w obrębie rodzaju są do siebie bardzo podobne i przyporządkowanie do gatunku, jest możliwe dopiero po ocenie preparatu narządu kopulacyjnego. Nie można wykluczyć, że gatunki w obrębie rodzaju mogą się krzyżować. Do tej pory opisano ponad 20 gatunków z tego rodzaju.
Systematyka |
|
Rząd: | Mantodea |
Rodzina: | Hymenopodidae |
Podrodzina: | Acromantinae |
Rodzaj: | Acromantis |
Gatunek: | Acromantis formosana (Shiraki, 1911) |
Nazewnictwo
Nazwa polska: –
Nazwa angielska: Taiwan flower mantis
Nazwa niemiecka: – (IGM No. 123)
Występowanie
Tajwan.
Wielkość
- Samiec: 3 cm
- Samica: 3,5-4 cm
Długość życia
- Samiec: 3-4 miesięcy (1 miesiąc jako imago) / 7 wylinek
- Samica: 4-5 miesięcy (2-2,5 miesiące jako imago) / 7 wylinek
Hodowla grupowa
Nie. Bardzo silny kanibalizm nawet w stadium L1. Każda modliszka powinna być hodowana osobno.
Żywienie
Przyjmuje zarówno pokarm latający jak i biegający. Już jako mała larwa radzi sobie doskonale z Drosophila hydei. Na pewno nie można jej nazwać bojaźliwą, w każdym stadium bardzo ochoczo atakuje pokarm swojej wielkości, często goniąc za nim po całym zbiorniku. Imago bez problemu upoluje dorosła samicę świerszcza. Chodzi po pionowych szklanych powierzchniach.
Terrarium
Dla L1 do L3 idealny jest pojemnik po kliszy fotograficznej zakryty od góry kawałkiem gazy. Dla większych larw aż do subimago wystarczający jest pojemnik na mocz. Dla modliszki liniejącej na imago potrzebne jest lokum nieco wyższe – ok. 12-15 cm. Wnętrze powinno zawierać trochę gałązek, liści, patyczków. Przy otwieraniu pojemnika trzeba być niezmiernie ostrożnym, ponieważ Acromantis to modliszka płochliwa. Przestraszona stosuje dwie taktyki. Pierwsza to natychmiastowa ucieczka w dowolnym kierunku w szaleńczym tempie. Druga to udawanie martwej i leżenie na wznak w bezruchu. Jest to dość ciekawe zachowanie, gdyż modliszka nie rusza się nawet przy dotyku. Samce doskonale latają i potrafią wystartować w najmniej oczekiwanym momencie. Nie można stracić ich z oczu podczas karmienia, ponieważ ze względu na szybkość z jaką się poruszają potrafią bardzo szybko zniknąć z pola widzenia.
Temperatura
- Dzień: 24-28°C
- Noc: 20-24°C
Wilgotność
- Dzień: 60-80%
- Noc: 60-80%
- Wskazówka: Nie należy też przesadzić z wilgotnością małe larwy mogą utopić się w kropli wody. Istotna jest dobra wentylacja terrarium.
Dymorfizm płciowy
- Samiec: imago mniejsze, jasnozielone, słomkowe. Czułki wyraźnie dłuższe. 8 segmentów odwłoka.
- Samica: imago większe, z charakterystycznym bocznym zielonym pasem wzdłuż ciała na pierwszej parze skrzydeł. Odwłok pękaty z 6 segmentami.
Rozmnażanie
-
Dojrzałość płciowa
- Samiec: 7-10 dni po linieniu na imago
- Samica: 2 tygodnie po linieniu na imago
-
Czas kopulacji
- Kilka – kilkanaście godzin
-
Ooteka
- Pierwsza: po 3 tygodniach od wylinki imaginalnej
- Kolejne: co 7 dni
- Liczba: zróżnicowana od jednej do kilkunastu
- Wygląd: podłużne, długości 3-6 cm, o brązowym ubarwieniu, z charakterystycznymi rozdwojonymi i spłaszczonymi końcami. Często składane na szybie terrarium.
- Inkubacja: 28°C, wilgotność 70-80%, ok. 3 tygodnie
- Liczba larw: 20-80
-
Larwy
- Wielkość: 4-5 mm
- Wygląd: początkowo czarne, potem jaśnieją.
- Pokarm: L1 polują na D. hydei, starsze larwy jak w części „hodowla”.
Uwagi
Bardzo łatwa w hodowli. Może stanowić idealną alternatywę dla początkujących hodowców, którzy myślą o zakupie Sphodromantis sp. Nadaje się na pierwszą modliszkę w hodowli, ponieważ rośnie bardzo szybko i nie jest wymagająca, a rozmnażanie też nie stanowi większego problemu. Można o nim rzec „owad idealny”, gdyż wybacza prawie wszystkie błędy hodowcy, co pozwala nabrać doświadczenia potrzebnego przy modliszkach o wyższych wymaganiach.
Opracowanie i źródła informacji
Opracował Jędrzej Oberc „hetzer” na podstawie własnych doświadczeń oraz:
„MANTODEA Gottesanbeterinnen der Welt” R.Ehrmann
www.modliszki.pl
www.mantidforum.net
Liczba wyświetleń: 4312