[13]
Loading...
Agalychnis moreletii – chwytnica moreleta
Nazewnictwo
Nazwa polska: Chwytnica moreleta
Nazwa angielska: Black-eyed Leaf Frog, Black-eyed Tree Frog, Morelet’s Leaf Frog, Morelet’s Tree Frog, Popeye Hyla
Nazwa hiszpańska: Rana de Morelet, Rana maki, Escuerzo, Rana de ojos negros
Nazwa francuska: Rainette arboricole de Morelet
Nazwa rosyjska: Оранжевобокая квакша
Synonimy
- Agalychnis holochlora
- Hyla holochlora (Salvin, 1860)
- Hyla moreletii (Duméril, 1853)
- Phyllomedusa moreletii
Systematyka
Agalychnis moreletii (Duméril, 1853) należy do rodziny rzekotek (Hylidae), do podrodziny Phyllomedusinae. Rodzaj z jakiego się wywodzi to Agalychnis, do którego należy 6 gatunków: Agalychnis annae, Agalychnis callidryas, Agalychnis litodryas , Agalychnis moreletii, Agalychnis saltator, Agalychnis spurrelli. Wszystkie posiadają duże oczy i pionowo usytuowaną źrenicę. Nazwa tego gatunku „moreletii” pochodzi od nazwiska Pierra-Marie Arthura Morelet’a, który był kolekcjonerem wielu gatunków zwierząt.
Wygląd
Długość ciała dorosłych samców mieści się w granicach 60-65 mm, natomiast średnia wielkość samicy to 80 mm. Żaby te posiadają delikatną i smukłą sylwetkę, a ich kończyny są cienkie i długie. Nozdrza skierowana są na boki. Długość palców przedstawią się według następującej zależności: I <II <IV <III. Wszystkie palce połączone są błona pławną oraz wyposażone w duże zaokrąglone przylgi. U samców gotowych do rozrodu występują modzele godowe w okolicy pierwszego palca. Przylgi tylnych kończyn są nieco mniejsze od tych na przednich odnóżach. Skóra grzbietu jest gładka, natomiast grzbiet posiada brodawkowatą strukturę, zwłaszcza w okolicy odbytu. Samce posiadają pojedynczy, gardłowy worek głosowy. Barwa grzbietu waha się od jasno- do ciemnozielonej. Na stronie grzbietowej mogą znajdować się drobne białe lub kremowe plamki. Boczne strony tułowia, przyśrodkowe części kończyn, błony pławne oraz palce posiadają pomarańczową pigmentację. Strona brzuszna jest żółta z lekko pomarańczowym zabarwieniem, bądź jasnoróżowa. Barwa tęczówki jest ciemnoczerwona, ciemnobrązowa lub czarna. Oko posiada także pionowo usytuowaną źrenicę oraz ochronną przeźroczystą powiekę dolną z jasnożółtym wzorem. Powieka przysłania oko podczas snu rzekotek. Tuż za okiem znajduje się błona bębenkowa.
Linienie
Linienie u rzekotek odbywa się regularnie. Proces ten przebiega szybko, co utrudnia jego zaobserwowanie podczas codziennego kontaktu z płazem. Możliwość obserwacji utrudnia także fakt, że oskórek Agalychnis moreletii jest cienki i przeźroczysty. Żaby całkowicie zjadają swoją wylinkę.
Długość życia
Długość życia tego płaza jest nieznana sugeruje się dożywanie wieku ponad 5 lat.
Aktywność
Dzień przesiadują pośród liści drzew oraz porastających je roślin, przyjmując typową pozycje dla przedstawicieli tego rodzaju. Podkurczają kończyny przysuwając je do tułowia, a głowę kierują lekko w stronę brzucha. W tej pozycji spędzają dnie, w oczekiwaniu na zachód słońca. Wraz z nadejściem pory wieczornej, znacznie się ożywiają i rozpoczynają wędrówki w poszukiwaniu pożywienia.
Biotop
Naturalnym środowiskiem tego płaza są tropikalne i subtropikalne lasy deszczowe obszarów nizinnych. Gatunek ten spotykany jest także w wilgotnych lasach obszarów górskich, które położone są w okolicach zbiorników wodnych. Rzekotki te zamieszkują tereny górskie od 650 -1300 m n.p.m. Populacja tej rzekotki diametralnie zmniejsza są liczebność, ze względu na utratę naturalnego siedliska.
Występowanie
Występuje w Belize, Brazylii, Salwadorze, Gwatemali, Hondurasie oraz Meksyku. Agalychnis moreletii rozmieszczona jest nierównomiernie od meksykańskiego stanu Puebla na północny-wschodzie, przez Chiapas, południowo-centralne Veracruz, Oaxaca, południowo-zachodni Honduras, południowo-środkowe Guerrero, zachodnie Belize (góry Maya) do centrum El Salvador. Obszar występowania obejmuje także tereny przy Atlantyku i Pacyfiku.
Zobacz: Mapa zasięgu występowania.
Żywienie
Agalychnis moreletii żywi się głownie insektami. W naturze poluje głównie na muchy, gąsienice, chrząszcze i pająki. Jej ofiarami padają także mniejsze płazy. W terrarium można je karmić świerszczami (Acheta domestica, Gryllus assimilis, Gryllus bimaculatus), szarańczą, dżdżownicami, karaczanami (Blaptica dubia, Periplaneta americana), muchami, planktonem łąkowym oraz larwami mącznika młynarka (świeżo po wylince). Najważniejsze, aby pokarm był dostosowany wielkością do możliwości anatomicznych płaza. Młode karmimy codziennie, dorosłe, co 2-3 dni. Pokarm wzbogacamy preparatami mineralno-witaminowymi, aby utrzymać płaza w lepszej kondycji i zapobiec krzywicy u młodych.
Dymorfizm płciowy
Rozpoznanie płci u rzekotek jest dość trudne. Samce osiągają mniejsze rozmiary, w odróżnieniu od samic. Różnicę widać także po obecności modzeli godowych, które występują tylko u dojrzałych samców. Przedstawiciele płci męskiej posiadają także umiejętność wydawania odgłosów w porze godowej. U dorosłych samców podgardle może mieć ciemniejsze zabarwienie ze względu na obecność worka głosowego.
Rozmnażanie
Dojrzałość płciową osiągają niekiedy już po roku, lecz u większości osobników następuje to w wieku 2 lat.
Dźwięk nawołujących samców brzmi jak „wor-or-orp”. Odgłosy te wydawane są w odstępach 1-2 minutowych, a ich częstotliwość mieści się w przedziale 1100-1260 Hz. Briggs (2010) stwierdził, że wpływ na zwabienie samicy na dłuższy i głośniejszy czas nawoływań, przy zmniejszonym czasie przerwy. Ponadto samice wybierają samce emitujące dominujące dźwięki o niższych częstotliwościach. Samice przybywają do miejsca rozrodu w porze deszczowej po dużych opadach. Rzekotki te przybierają pozycje pachową amplexus. Jaja posiadają lekko zielonkawy odcień. Samica składa je w pakietach po 50-75 sztuk, które umieszcza na liściach roślin lub skałach położonych nad taflą wody, tak by wyklute kijanki mogły przemieścić się do zbiornika wodnego. Procent zapłodnienia jaj jest bardzo duży i wynosi 100% u 45 z 46 badanych okazów (Briggs, 2008) . Kijanki posiadają duży i mocny korpus, którego długość góruje nad szerokością. Ogon długością około dwukrotnie przekracza wymiar tułowia. Ogon jest szerszy u nasady, zwężając się ku wierzchołkowi. Mięśnie tej struktury są bardzo dobrze rozwinięte. Kijanki wyposażone są w dwa górne i trzy dolne rzędy ząbków. Zabarwienie tułowia jest purpurowo-brązowe.
Zagrożenie wyginięciem
Rzekotki te były szeroko rozpowszechnione i popularne jako zwierzęta domowe na całym świecie. Od 2001 roku znajduje się na Czerwonej Liście IUCN, ze względu na niszczenie ich naturalnego siedliska oraz choroby. Przemysł i rolnictwo uważane są za za główną przyczynę niszczenia lasów, które zamieszkują te płazy. Żaby dziesiątkowane są również przez chorobę zakaźną zwaną chytridiomycosis. Przewiduje się, że te dwa czynniki mogą spowodować w ciągu następnych 10 lat zmniejszenie populacji o ponad 80%. W niektórych regionach rzekotki wymarły już całkowicie. Również niektóre węże przyczyniają się do wymierania tego gatunku. Istnieją również zagrożenia związane z zanieczyszczaniem wód, które stają się bardziej kwaśne, co ma negatywny wpływ na kijanki oraz żaby podczas rozrodu.
Hodowla w terrarium
Warunki hodowli oraz rozmnażania tego gatunku są identyczne jak u Agalychnis callidryas, ponieważ w wielu miejscach obszary bytowania tych rzekotek nakładają się na siebie. Wykazują one podobne zachowania godowe, związane z przynależnością do jednego rodzaju.
Uwagi
Rzekotki te są bardzo wrażliwe na stres, brak higieny oraz nagłe wahania temperatury i wilgotności. Należy im zapewnić jak najlepsze warunki, zbliżone do naturalnych oraz dbać o higienę ich zbiornika. Wyciągamy je z terrarium tylko w sytuacjach naprawdę ważnych, a przed każdym kontaktem z płazem należy bezwzględnie umyć ręce. Tak więc jest to zwierzę polecane doświadczonym hodowcom, mogącym zapewnić im optymalne warunki.
Opracowanie i źródła informacji
Opracował Konrad Pałka na podstawie własnych doświadczeń związanych z hodowlą innych gatunków należących do rodzaju Agalychnis oraz w oparciu o informacje zawarte w poniższych źródłach dydaktycznych:
1) http://www.arkive.org/morelets-tree-frog/agalychnis-moreletii/
2) http://amphibiaweb.org/cgi/amphib_query?query_src=&where-genus=Agalychnis&where-species=moreletii
3) http://www.iucnredlist.org/apps/redlist/details/55293/0
Liczba wyświetleń: 4857
