Alipes crotalus

Alipes crotalus

Alipes crotalus osiągają średnią wielkość – dorosłe osobniki do 7 cm. Jest to jedne z ciekawszych moim zdaniem skolopendr. Głowa brązowawa, tułów purpurowo-brązowy, nogi żółte, czułki zbudowane z 17 odcinków, z czego pierwsze 2,5 połyskujące, czerwone, dalsze odcinki są różowe z żółtym połyskiem.
Ostatnia para nóg w kształcie tzw. 'piór’. Alipes crotalus cieszy się opinią gatunku posiadającego największe 'pióra’.

Występowanie

Alipes crolatus dziko występują w deszczowych lasach Afryki środkowej i południowej; Ugandy, RPA.

Cechy szczególne

Główną charakterystyką rodzajów podrodziny Otostigminae są tchawki o owalnym lub okrągłym kształcie. Alipes mają pewną dodatkową cechę, mianowicie ich ostatnia para nóg (tzw. terminal legs) uległa modyfikacji w 'pióra’. Powstają one poprzez spłaszczenie dwóch ostatnich członów nóg. Wytwarzają nimi ostrzegawczy dźwięk (a`la grzechotnik) kiedy są zaniepokojone, należy je wtedy pozostawić w spokoju, tak podrażniona może w każdej chwili zaatakować.

Wyjątkowość całe rodziny Alipes podkreśla fakt iż jako jeden z bardzo nie wielu jest to gatunek komunalny, można trzymać po kilka osobników w jednym terrarium (chodź zawsze istnieje ryzyko kanibalizmu).
Porównując ten gatunek do ptaszników, można by je określić jako skolopendry podziemne, ochoczo kopią tunele, wraz z dużymi komnatami w których przebywają, choć nie zawsze. Kontrastuje to z innymi skolopendrami, u których nigdy nie zauważyłem odruchu kopania.

Terrarium

W podstawie nie mniejsze niż 30×10 cm dla dorosłego osobnika. Pojemnik musi być zabezpieczony od góry, gdyż skolopendry świetnie się wspinają po silikonie w rogach terrarium. Podłoże powinien stanowić torf odkwaszony bądź kokosowy, może on być zmieszany z piaskiem w proporcji 1/3. Można również dodać niewielką ilość wermikulitu. Stałym elementem wystroju powinno być poidełko. Powinna być również kryjówka, na przykład kawałek kory dębowej. Wystrój uzupełniamy wedle uznania, możemy dać coś do wspinania i/lub roślinki (np. Sphangum, Scindapsus)

Żywienie

Dorosłe karmimy świerszczami, karaczanami, młode natomiast małymi świerszczami, larwami mącznika młynarka, pinkami.

Rozmnażanie

Brak informacji.

 

Opracowanie i źródła informacji

Opracował: justGreg 2006 na podstawie własnych doświadczeń i literatury:
Dr. Graf Attems. 1930. Das Tierreich – Scolopendromorpha;
Lewis J.G.E. 1981. The biology of centipedes, Cambridge University Press;
Ralf V. Chamberlin. The Chillopoda and Diplopoda collected by the American Museum Of Natural History Congo Expedition (1909-1915), With notes on some other african species;
A. Schileyko & V. Stagl. The collection of scolopendromorph Centipedes (Chilopoda) in the Natural History Museum in Vienna: a critical re-evaluation of former taxonomic identifications.

Liczba wyświetleń: 721