Alipes grandidieri

Alipes grandidieri

Alipes grandidieri (Lucas, 1864) osiągają średnią wielkość – dorosłe osobniki do 14 cm. Jest to jedne z ciekawszych moim zdaniem skolopendr. Głowa brązowawa, tułów purpurowo-brązowy, nogi żółte u nasad, dalej różowe przechodzące w czerwień (Alipes grandidieri grandidieri) lub żółte na całej długości (Alipes grandidieri integer). Czułki zbudowane z 17-18 odcinków, z czego pierwsze 2-2,5 połyskujące, czerwone, dalsze odcinki są różowe z żółtym połyskiem. Ostatnia para nóg w kształcie tzw. 'piór’.

Wyjątkowość tego gatunku podkreśla fakt iż jako jeden z bardzo nie wielu jest to gatunek komunalny, można trzymać po kilka osobników w jednym terrarium (chodź zawsze ryzyko kanibalizmu istnieje), osobiście przez ponad pół roku hodowałem samca i samicę Alipes w jednym pojemniku. Synonimem Alipes grandidieri grandidieri jest Eucorybas grandidieri (Lukas, 1864).

Występowanie

Alipes spotykamy w deszczowych lasach Afryki środkowej. Alipes grandidieri grandidieri jest znana wyłącznie z terenów Tanzanii.

Cechy szczególne

Główną charakterystyką rodzajów podrodziny Otostigminae są tchawki o owalnym lub okrągłym kształcie. Alipes mają pewną dodatkową cechę, mianowicie ich ostatnia para nóg (tzw. terminal legs) uległa modyfikacji w 'pióra’. Powstają one poprzez spłaszczenie dwóch ostatnich członów nóg. Wytwarzają nimi ostrzegawczy dźwięk (a`la grzechotnik) kiedy są zaniepokojone, należy je wtedy pozostawić w spokoju, tak podrażniona może w każdej chwili zaatakować.

Terrarium

W podstawie nie mniejsze niż 30×10 cm dla dorosłego osobnika. Pojemnik musi być zabezpieczony od góry, gdyż skolopendry świetnie się wspinają po silikonie w rogach terrarium. Podłoże powinien stanowić torf odkwaszony bądź kokosowy, może on być zmieszany z piaskiem w proporcji 1/3. Można również dodać niewielką ilość wermikulitu. Stałym elementem wystroju powinno być poidełko. Powinna być również kryjówka, na przykład kawałek kory dębowej. Wystrój uzupełniamy wedle uznania, możemy dać coś do wspinania lub roślinki (np. Sphangum, Scindapsus)

Żywienie

Dorosłe karmimy świerszczami, karaczanami, młode natomiast małymi świerszczami, larwami mącznika młynarka, pinkami.

Rozmnażanie

Ciąża trwa nawet do 7 miesięcy, w tym czasie samica może linieć. 24 dni po złożeniu jaj, z białych i okrągłych zaczynają się wydłużać i powiększać. 8 dni później wykluwają się larwy. Mają po kilka mm długości, poruszają się – są to protonimfy 1. Po 6 dniach są większe i ruchliwsze – są to już protonimfy 2. Po 13 dniach mają uż po 18-20mm długości. Oddzielają się od matki, choć dalej są w jej pobliżu, w tym czasie czyli W 19 dniu, przechodzą kolejna wylinkę i są to już młode skolopendry. Matka opiekuje się młodymi, choć lepie je już oddzielić. Po kilku dniach od oddzielenia, możemy rozpocząć karmienie maluchów.

 

Opracowanie i źródła informacji
Opracował: justGreg 2006 na podstawie własnych doświadczeń i literatury:
Dr. Graf Attems. 1930. Das Tierreich – Scolopendromorpha;
Lewis J.G.E. 1981. The biology of centipedes, Cambridge University Press;
Ralf V. Chamberlin. The Chillopoda and Diplopoda collected by the American Museum Of Natural History Congo Expedition (1909-1915), With notes on some other african species;
A. Schileyko & V. Stagl. The collection of scolopendromorph Centipedes (Chilopoda) in the Natural History Museum in Vienna: a critical re-evaluation of former taxonomic identifications.

Liczba wyświetleń: 2755