Anchiale briareus

Anchiale briareus – PSG 15 – straszyk

Anchiale briareus – PSG 15 (Gray, 1834) to gatunek praktycznie nie spotykany w polskich hodowlach, dorastający do sporych rozmiarów, pięknie ubarwiony. Samice składają bardzo duże ilości jaj – ok. 15 jaj na dzień. Gatunek bardzo trudny w hodowli, może sprawiać trudności nawet zaawansowanym hodowcą.

Nazewnictwo

Nazwa polska: –

Synonimy

Ctenomorphodes briareus, Ctenomorpha albopunctatum, Ctenomorpha macleayi, Ctenomorpha nigrovaria

Występowanie

Australia (Queensland).

Wygląd

• Samica

  Masywna, dorastająca do 19 cm długości ciała, ciało koloru niebiesko-zielonego, pokryte małymi czarnymi plamami. Czułki długości do 3 cm. Pokrywy skrzydeł brązowo czerwone, skrzydła po rozłożeniu czarne, z przeźroczystymi miejscami. Samica nie lata, u samicy skrzydła służą jedynie do odstraszanie napastników. Na końcu odwłoka charakterystyczne listkowate wyrostki.

• Samiec

  Szczuplejszy i mniejszy od samicy. Dorasta do 10 cm długości ciała. Ciało koloru brązowo-zielonego. Pokrywy skrzydeł brązowe, skrzydła po rozłożeniu czarne, rozpiętość ok. 14 cm. Samce są doskonałymi lotnikami.

• Młode

  Nimfy zaraz po wykluciu ok 15 mm. Ciało koloru zielono-pomarańczowego, w dalszym etapie rozwoju zielono-żółte z białymi pasami po bokach ciała.

  

• Jaja

  Czarne, owalne dł. 3-4 mm, rozrzucane po podłożu.

  

Hodowla

• Dorosłe

  Jeśli uporamy się z nimfami to imago nie powinny już sprawiać większego problemu. Dorosłe owady osiągają spore rozmiary dlatego terrarium musi być odpowiednio duże (minimalna wysokość terrarium musi wynosić 60-70 cm.) aby owady dobrze przechodziły linienia. W terrarium musimy zapewnić dobrą wentylację, stałą niezbyt wysoką wilgotność ok. 70% oraz temperaturę w przedziale 24-26°C.

• Młode

  Nimfy sprawiają wiele problemów w hodowli. Są bardzo wrażliwe na wahania temperatur i wilgotności. W początkowych stadiach rozwoju L1-3 mogą padać bez wyraźnej przyczyny. Młode z reguły nie przyjmują jeżyny(choć zdążają się wyjątki – posiadałem w hodowli kilka osobników które zaakceptowały jeżynę od pierwszych dni życia), owady w stadium L6 można starać się przerzucić na ten pokarm. Najlepiej rozwijają się żywione eukaliptusem – niewielka śmiertelność w trakcie żywienia tym pokarmem, lecz nie gardzą też dębem. Karmiąc dębem musimy liczyć się ze stratami w młodych, gdyż eukaliptus jest im niezbędny w początkowych stadiach rozwoju.

• Jaja

  Inkubacja trwa od 5 do 9 miesięcy, w zależności od warunków panujących w inkubatorze oraz pochodzenia jaj. Płciowe klują się znacznie szybciej (po ok. 5-6 miesiącach), partenogenetyczne znacznie dłużej i w sporych odstępach czasu (ok. 9 miesięcy inkubacji) Inkubacja powinna przebiegać w temperaturze 24-26°C ,wilgotność 70-80%, najlepiej na wermikulicie ewentualnie na ręcznikach papierowych.

 

Żywienie

Jak wcześniej wspomniałem gatunek jest bardzo wybredny. Młode L1-L5 karmimy eukaliptusem i dębem. Jako że jest to nieco kłopotliwy pokarm starsze osobniki (L6 wzwyż) przerzucamy stopniowo na jeżynę i malinę.

Terrarium

Zbiornik musi być przestrzenny i wysoki. Minimalne wymiary dla pary imago to 30x30x60 [dł./szer./wys.]. W terrarium umieszczamy gałęzie które uniemożliwią samcom latanie i tym samym zabezpieczą je przed zniszczeniem skrzydeł. Dno wysypujemy włókniną kokosową, torfem lub układamy ręczniki papierowe. Zraszamy raz dziennie – pod wieczór, niewielką ilością wody.

Rozmnażanie

Płciowe, partenogenetyczne

 

Opracowanie i źródła informacji

Opracował Bartosz Rom (BartekR) na podstawie własnych doświadczeń hodowlanych

Liczba wyświetleń: 2363