Anisomorpha paromalus – straszyk plujący

Anisomorpha paromalus – straszyk plujący – PSG 122

Straszyk plujący – PSG 122 (Anisomorpha paromalus Hebard, 1932) jest co prawda małym, ale zarazem niebezpiecznym i pięknym straszykiem. Już same jego ubarwienie ostrzega przed substancją, jaką jest w stanie wydzielić by się bronić w razie niebezpieczeństwa. Posiada jak i inne owady z rodziny Anisomorpha parę gruczołów, którymi gdy czuje się zagrożony wydziela substancję w postaci spreju. Kiedy wydzielina dostanie się do oczu może spowodować czasowe problemy ze wzrokiem, jak opowiadali pechowcy, których oczy zostały podrażnione tą substancją: „Wokół mnie dał się czuć dziwny zapach, a powietrze stawało się żółte, powoli traciłem ostrość widzenia…”. Jeśli znajdziemy się w podobnej sytuacji należy jak najszybciej przemyć oczy letnią bieżącą wodą. Można zastosować sól fizjologiczną w kroplach i zaczerpnąć porady lekarza.

Nazewnictwo

Nazwa polska: Straszyk plujący

Synonimy

Anisomorpha monstrosa.

Występowanie

Belize, Meksyk.

Wygląd

• Samica

  Dorasta do 8 cm długości. Jest znacznie większa i masywniejsza niż samiec. Ciało metalicznego czarnego koloru z kontrastowymi, pomarańczowymi pasami. Ubarwienie to ostrzega potencjalnego napastnika, że owad jest trujący i nie jadalny. Czułki długości ok. 6 cm.

• Samiec

  Dorasta maksymalnie do 5 cm długości. Jest znacznie mniejszy od samicy. Podobnie jak ona ma ciało metalicznego – czarnego koloru. Na ciele samca występuje więcej pomarańczowych przebarwień niż u samicy, przez co wydaje się być bardziej kolorowy. Czułki długości 3 cm. Samce większość życia spędzają kopulując z samicami. Rzadko opuszczają swoją wybrankę. Nawet pokarm i wodę pobierają przebywając na samicy.

• Młode

  Zaraz po wykluciu mierzą ok. 18 mm. Są jednolicie szarobrązowe. Wraz z kolejnymi wylinkami kolor ich ciała zmienia się. Stają się brązowo – czarne. Kolor ten utrzymuje się do wylinki imaginalnej, po której uzyskują charakterystyczne kontrastowe ubarwienie. Płeć młodych owadów bezpiecznie jest określać po czwartej wylince.

• Jaja

  Niewielkie, beczułkowate, koloru szaro-brązowego, o gładkiej fakturze. Samica składa je bezpośrednio na podłoże.

Hodowla

• Owady

  Anisomorpha to gatunek typowo sucholubny. Terrarium należy zraszać 1-2 razy na tydzień. Jeśli zapewnimy im temperaturę w przedziale 20-24°C, niską wilgotność i stały dostęp do świeżego pokarmu gatunek ten nie sprawi nam najmniejszych problemów. Zarówno młode jak i imago są proste w hodowli. Młode klują się z jaj po 4 miesiącach, osiągają dojrzałość płciową po 4-5 miesiącach. Samica jako imago żyje ok. 7-8 miesięcy, samiec nieco krócej ok. 5-6 miesięcy.

• Jaja

  Jaja inkubujemy najlepiej na ręcznikach papierowych, w temperaturze 20-25°C, przy wilgotności ok. 85%. Inkubacja trwa średnio 4 miesiące. Samica składa 1-2 jaja na dzień. Pamiętamy o dobrej wentylacji w inkubatorze aby uniknąć pleśnienia jaj.

Żywienie

Anisomorpha żywią się ligustrem. Jest to najlepszy pokarm do hodowli tego gatunku. Podawać bez obaw możemy również bez lilak i forsycję. Należy unikać podawania jeżyny, która może powodować karłowacenie osobników i zmniejsza liczbę składanych jaj, ponieważ nie dostarcza niezbędnych składników odżywczych owadom. Pamiętamy o tym aby w terrarium znajdował się zawsze świeży pokarm.

Terrarium

Zbiornik o wymiarach 30x30x30 cm [dł. x szer. x wys.] zapewni pełen komfort 4-5 parkom. Dno terrarium możemy wyłożyć ręcznikami papierowymi co znacznie ułatwi nam wybieranie jaj, lub włókniną kokosową. Należy umieścić w terrarium kawałek kory lub korzenie pod którymi Anisomorphy będą się chować za dnia. Terrarium zraszamy oszczędnie letnią wodą 1-2 razy w tygodniu.

Rozmnażanie

Płciowe.

 

Opracowanie i źródła informacji

Opracowali: Adam Popiel (adampl) i Bartosz Rom (BartekR) na podstawie własnych doświadczeń hodowlanych.

Liczba wyświetleń: 4274