Augacephalus breyeri – ptasznik

Augacephalus breyeri – ptasznik

Nazewnictwo

Nazwa polska: brak

Nazwa angielska: Golden brown baboon

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Gatunek sklasyfikowany w 1919 roku przez Hewitt’a jako Pterinochilus breyeri. W 2002 roku przeniesiony przez Gallon’a do rodzaju Augacephalus.

Wygląd

Dorosła samica osiąga do 5 cm DC, a samiec niecałe 2 cm (ok 18 mm). W ubarwieniu gatunku dominują odcienie złota, beżu, brązu i pomarańczy. Odwłok ptasznika jest beżowy z dużą ilością „cętek”, co tworzy charakterystyczny ornament. Na karapaksie od fovea odchodzą promieniście, we wszystkie strony, złote linie, a wokół oczu jest czarna „maska”. Fovea lekko półokrągłe (zdecydowanie inny kształt niż fovea niż u Augacephalus ezendami lub Augacephalus junodi). Sternum jest czarne, również trochanter i coxa po wewnętrznej stronie mają aksamitnie czarny kolor. Sternum pokryte charakterystycznymi czarnymi lub pomarańczowymi długimi włoskami – cecha odróżniająca Augacephalus breyeri od innych gatunków w obrębie rodzaju. Na mostku są trzy pary sigilla. Wentralna część odwłoka jest jednolicie pomarańczowa (u niektórych osobników można dostrzec lekko jasniejszą „opaskę”). Widoczne są czarne pasy po wewnętrznej bocznej stronie I i II pary odnóży krocznych. Tarsus oraz metatarsus I pary odnóży krocznych ma intensywnie pomarańczowy kolor, u nogogłaszczek oraz II, III i IV pary tylko tarsus jest pomarańczowy. Femora i tibiae pokryte od spodu dużą ilością jasnych włosków.

Występowanie

Mozambik, RPA, Suazi.

Biotop

W naturze gatunek zamieszkuje sawanny. Budują gniazda między roślinnością i kamieniami lub zajmują obecne nory (zazwyczaj opuszczone przez inne zwierzęta). Na obszarze ich występowania temperatura w ciągu roku wynosi średnio 26-29°C, a średnia roczna suma opadów waha się w przedziale 500-900 mm.

Długość życia

Samice żyją prawdopodobnie nawet do 15 lat. Samce po ostatniej wylince żyją około 6 miesięcy.

Aktywność

 

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Zaniepokojony osobnik przybiera postawę obronną unosząc do góry nogogłaszczki oraz dwie pierwsze pary odnóży krocznych, zazwyczaj towarzyszy temu głośna strydulacja. Jeżeli to nie odstraszy intruza, pająk atakuje. Augacephalus breyeri wybiera również ucieczkę jako sposób obrony – należy zatem brać od uwagę jego szybkość.

Jadowitość

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Cechy szczególne

Posiada narządy strydulacyjne typu II.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Młode osobniki można trzymać w niewielkich plastikowych pojemnikach dopasowanych odpowiednio do wielkości pająka. Terrarium o wymiarach 25/25/25 cm będzie odpowiednie dla dorosłej samicy. Jako podłoże można zastosować mieszankę piasku/żwirku i włókna kokosowego.

Temperatura

Na poziomie 26-29°C z niewielkimi spadkami w nocy.

Wilgotność

Utrzymujemy w granicach 50-60%.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Młode karmimy niewielkim, aktywnie poruszającym się pokarmem np. karaczanami szarymi, tureckimi wylęgiem świerszcza. Starsze chętnie jedzą wszelkiego typu karaczany, można urozmaicić dietę drewnojadami, lub dużymi mącznikami.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Samce po osiągnięciu dorosłości posiadają narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach (tzw. bulbusy) oraz haki na pierwszej parze odnóży krocznych. Posiadanie haków goleniowych odróżnia ten gatunek od Augacephalus junodi.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Samice powinny być dorosłe po osiągnięciu 4 DC. Brak konkretnych informacji odnośnie rozmnażania. Można jedynie spekulować, że warunki składania kokonu, czas rozwoju nimf i ilość młodych są podobne jak w przypadku Augacephalus ezendami.

Uwagi

Młode raczej nie pojawiają się w handlu. Można kupić u naszych zachodnich sąsiadów odłowione samice, samców jest zdecydowanie mniej i są trudno dostępne.

 

Opracowanie i źródła informacji
Anna Małecka (Obli/oblivion)

Opracowano na podstawie doświadczeń własnych oraz:

Gallon, R. C. 2010. On some Southern African Harpactirinae, with notes on the eumenophorines Pelinobius muticus Karsch, 1885 and Monocentropella Strand, 1907 (Araneae, Theraphosidae). Bull. Br. arachnol. Soc., 15 (2): 29-48.
Gallon, R. C. 2001. Revision od the Ceratogyrus spp. Formerly Included in Coelogenium (Araneae: Theraphosidae, Harpactirinae)
http://www.the-t-store.co.uk/
http://www.baboonspiders.de/
http://www.sanparks.org/

Liczba wyświetleń: 6439