[8]
Loading...
Augacephalus ezendami – ptasznik
Nazewnictwo
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
| Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
| Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
| Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
| Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
| Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
| Rząd: | Pająki (Araneae) |
| Podrząd: | Opisthothelae |
| Infrarząd: | Mygalomorphae |
| Rodzina: | Theraphosidae |
Gatunek sklasyfikowany w 2010 roku przez R. Gallon’a.
Wygląd
Dorosła samica osiąga do 4,5-5 cm DC (długość ciała), a samiec jedynie 3,5-4 cm. Jak u wszystkich opisanych przedstawicieli tego rodzaju dominują odcienie beżu, brązu, szarości i złota. Odwłok ptasznika jest beżowy z niewielką ilością „cętek”, co tworzy charakterystyczny ornament. Na karapaksie od fovea odchodzą promieniście, we wszystkie strony, beżowe lub złote linie, a wokół oczu jest czarna „maska”. Fovea w kształcie półksiężyca (zdecydowanie mniejsze wgłębienie fovea niż u Augacephalus junodi). Sternum, trochanter i coxa są czarne. Sternum pokryte charakterystycznymi czarnymi długimi włoskami (ale krótszymi od włosków u breyeri) oraz z trzema parami sigilla. Gatunek posiada jasną beżową opaskę na wentralnej części odwłoka oraz czarne pasy po wewnętrznej bocznej stronie I i II pary odnóży krocznych. Poza nieznaczną różnicą w kolorystyce dorosłego samca i samicy ubarwienie i cechy charakterystyczne pozostają niezmienne.
Występowanie
Mozambik.
Biotop
W naturze gatunek zamieszkuje sawanny. Budują gniazda między roślinnością i kamieniami lub zajmują obecne nory (zazwyczaj opuszczone przez inne zwierzęta). Na obszarze ich występowania temperatura w ciągu roku wynosi średnio 26-28°C, a średnia roczna suma opadów waha się w przedziale 500-900 mm.
Długość życia
Samice żyją prawdopodobnie około kilkunastu lat (maksymalnie 10-15). Samce po ostatniej wylince żyją około 12 miesięcy.
Aktywność
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Zaniepokojony osobnik przybiera postawę obronną unosząc do góry nogogłaszczki oraz dwie pierwsze pary odnóży krocznych, zazwyczaj towarzyszy temu głośna strydulacja. Jeżeli to nie odstraszy intruza, pająk atakuje. Augacephalus ezendami wybiera również ucieczkę jako sposób obrony – należy zatem brać od uwagę jego szybkość.
Jadowitość
Jak większość gatunków ze Starego Świata Augacephalus ezendami dysponuje stosunkowo silnym jadem.
Cechy szczególne
Wcześniej został zaliczony do rodzaju Ceratogyrus spp. jako Ceratogyrus ezendami (Gallon, 2001). Później występował w handlu jako Augacephalus sp. Mozambique, natomiast w 2010 roku po rewizji oficjalnie jako Augacephalus ezendami. Gatunek posiada narządy strydulacyjne typu II.
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Młode osobniki można trzymać w niewielkich plastikowych pojemnikach dopasowanych odpowiednio do wielkości pająka. Terrarium o wymiarach 25/25/25 cm będzie odpowiednie dla dorosłej samicy. Jako podłoże można zastosować mieszankę piasku/żwirku i włókna kokosowego.
Temperatura
W dzień 26-29°C z niewielkimi spadkami w nocy.
Wilgotność
Utrzymujemy w granicach 50-60%.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Samce po osiągnięciu dorosłości posiadają narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach (tzw. bulbusy) oraz haki na pierwszej parze odnóży krocznych. Posiadanie haków goleniowych odróżnia ten gatunek od Augacephalus junodi.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Samice można dopuszczać od 4 cm DC.
Na podstawie prób dopuszczeń kilku samic Augacephalus ezendami można stwierdzić, że pary nie zbierają się długo do kopulacji: od razu od wpuszczenia samca do terrarium samicy (lub kontaktu na neutralnym gruncie) dochodzi do „tupania” ze strony obu osobników i finalnie do kopulacji (nawet kilkukrotnej). Warto powtarzać dopuszczanie kilka razy w celu zwiększenia szansy na kokon. Kokon utworzony przez samicę po 6-10 tygodniach od zapłodnienia zostaje umieszczony w gnieździe i wpleciony w oprzęd. W kokonie jest około 100 jaj. Młode lęgną się po 2-3 tygodniach, samodzielnymi pająkami stają się po kolejnych 20-30 dniach.
Opracowanie i źródła informacji
Anna Małecka (Obli/oblivion)
Opracowano na podstawie doświadczeń własnych oraz:
– Gallon, R. C. 2010. On some Southern African Harpactirinae, with notes on the eumenophorines Pelinobius muticus Karsch, 1885 and Monocentropella Strand, 1907 (Araneae, Theraphosidae). Bull. Br. arachnol. Soc., 15 (2): 29-48.
– Gallon, R. C. 2001. Revision od the Ceratogyrus spp. Formerly Included in Coelogenium (Araneae: Theraphosidae, Harpactirinae)
– http://www.the-t-store.co.uk/
Liczba wyświetleń: 6356
