[14]
Loading...
Avicularia braunshauseni – Ptasznik
Gatunek ze względu na brak holotypu został uznany za nomen dubium.
Literatura
- Fukushima, C. S. & Bertani, R. (2017). Taxonomic revision and cladistic analysis of Avicularia Lamarck, 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae) with description of three new aviculariine genera. ZooKeys 659: 1-185, Suppl. 1-5. doi:10.3897/zookeys.659.10717
Poniżej prezentujemy opis sprzed uznania za nomen dubium
Avicularia braunshauseni – ptasznik
Gatunek ze względu na brak holotypu został uznany za nomen dubium.
Gatunek sklasyfikowany w 1999 roku przez Tesmoingt’a. W 2017 r. Avicularia braunshauseni została uznana za nomen dubium.
Nazewnictwo
Nazwa angielska: Goliath pinktoe
Wygląd
Młode Avicularia braunshauseni (Tesmoingt, 1999) podobne są do większości młodych przedstawicieli rodzaju, jednak nieco ciemniejsze, bardziej pomarańczowo-cieliste, około 4-5 wylinki kolor zmienia się na ciemniejszy, przechodząc stopniowo w kolor dorosłego pająka około 7 wylinki (wtedy też zanika zupełnie młodzieńczy wzór z odwłoka). Cechą charakterystyczną tego gatunku jest krwistoczerwone zabarwienie włosków na ciele pająka, szczególnie na dwóch ostatnich parach odnóży. Sety długie, jednolicie czerwonego koloru, biało zakończone włoski nieliczne i tylko w przedniej części ciała pająka. Tuż po wylince dorosłe osobniki zachwycają pięknie nasyconym czerwonym kolorem zarówno na tylnych odnóżach, jak i wokół karapaksu. Kolor ciała zielono – niebieski w zależności od wieku i czasu od wylinki. Brak wyraźnie widocznych „obrączek”, „podkówek” i „żeberek” na odnóżach. Starsze samice tracą częściowo mocno czerwony kolor, stają się bardziej bure, niektóre sety robią się bardziej kremowe niż czerwone. Dorosłe samce zachowują typowy dla gatunku zielono – niebieski kolor, długie sety na dwóch ostatnich parach odnóży pozostają wyraźnie czerwone,ale nie aż tak jak u niedorosłego samca. Odwłok dłuższy niż szerszy, inaczej niż np. u Avicularia avicularia, co sprawia że dorosłe osobniki mają dość charakterystyczne proporcje ciała.
Jest to gatunek bardzo duży, samice dorastają spokojnie do 7–8 cm długości ciała, dorosłe samce oscylują długością ciała wokół 5 cm, ale zdarzają się także osobniki przekraczające długością ciała 6 cm.
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Gatunek niezwykle rzadko przejawiający agresję, zdecydowanie preferuje ucieczkę niż atak. Osobniki tego gatunku reagują paniczną ucieczką na niemal każdy niepokojący je bodziec. Jad dość słaby.
Długość życia
Samice dożywają co najmniej 6-7 lat, samce minimum pół roku po ostatniej wylince.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Samice osiągają dojrzałość płciową około 10-11 wylinki, przy około 5,5 cm długości ciała wykazują gotowość do rozrodu, niemniej jednak lepiej poczekać z kopulacją aż samica dobije do pełnych 6 cm. Trwa to zazwyczaj około dwóch lat. Samce dojrzewają około 9-11 wylinki, co zajmuje im około półtora roku, czasem nawet dłużej.
Posiadają haki na przednich parach odnóży którymi podczas kopulacji przytrzymują samicę. Napełnionego samca umieszczamy w terrarium samicy, kontrolując cały przebieg kopulacji i w razie potrzeby asekurując samca. Po zakończonej kopulacji samca przekładamy do osobnego pojemnika. Dopuszczanie powtarzamy 2-3 razy napełnionym samcem. Kokon budowany jest zwykle od 1,5 do 4 miesięcy po kopulacji. Zostawiamy go z samicą na minimum 3,5 tygodnia, po czym odbieramy (po tym czasie w kokonie powinny być już nimfy II) Samica składa zwykle 70 – 150 jaj, choć zdarzają się także większe kokony.
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Młode utrzymujemy w pojemnikach wyższych niż szerszych, dobranych do wielkości malucha. Dorosłe osobniki wymagają terrarium o minimalnych wymiarach 20x20x35cm, ale dla naprawdę dużych samic warto postarać się o większe terrarium. Umieszczamy w nim sztuczne, lub naturalne,ale wyłącznie niepleśniejące elementy wystroju takie jak liście i korzenie. Dbamy o dobrą wentylację terrarium zapobiegającą tworzeniu się pleśni.
Temperatura
Utrzymujemy temperaturę na poziomie 25-29°C, z nieznacznymi spadkami nocnymi (2-3°C). Ważne aby pająk miał możliwość wyboru najkorzystniejszego pod względem temperatury miejsca w terrarium. Dbamy o regularnie usuwanie resztek pokarmu.
Wilgotność
Wilgotność na poziomie 75-85%. Raz na kilka dni zraszamy ścianki terrarium, przedstawiciele rodzaju Avicularia bardzo chętnie pobierają z nich wodę.
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Młode Avicularia braunshauseni karmimy niewielkim, aktywnie poruszającym się pokarmem np. karaczanami szarymi, tureckimi wylęgiem świerszcza. Starsze chętnie jedzą wszelkiego typu karaczany, można urozmaicić dietę drewnojadami, lub szarańczą, duże samice tego gatunku poradzą sobie nawet z karaczanami madagaskarskimi. Przedstawiciele tego gatunku dość często lubią robić sobie „głodówki” trwające nawet do kilku miesięcy.
Uwagi
Avicularia braunshauseni to gatunek znany w Polsce od kilku lat, lubiany przez hobbystów dzięki swoim rozmiarom i pięknemu ubarwieniu, rozmnożony w naszym kraju około 10 razy. Na daną chwilę populacja tego gatunku w naszym kraju wydaje się być jedną z najczystszych w Europie.
Opracowanie i źródła informacji
KATARZYNA PAŚ „PASIA”
opracowano na podstawie własnych doświadczeń
Fukushima, C. S. & Bertani, R. (2017). Taxonomic revision and cladistic analysis of Avicularia Lamarck, 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae) with description of three new aviculariine genera. ZooKeys 659: 1-185, Suppl. 1-5. doi:10.3897/zookeys.659.10717
Uzupełnienie Krzysztof Lis na podstawie:
Literatura
- Fukushima, C. S. & Bertani, R. (2017). Taxonomic revision and cladistic analysis of Avicularia Lamarck, 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae) with description of three new aviculariine genera. ZooKeys 659: 1-185, Suppl. 1-5. doi:10.3897/zookeys.659.10717
Liczba wyświetleń: 7714
