Avicularia juruensis – ptasznik
Gatunek ten sprzedawany jest także pod nazwą Avicularia magdalena.
Do niedawna Avicularia juruensis należała do najbardziej poszukiwanych na rynku ptaszników.
W ostatnim czasie do Europy trafiła pewna liczba samic i maluchów importowanych z natury, jednak w dalszym ciągu znalezienie dorosłego samca graniczy z cudem. Prawdopodobnie w ciągu kilku ostatnich lat ich liczba w hodowlach nie przekroczyła 3-5 sztuk. Młode osobniki są na daną chwilę dość łatwo dostępne w handlu. Gatunek wzbudził sporo zainteresowanie i ma szanse na dalszy wzrost populacji w hodowlach dzięki swojemu atrakcyjnemu, wyróżniającemu się wyglądowi.
Nazewnictwo
Nazwa angielska: Brazilian Yellow Banded Bird Eater
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
Rząd: | Pająki (Araneae) |
Podrząd: | Opisthothelae |
Infrarząd: | Mygalomorphae |
Rodzina: | Theraphosidae |
Gatunek sklasyfikowany w 1923 roku przez Mello-Leitao.
Wygląd
Wyjątkowo charakterystyczny gatunek. Już u osobników L1-L2 widoczne bardzo delikatne „podkówki” ma odnóżach, około 4-5 wylinki kolor zmienia się na bardziej złocisty, „podkówki” robią się jeszcze bardziej widoczne. Dorosłe samice żółto – złotego koloru z zielonymi poblaskami, odwłok czarny, w przedniej części i po bokach gęsto pokryty kremowymi włoskami. Przez włoski na karapaksie przebija czarny kolor tworząc charakterystyczny dla tego gatunku, gwieździsty wzór. Włoski na całym ciele o lekko czerwonawym zabarwieniu, z wyraźnymi białymi końcówkami. Avicularia juruensis to gatunek o najlepiej widocznych pomarańczowych „podkówkach” i „obrączkach”, które stanowią najbardziej charakterystyczna cechę tego gatunku. Posiadają je także dorosłe samce, dzięki czemu są bardzo łatwo rozpoznawalne (obrączki występują także na nogogłaszczce przekształconej w bulbus, co jest ewenementem nie tylko na skalę rodzaju).
Samce ciemniejsze niż samice, ciemnobrązowe, z delikatnymi poblaskami innych kolorów.
Jest to gatunek duży, samice dorastają spokojnie do 7-7,5 cm długości ciała, dorosłe samce oscylują długością ciała wokół 5 cm, ale zdarzają się większe osobniki.
Występowanie
Brazylia.
Biotop
Lasy deszczowe.
Długość życia
Samice dożywają co najmniej 6-7 lat, samce minimum pół roku po ostatniej wylince.
Aktywność
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Jadowitość
Jad dość słaby.
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Gatunek niezwykle rzadko przejawiający agresję, zdecydowanie preferuje ucieczkę niż atak.
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Młode Avicularia juruensis karmimy niewielkim, aktywnie poruszającym się pokarmem np. karaczanami szarymi, tureckimi wylęgiem świerszcza. Starsze chętnie jedzą wszelkiego typu karaczany, można urozmaicić dietę drewnojadami, lub szarańczą, duże samice tego gatunku poradzą sobie nawet z karaczanami madagaskarskimi. Dbamy o regularnie usuwanie resztek pokarmu.
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Młode utrzymujemy w pojemnikach wyższych niż szerszych, dobranych do wielkości malucha. Dorosłe osobniki wymagają terrarium o minimalnych wymiarach 20x20x35cm, ale dla naprawdę dużych samic warto postarać się o większe terrarium. Umieszczamy w nim sztuczne, lub naturalne,ale wyłącznie niepleśniejące elementy wystroju takie jak liście i korzenie. Dbamy o dobrą wentylację terrarium zapobiegającą tworzeniu się pleśni.
Temperatura
Utrzymujemy temperaturę na poziomie 25-29°C, z nieznacznymi spadkami nocnymi (2-3°C). Ważne aby pająk miał możliwość wyboru najkorzystniejszego pod względem temperatury miejsca w terrarium.
Wilgotność
Wilgotność na poziomie 75-85%. Raz na kilka dni zraszamy ścianki terrarium, przedstawiciele rodzaju Avicularia bardzo chętnie pobierają z nich wodę.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze kończyn krocznych haczyki.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Rozmnażanie tego gatunku na dana chwilę jest dość słabo poznane z powodu niewielkiej liczby dorosłych samic i praktycznie zupełnego braku samców.
Samice osiągają dojrzałość płciową około 10-11 wylinki, przy około 5 cm długości ciała wykazują gotowość do rozrodu, niemniej jednak lepiej poczekać z kopulacją aż samica dobije do pełnych 5,5 cm. Trwa to zazwyczaj około dwóch lat. Samce dojrzewają około 9-11 wylinki, co zajmuje im około półtora roku.
Posiadają haki na przednich parach odnóży którymi podczas kopulacji przytrzymują samicę. Napełnionego samca umieszczamy w terrarium samicy, kontrolując cały przebieg kopulacji i w razie potrzeby asekurując samca. Po zakończonej kopulacji samca przekładamy do osobnego pojemnika. Dopuszczanie powtarzamy 2-3 razy napełnionym samcem. Kokon budowany jest zwykle od 1,5 do 4 miesięcy po kopulacji. Zostawiamy go z samicą na minimum 3,5 tygodnia, po czym odbieramy (po tym czasie w kokonie powinny być już nimfy II) Samica składa zwykle 70-150 jaj, choć zdarzają się także większe kokony.
Opracowanie i źródła informacji
KATARZYNA PAŚ „PASIA”
opracowano na podstawie własnych doświadczeń.
Liczba wyświetleń: 8443