Avicularia purpurea – ptasznik

Avicularia purpurea – ptasznik

Nazewnictwo

Nazwa angielska: Ecuadorian purple tarantula

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Avicularia purpurea (Peter Kirk, 1990)

Wygląd

Na pierwszy rzut oka ten ptasznik sprawia wrażenie całkowicie smolisto-czarnego. Jeśli jednak przyjrzeć mu się uważnie w naturalnym świetle, dostrzeżemy, iż jego ciało połyskuje niebiesko-purpurowym kolorem. Nogi tego pająka porastają długie włoski, które nie są czarne, a bardzo ciemne czerwono-brązowe – choć jest to prawie niezauważalne. Końcówki odnóży są koloru kremowo-różowego, jednak są one znacznie mniej widoczne, aniżeli u pozostałych pająków z rodzaju Avicularia. Odwłok Avicularia purpurea jest aksamitno-czarny, z dłuższymi włoskami o takim samym kolorze jak te na odnóżach. Naukowa nazwa gatunkowa („purpurea” – przyp. autor) nawiązuje do metalicznego purpurowo-niebieskiego połysku widocznego na ciele pająka w naturalnym świetle dziennym. Dorastają do 5 cm długości ciała.

Występowanie

Żyje na ekwadorskich terenach niziny Amazonki.

Biotop

Pająki te często zamieszkują zagospodarowane tereny, szczególnie pastwiska bydła na których rosną pojedyncze drzewa. Różne osobniki prowadzą nieco zróżnicowany tryb życia, lecz jak u wszystkich pająków z rodzaju Avicularia, są przede wszystkim ptasznikami nadrzewnymi. Swoje pajęczynowe nory budują przeważnie w różnych szczelinach w pniach drzew, a także pod odstającymi kawałkami kory. Co ciekawe, wejście do nory jest niemal zawsze skierowane ku dołowi. Zdarza się również, że pająki te zamieszkują ludzkie siedziby – gniazda budują we wszelakich szczelinach, na poddaszach.

Długość życia

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Aktywność

Są to zwierzęta aktywne przede wszystkim o zmierzchu i nocą.

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Pająki z tego gatunku są przeważnie łagodne, jednak mogą być szybkie. Podrażnione przeważnie uciekają do nory.

Jadowitość

Jad tych ptaszników jest stosunkowo słaby.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Dla dorosłego osobnika wystarczy terrarium o wymiarach 20x25x30 cm. Młode trzymamy w odpowiednich dla ich wieku pojemniczkach (np. po kliszy, na mocz). Dobrze byłoby, aby choć jedna z bocznych ścian terrarium była wyklejona korkiem lub korą – ułatwi to pająkowi budowę pajęczynowej nory. W terrarium musi znaleźć się pionowo ustawiony konar, korzeń lub kawałek kory. Jako podłoże stosujemy torf lub bardzo popularny i użyteczny substrat kokosowy, którego warstwa powinna wynosić 3-4 cm. W terrarium powinna również znaleźć się nieduża miseczka z wodą, która pomoże utrzymać odpowiednią wilgotność i uchroni pająka przed ewentualnym przesuszeniem.

Temperatura

Temperatura w terrarium powinna wynosić 24-28°C, nocą może spadać o kilka stopni.

Wilgotność

Wymagają dość wysokiej wilgotności, która powinna utrzymywać się na poziomie bliskim 80%. Utrzymujemy ją poprzez codzienne zraszanie terrarium. Wilgotność powietrza nie może spadać poniżej 65-70%, gdyż może to doprowadzić do przesuszenia pająka, a w konsekwencji jego śmierci!

Oświetlenie

Ptaszniki nie wymagają oświetlenia – pająki lepiej czują się w zacienionych miejscach. Jednak możemy zamontować w terrarium żarówkę bardzo słabej mocy, świecącą na czerwono, gdyż ptaszniki nie dostrzegają tego koloru. Pierwszą zaletą takiego rozwiązania jest to, że w terrarium zostanie utrzymana odpowiednia temperatura, a drugim zaś to, że będziemy mogli obserwować naszego podopiecznego nocą, podczas gdy on wyrusza na łowy.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Ptaszniki te karmimy świerszczami, szarańczami i innymi bezkręgowcami. Jak wszystkie ptaszniki nadrzewne, również Avicularia purpurea bardzo lubią latający pokarm, tj. łatwo dostępne w lecie motyle czy też muchy, które możemy wyhodować z białych robaków dostępnych w każdym sklepie wędkarskim (nie polecam karmić pająków łapanymi muchami, gdy mogą zaszkodzić naszym podopiecznym).

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dymorfizm płciowy jest widoczny u dorosłych osobników – samiec ma haki na pierwszej parze odnóży, oraz bulbusy (narządy płciowe) na nogogłaszczkach. Samica jest masywniejsza, natomiast samiec ma dłuższe odnóża.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Kopulacja tych ptaszników zazwyczaj przebiega bezproblemowo. Samica po około 2 miesiącach od kopulacji buduje kokon, do ktorego składa blisko 100 jajek. Nimfy lęgną się dość szybko i równie szybko przekształcają się pająki.

 

Opracowanie i źródła informacji

Opracował: Akadiusz Guzanek – newneo

Literatura:
www.sea.unep-wcmc.org
www.spidy.goliathus.com
www.exoticfauna.com
www.pbonline.at
www.arachnophilia.de
oraz własne doświadczenia.

Liczba wyświetleń: 19015