Brachypelma albiceps – ptasznik

Brachypelma albiceps

Nazewnictwo

Jego angielska nazwa to Amulan redrump tarantula – czyli: meksykański złoty ptasznik czerwonoodwłokowy  (nazwa nie poprawna w Polsce gdyż niedwuczłonowa).

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Wcześniej przypisywano Brachypelma albiceps (G. Schmidt, 1997) przynależność do Brachypelma sp., Rechosticta sp., a także nazywano Chromatopelma californicum, Delopelma californicum oraz Brachypelmides ruhnaui, Brachypelma ruhnaui oraz Aphonopelma albiceps.

Wygląd

Bardzo ładnie ubarwiony ptasznik. Karapaks tego pająka ma piękny złoty kolor. Jego odwłok jest czarny i pokryty czerwonymi włoskami (podobnie jak u Brachypelma vagans). Nogi również są czarne. Jest to gatunek niezwykle pożądany przez wielu pasjonatów terrarystyki, jednak w naszym kraju wciąż bardzo ciężko go zdobyć. Samice tego gatunku osiągają 7 cm DC, samce – do 6 cm DC.

Występowanie

Zamieszkuje tereny środkowego Meksyku, głównie okolice Oaxaca. Spotykany również w stanie Arizona w USA.

Biotop

W naturalnym środowisku pająki te kopią długie podziemne nory, lub lokują się w opuszczonych gniazdach innych zwierząt, np. gryzoni. Są to zwierzęta aktywne przede wszystkim o zmierzchu i w nocy.

Długość życia

Samice żyją do około 15 lat, samce znacznie krócej – do 12 miesięcy po ostatniej wylince.

Aktywność

 

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Jadowitość

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Młode osobniki hodujemy w odpowiednich dla nich pojemniczkach, np. po kliszy lub na mocz. Nieco podrośnięte osobniki mogą być trzymane w niedużych faunabox’ach. W docelowym terrarium o wymiarach 30x20x25cm możemy ulokować pająka po 10 wylince, który będzie mógł spędzić w nim już resztę swego życia. Warstwa podłoża powinna wynosić około 6 cm, i może być stanowiona przez torf, włókno kokosowe, lub mieszankę torfu z piaskiem. W terrarium powinno się umieścić kryjówkę dla pająka, np. połowę skorupy po orzechu kokosowym, doniczkę, kawałek kory. Możemy również umieścić w nim niedużą miseczkę z wodą. Wystrój terrarium zależy wyłącznie od inwencji hodowcy.

Temperatura

Temperatura w terrarium powinna wynosić 22-26ºC, dlatego też bez najmniejszych obaw możemy hodować je w temperaturze pokojowej.

Wilgotność

Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 60-70%.

Oświetlenie

Oświetlenie w terrarium jest zbędne, gdyż pająki wolą życie w „ciemni”. Możemy jednak zamontować czerwoną żarówkę o mocy 15W, która pomoże utrzymać odpowiednią temperaturę, a także pozwoli na nocne obserwacje tego zwierzęcia – bowiem pająki nie widza czerwonego światła.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Młode osobniki karmimy larwami much i mącznika młynarka oraz małymi świerszczami. Dorosłym osobnikom podajemy świerszcze, drewnojady, karaczany, szarańcze.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dorosłe samce są drobniejsze i nieco mniejsze od samic. Mają za to dłuższe odnóża. Po ostatniej wylince u samców pojawiają się bulbusy (narządy płciowe) na nogogłaszczkach, oraz haczyki na przednich odnóżach. Haczykami samiec przytrzymuje samice podczas kopulacji.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Rozmnażanie tych pająków z reguły nie dostarcza większych problemów. Dla pewności, lepiej przed łączeniem oba osobniki jak najobficiej nakarmić. W dwa miesiące od kopulacji samica składa kokon, w którym umieszcza do 900 jaj, jednak przeważnie jest ich około 500. Najlepiej jest odebrać samicy kokon i poddać go sztucznej inkubacji. Po 8-10 tygodniach lęgną się nimfy.

Uwagi

Jest to bardzo łagodny gatunek. Mocno podenerwowany wyczesuje jedynie włoski parzące z odwłoka. Jest odporny na błędy hodowcy, dlatego też doskonale nadaje się dla początkujących hodowców. Jest to gatunek objęty Konwencją Waszyngtońską.

 

Opracowanie i źródła informacji
Opracował: Akadiusz Guzanek – newneo

Literatura:
www.sea.unep-wcmc.org
www.spidy.goliathus.com
www.exoticfauna.com
www.pbonline.at
www.arachnophilia.de
oraz własne doświadczenia.

Liczba wyświetleń: 22068