Centrobolus ruber vulpinus

Centrobolus ruber vulpinus

Centrobolus ruber vulpinus jest małym przedstawicielem całej rodziny, oraz jak ładniej ubarwionym którego widziałem. Całe ciało jest krwistej czerwieni, za wyjątkiem czarnych odnóży. Gatunek ten dorasta zaledwie do 6 cm, lecz jego ubarwienie tworzą z niego bardzo atrakcyjnego osobnika. Jest to kolejny gatunek odnaleziony przez Odkrywcą był sławny Austriacki zoolog Carla Attems’a.

Występowanie

Centrobolus ruber vulpinus występuje w południowej Afryce, zostałem tak odkryty przez jednego z sławniejszych przyrodników Australii Carla Attemsa w 1928r.

Biotop

Zamieszkuje dość chłodne jak na Afrykę przystało rejony południowej afryki. Można go spotkać praktycznie wszędzie, nawet blisko osad ludzkich dzięki którym ma sporo odpadów do spożywania.

Cechy szczególne

Ciekawe ubarwianie tworzy z niego atrakcyjny okaz hodowlany, lecz trudność sprowadzenia czy też chowu niestety nie sprzyja rozpowszechnianiu gatunku.

Terrarium

Z racji małych rozmiarów naszego podopiecznego wystarczy w zupełności terrarium o wymiarach 25x25x15 cm. Obowiązkowo powinno być wyposażone w klapę uniemożliwiającą wydostanie się podopiecznego z pojemnika ponieważ, wije dobrze wspinają się po elementach wystroju. Terrarium powinno być wyposażone w poidełko. Jako podłoże włókno kokosowe oraz liście dębu lub buku o minimalnej grubości 7 cm. Zamiennikiem włókna kokosowego może być torf, najlepiej stosować proporcję 3:1 lub 3:2 (włókno lub torf na liście). Możemy dodać do naszego terrarium również elementy ozdobne jak, roślinki (nietrujące ponieważ mogą być nadgryzane przez korki), kamienie, gałązki wedle uznania tylko jest jedna zasada! Elementy nie mogą stanowić zagrożenia dla naszych podopiecznych.

Przygotowanie liści

Ważną rolę odgrywają liście ponieważ służą jako pokarm, lecz również stymulują kopulację. Więc należy je odpowiednio przygotować, a mianowicie wybrać się do lasu i uzbierać odpowiednią ilość suchych liści(mogą być z uschniętego drzewa lub gałęzi lub prosto z ziemi). Przeczytaj Przygotowanie liści dla wijów.

Temperatura

Temperaturę utrzymujemy w zakresie 25°C do maksymalnie 28°C.

Wilgotność

Wilgotność również na poziomie 70-80%.

Żywienie

Wszelaki pokarm roślinny. Owoce takie jak jabłka, śliwki oraz warzywa takie jak ogórki, pomidor, sałata itp. Możemy eksperymentować z pokarmem, ja do przykładu podaję od czasu do czasu płatki owsiane lub suchy pokarm dla rybek oraz pieczarki. Podajemy zależnie od upodobań naszych pupili. Nieodzowne jest stosowanie w diecie suplementacji wapniowej! Najlepiej kupić sepię w sklepie zoologicznym oraz rozkruszyć na drobniejsze kawałki i rozsypać w paru miejscach terrarium, możemy nawet parę ich zakopać lub rozkruszyć na pokarm(nie wielkie ilości). Gdy pokarm zacznie pleśnieć natychmiast musimy go wyciągnąć lecz gdy zacznie gnić nie koniecznie, ponieważ wije jako detrytofagi chętniej zjadają pod umierające części roślin więc i lekko gnijące warzywa lub owoce.

Rozmnażanie

Trudne, warunki muszą być optymalne aby w ogóle doszło do kopulacji, niestety ciężko jest „dotrzymać” jaja do wyklucia. Wije te dorastają w niecały rok do swoich maksymalnych rozmiarów za czym idzie do możliwości przedłużenia swego gatunku. Po kopulacji samice składają niewiele bo ok 100 jaj w czasie 4 miesięcy dojrzewają i wykluwają się mikroskopijne wręcz młode. Dymorfizm słabo widoczny.
Samce mniejsze posiadające gonopodia niedaleko „głowy”.

 

Opracowanie i źródła informacji
Opracował: Azureus 2010 na podstawie własnych doświadczeń oraz internetu:
www.diplopoda.de

Liczba wyświetleń: 876