Ceratogyrus marshalli – ptasznik

Ceratogyrus marshalli – ptasznik

 

Nazewnictwo

Nazwa angielska: Straight Horned Baboon

Starsza nazwa Ceratogyrus cornuatus

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Gatunek opisany w 1897 roku przez Pocock’a.

Wygląd

Samica dorasta do około 6 cm (tj. długość głowotułowia + odwłoka ), samce do 4-5 cm (ale nie ma zasady może nam się trafić mniejszy albo większy. W ubarwieniu dominuje kolor szary taki też jest odwłok, pokrywają go czarne oraz brązowe cętki. Karapaks na środku posiada bardzo charakterystyczny dla tego gatunku wyrostek tzw.róg (skierowany do góry) od którego promieniście odchodzą na przemian czarne i szare pasma. Odnóża masywne. Uda czarne lub ciemnoszare, dalsze człony odnóży jaśniejsze. Jak u innych Ceratogyrus występuje wokół oczu charakterystyczne czarne znamię w kształcie litery „U”.

Występowanie

Zimbabwe, Mozambik.

Biotop

Gatunek ten zamieszkuje suche lasy i sawanny. Raczej nie kopią norek, swoje kryjówki budują za pomocą dużej ilości pajęczyny w którą wplatają elementy podłoża.

Długość życia

Samice żyją około 10 lat, samce przeważnie 1-2 lata po ostatniej wylince. Charakteryzuje się dość szybkim tempem wzrostu i dojrzewania.

Aktywność

 

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Gatunek bardzo agresywny, zdenerwowany przeważnie atakuje.  Nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka, co jest istotną informacją dla alergików.

Jadowitość

Dysponuje dość dużą siłą jadu. Według badań, współczynnik LD50 dla tego gatunku wynosi 0,1mg/kg. Śmierć u badanych gryzoni występowała na skutek paraliżu mięśni oddechowych.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Młode pająki oraz podrostki można trzymać w różnego typu pojemnikach plastikowych czy też szklanych. Dla dorosłych osobników będzie odpowiednie terrarium o wymiarach 30/30/20 cm. Jako podłoża używamy np. włókna kokosowego, torfu lub ziemi ogrodowej, można je również wymieszać z piaskiem. Wszelkiego rodzaju korzenie, liany itp., które włożymy do terrarium dla ozdoby posłużą jedynie jako rusztowanie dla wyjątkowo gęstej sieci pajęczyny, którą pająki te wytwarzają.

Wilgotność

Utrzymujemy na poziomie 50-60%.

Temperatura

W dzień 27-29°C ze spadkiem do 24°C w nocy.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Dorosłe karmimy świerszczami, szarańczami karaczanami itp. Młode larwami much, wylęgiem świerszczy, karaczanów (oczywiście odpowiednio dobranymi do wielkości pająka) itp. Gatunek żarłoczny, rzadko urządzający głodówki.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Samce zwykle smuklejsze, posiadają ciemniejsze ubarwienie od samic. Na przednich odnóżach występują haczyki służące przytrzymywaniu samicy podczas kopulacji oraz bulbusy na nogogłaszczkach.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Rozmnażanie bardzo łatwe. Dorosłe samice bardzo chętnie kopulują i rzadko starają się zabić samca. Po udanej kopulacji i upływie około 1-2 miesięcy samice składają jaja w kokonie który wbudowują w ściany kryjówki. Po upływie około 4 tyg w kokonie pojawiają się Nimfy I po kolejnych 10-15 dniach Nimfy II, polującymi pająkami stają się po kolejnym linieniu (około 3 tyg). Samica po ponownym odkarmieniu dosyć często potrafi złożyć kolejny „zdrowy” kokon.

 

Opracowanie i źródła informacji

Wojtek Pałasz (charliie), na podstawie własnych doświadczeń, informacji otrzymanych od bezpośrednich obserwatorów w środowisku naturalnym oraz:
N. I. Platnick, The World Spider Catalog;

Liczba wyświetleń: 16340